The art of the deal?

Als we president Donald J. Trump mogen geloven dan was de VS eens groots. Daarmee doelt hij waarschijnlijk op de economische voorspoed van de jaren ’50 en ’60. Destijds lagen de goede banen in de industrie voor het oprapen. Economen hebben berekend en inzichtelijk gemaakt dat in de dagen van weleer de koopkracht groter was. Waar tegenwoordig in een modaal gezin in de regel beide partners werken en desalniettemin nauwelijks de eindjes aan elkaar kunnen knopen, werkte in de decennia na de Tweede Wereldoorlog doorgaans slechts meneer en maakte mevrouw zichzelf nuttig als huisvrouw. Toch had zo’n modaal eenverdienershuishouden meer te besteden dan tweeverdienershuishoudens heden ten dage.

Door luidkeels te beloven een renaissance te inaugureren van die gouden tijd van modaal Amerika wist de Donald veel stemmers aan zich te binden. Opmerkelijk is dat gedurende de tijd dat de beurs van modaal Amerika steeds smaller werd, bemiddeld Amerika juist extreem bemiddeld is geworden. En het eerste heeft veel te maken met het tweede. Wat niet wegneemt dat de POTUS evenzo staat voor de belangen van de zeer vermogenden. Niet voor niets heeft hij de belasting voor hen verlaagd…

In 1972 maakte president Nixon de grote deal met China. Dat werd indertijd beschouwd als een grote geopolitieke en economische overwinning van de Anglo-Amerikaanse speculantenoligarchie. Want communistisch China was uit het kamp van aartsvijand de Sovjet-Unie getrokken. Bovendien konden de Amerikaanse multinationals hun productie voortaan massaal out gaan sourcen naar lagelonenland China. Dit was zeer gunstig voor de aandeelhouders van die bedrijven, aangezien betreffende bedrijven hun winsten fors zagen toenemen dankzij de geringe loonkosten te China. Het was niet noodzakelijkwijs voordelig voor modaal Amerika, omdat veel goed betaalde banen in de industrie verdwenen.

Tegenwoordig wordt door menigeen de deal die Nixon sloot in 1972 wel gezien als de grootste geopolitieke blunder van de 20e eeuw aangezien de deal in kwestie beschouwd wordt als het genesis van de wederopstanding van China. In eerste instantie leek het alsof China ordinair koloniaal werd geëxploiteerd, maar China’s vermogen om zichzelf economisch te hervormen werd zwaar onderschat te Washington DC en Wall Street. China begon met het produceren voor Westerse bedrijven, stak daar het nodige van op en begon in de loop der tijd zelf steeds hoogwaardigere producten te maken en verkopen op de wereldmarkt. Zodanig succesvol dat China uitgegroeid is tot een economische wereldmacht en daarmee grote concurrent van de VS.

Nu denkt president Trump de banen die modaal Amerika verloren heeft vanaf de jaren ’70 terug te kunnen halen door het opleggen van torenhoge tarieven. Praktisch alle economen hebben daar een hard hoofd in. Ten eerste, veel werk dat vijftig jaar geleden werd gedaan door mensen is tegenwoordig geautomatiseerd, dus ook al komen de fabrieken terug, wil dat natuurlijk niet zeggen dat hetzelfde aantal banen terugkomt. Daarnaast, als de banen terugkomen moet er geschoold personeel zijn die de moderne machines kunnen bedienen. Daar heeft Trump evident niet over nagedacht, want hij heeft onlangs het ministerie van onderwijs opgedoekt. Bovendien is made in America anno 2025 een relatief begrip aangezien onderdelen van producten met toegevoegde waarde tegenwoordig over de ganse wereld worden vervaardigd. Dat gaat inhouden dat de Amerikaanse consument ook extreem veel gaat moeten aftikken voor made in America producten, vanwege de hoge tarieven op alle onderdelen die geïmporteerd moeten worden. De inflatie gaat dus nog veel erger worden. Een hachelijke zaak, aangezien het niet kunnen beteugelen van de inflatie de val inluidde van het democratische presidentschap van Biden/Harris.

Het is sowieso de vraag of de investeerders terug zullen komen. Ongetwijfeld zullen er een paar kunnen worden verwelkomd, doch de volksverhuizing die de POTUS modaal Amerika heeft beloofd lijkt niet waarschijnlijk. De productie naar een ander land verhuizen is namelijk een enorm kostbare investering, dus verhuis je als verstandige ondernemer niet zo maar naar een politiek instabiel land als de VS. Over drie jaar kunnen de Democraten aan de macht zijn, met kans dat de klok compleet wordt teruggedraaid. Of sterker nog, Trump himself kan van het ene op het andere moment zo maar zijn beleid veranderen. Zoals van de week ook gebeurd is: eerst de wereld op z’n kop zetten door torenhoge tarieven op te leggen aan de halve wereld, om de meeste van ze een week later (voorlopig) weer terug te draaien. Met zo’n wispelturige president aan het roer weten investeerders niet waar ze aantoe zijn, dus met andere woorden, Trump’s beleid jaagt waarschijnlijk investeerders eerder weg dan dat ze aangetrokken worden.

Het is tevens de vraag in hoeverre de VS China economisch kan ringeloren. Het beeld is dat China compleet afhankelijk is van export naar de VS. Maar dat is niet meer zo. Ondertussen heeft China haar economie gediversifieerd. China heeft verschillende andere markten aangeboord. In 2024 was 2,84% van China’s BNP te danken aan de export naar de VS. Dat gaat nog altijd om veel geld, maar het is niet een onoverkomelijk obstakel. In tegenstelling tot een land als Vietnam, die de rol van China als lagelonenland voor de VS inmiddels heeft overgenomen: 23,03% van Vietnam’s BNP is gerelateerd aan export naar de VS. Vandaar ook dat Vietnam onmiddellijk op de knieën ging nadat Trump het land een tarief van 46% op had gelegd. Doch de tijd zal leren of Trump the art of the deal daadwerkelijk verstaat of die schone kunst compleet ontgaat.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor The art of the deal?

Pennestreek door antizionistisch fascisme

Zoals de kaarten tot 31 maart 2025 geschud waren zou Marie Le Pen de Franse presidentsverkiezingen van 2027 gaan winnen. Ware het niet dat de Franse rechter daar op betreffende datum een stokje voor stak. Volgens menigeen markeerde het ingrijpen van de magistratuur het failliet van de democratie. Anderen zijn juist verheugd vanwege de fascistische connotatie die nog immer rond haar partij Rassemblement National hangt. In ieder geval had de Franse elite er alle belang bij om Le Pen op een zijspoor te zetten. Een presidentschap van Le Pen zou het Franse beleid wel eens een totaal andere richting op kunnen duwen, zoals eerder geschied is in Argentinië en de VS nadat respectievelijk Milei en Trump ter plaatse de teugels in handen kregen. Die koerswijziging van Marianne zou tevens een doorslaggevende impact hebben op het beleid van de EU, aangezien het land van de Eiffeltoren binnen Europa een grote speler is. Om die reden wordt van de daken geschreeuwd dat de veroordeling van Le Pen vanwege het verduisteren van Europese gelden een politieke uitspraak was.

De gemiddelde argeloze Nederlandse tv-kijker die voor al zijn informatie vertrouwt op het NOS Journaal weet het nog steeds niet, en wordt woedend als je erop wijst. Maar nazi’s hebben wel degelijk een stevige vinger in de pap in Oekraïne. De mainstream politici in Europa hebben hier ongetwijfeld weet van. Doch dit weerhoudt hen er niet van om het militair steunen van de Oekraïense nazi’s tot levensdoel te verheffen. Want praktisch alle mainstream Europese politici lijken momenteel te dromen van een oorlog met Rusland. Het risico van een derde wereldoorlog met de grootste kernmacht ter wereld daarmee op de koop toe nemend.

Ironisch genoeg pleit een politica als Marie Le Pen in deze juist tot de-escalatie van de oorlog in Oekraïne. De fascistische uitstraling van haar partij ten spijt. Als we echter naar de retoriek van de huidige Franse president luisteren dan is het enige denkbare scenario dat Frankrijk zal volharden met olie op het vuur gooien. Desnoods totdat de allerlaatste Oekraïner het loodje heeft gelegd. In dat beeld past dat de Franse deep state alles uit de kast haalt om een presidentskandidaat die het bellicose beleid van Parijs ten aanzien van Rusland wenst te wijzigen politiek te elimineren. Ondanks dat we weet hebben van de fascistische uitstraling van Marie Le Pen en haar RN, en beseffen dat er daarom van president Le Pen op veel gebieden weinig goeds valt te verwachten, valt er zeker wat voor te zeggen dat er meer zit achter de veroordeling van Le Pen junior.

Tevens is de vraag interessant waarom bepaalde politici met een fascistische uitstraling zoals Milei en Trump wel worden gepruimd door the powers that be en anderen weer niet. Zo lijkt het ook te verwachten dat het Duitse AFD pootje gehaakt gaat worden mochten ze in de peilingen dezelfde vlucht naar voren gaan maken als het RN.

Vorige maand nog werd de Roemeense presidentskandidaat Calin Georgescu (die favoriet was om de verkiezingen te winnen) door de rechter definitief aan de kant geschoven. Ook hij werd als een extreemrechtse, pro-Russische politicus gezien. Echter, in de Jewish News Syndicate van 2 december 2024 werd Georgescu als volgt gekarakteriseerd: “een onbekende antisemitische, Holocaust-ontkennende, pro-Russische kandidaat – die naar verwachting een tweede ronde van de verkiezingen voor premier zal winnen, te midden van beschuldigingen van Russische inmenging.” Georgescu had namelijk eerder Roemeense nazi-collaborateurs en antisemieten geprezen. Dat hij in november 2024 beloofde antisemitisme te gaan bestrijden, de Roemeense ambassade in Israël naar Jeruzalem te verplaatsen, de Israëlische premier Netanyahu naar Boekarest uit te nodigen en het arrestatiebevel van het ICC voor Netanyahu te negeren, was blijkbaar too little too late. Net zoals het voor Le Pen too little too late was toen ze in 2023 het beschermen van de Joodse gemeenschap in Frankrijk ging bepleiten.

Het punt is, de feiten lijken uit te wijzen dat politici met een fascistische connotatie, maar die het zionisme onvoorwaardelijk steunen en wat de poortwachters betreft zich nimmer hebben beschuldigd aan antisemitisme, een vrije doorgang gegund kan worden naar het hoogste politieke ambt in hun land. Victor Orban, Trump en Milei voldoen aan die voorwaarden. Georgescu en Le Pen niet. Zo ontving Orban onlangs nog Netanyahu in Hongarije in strijd met het arrestatiebevel van het ICC en maakte als klap op de vuurpijl wereldkundig dat Hongarije zich terug gaat trekken uit het ICC.

Tegenwoordig mogen politici die het hoogste ambt ambiëren dus fascistische trekjes vertonen, zolang ze maar zionistisch en philo-semitisch zijn. Als betreffende politicus niet zionistisch en philo-semitisch genoeg is maar volgens de peilingen toch afstevent op de verkiezingswinst, dan toveren the powers that be wegblokkades uit de hoge hoed die de weg naar het geambieerde ambt onmogelijk maken. Oftewel een pennestreek door antizionistisch fascisme.

Na gekozen te zijn betaalt een zionistische president als Trump de zionistische lobby ook dubbel en dwars terug, aangezien de Donald de strijd aangaat met alle vijanden van Israël in binnen-en buitenland. Van vreedzame studenten die tegen het beleid van Israël protesteren, tot Zuid-Afrika, het ICC, de Houthi’s, Iran, etc.

Waarbij (om misverstanden te voorkomen) natuurlijk nadrukkelijk vermeld dient te worden dat de zionistische beweging vele fanatieke christenen bevat en omgekeerd talloze Joden helemaal niets te maken willen hebben met de zionistische entiteit Israël en juist sympathiseren met de slachtoffers van de zionistische entiteit.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Pennestreek door antizionistisch fascisme

Vrede of zionisme?

Donald J. Trump postte voor zijn inauguratie als president een video van de vooraanstaande Joodse econoom professor Jeffrey Sachs. Sachs staat bekend om zijn heftige kritiek op het beleid van de staat Israël contra de Palestijnen. In de door Trump gedeelde video beschuldigt Sachs de Israëlische premier Netanyahu ervan de VS voor zijn karretje te spannen door het oorlogen in te slepen die vooral in het belang zijn van Israël. Zo zou de VS in 2003 Irak zijn binnengevallen in opdracht van Netanyahu. Vanwege het feit dat de Donald het waagde betreffende video te delen leefde bij velen die met de Palestijnse zaak sympathiseren de hoop op dat de nieuwe Amerikaanse president zich onafhankelijker zou opstellen van de machtige zionistische lobby. Maar inmiddels kunnen we vaststellen dat het tegendeel waar is.

Merkwaardig is dat de regering Trump praktisch de ganse wereld tegen de schenen schopt. Zelfs de Europese ‘bondgenoten’ en Canada zijn getrakteerd op fikse vegen uit de pan. Doch naar de pijpen van de zionistische lobby blijven Trump en co onvoorwaardelijk braaf dansen.

Voordat zijn presidentschap aanving trad er een wapenstilstand in werking tussen Israël en Hamas en de heer Trump eiste daarvoor het krediet op, zodat hij zijn presidentschap met krediet kon beginnen. Maar dat vredesduifkrediet verdampte al spoedig als sneeuw voor de zon. Want het duurde niet lang voordat hij begon te pleiten voor een etnische zuivering van Gaza. De bewoners van Gaza zouden definitief hun biezen moeten pakken zodat Gaza door de Yankees omgetoverd zou kunnen worden tot de Rivièra van het Midden-Oosten.

Eveneens begon Trump Hamas te bedreigen met de hel op aarde toen er misverstanden ontstonden over de voorwaarden over het bestand en hij Hamas daar de schuld van gaf. Daarbij ging de president van de VS eraan voorbij dat de inwoners van Gaza al anderhalf jaar onder een hel van bommenregens leven en dat Hamas die door de VS gefaciliteerde hel overleefd heeft.

Ook binnen de eigen landsgrenzen bewees de POTUS de zionistische lobby een grote dienst door de demonstratievrijheid en de vrijheid van meningsuiting bij het oud vuil te zetten. Wat Trump betreft zijn demonstraties tegen het beleid van de staat Israël uit den boze. Rede voor hem om studenten die zich uitspreken tegen Israël en de universiteiten die demonstraties tegen Israël gedogen hard aan te pakken. Zodoende nam hij het besluit om de subsidies aan universiteiten waar gedemonstreerd wordt tegen Israël stop te zetten en buitenlandse studenten die demonstreren tegen de zionistische entiteit het land uit te zetten. So much for the land of the free and the home of the brave.

Tot overmaat van brutaliteit heeft de hoofdbewoner van het Witte Huis zelfs het ICC sancties opgelegd. Want het ICC zou ongegronde acties tegen de VS en zijn bondgenoot Israël hebben ondernomen. Waarmee in principe gedoeld wordt op de uitgevaardigde arrestatiebevelen voor premier Netanyahu en zijn voormalige minister van Defensie Yoav Gallant. Het ICC vaardigde betreffende arrestatiebevelen uit omdat beide personen verdacht worden van het plegen van misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden in Gaza. Wat Trump betreft is dat ondenkbaar want in zijn bubbel zijn zionisten onschendbaar. Aldus heeft de Donald een uitvoeringsbesluit ondertekend dat economische en reissancties oplegt aan mensen die werken aan ICC-onderzoeken naar burgers van de VS en zijn bondgenoten.

Het lijkt er zelfs op dat de Trump administratie zich niet gaat beperken tot het leveren van wapens, het snoeren van antizionistische monden en het sancties opleggen tegen het ICC. Trump heeft reeds beloofd de hel te doen neerdalen in Jemen, omdat de Houthi’s uit Jemen aan Israël gelinkte schepen vogelvrij hebben verklaard voor hun raketten uit solidariteit met hun moslimbroeders in Gaza. Blijkbaar is Trump er niet van op de hoogte dat de VS—al dan niet middels hun proxy Saoedi-Arabië—jarenlang de Houthi’s op helse bombardementen heeft getrakteerd. Alleen zonder succes, want de Houthi’s zijn nog immer zo’n grote machtsfactor aan de Rode Zee dat ze het scheepsverkeer richting Israël stil kunnen leggen. Ook tijdens de regeerperiode van Genocide Joe heeft de Amerikaanse marine alles uit de kast gehaald om de Houthi’s de nek om te draaien, alweer zonder succes. Dus waarom zou het dezelfde marine onder president Trump wel lukken?

Wat zeer verontrustend is is het groeiende aantal oorlogsschepen dat de VS momenteel richting Iran stuurt, aangezien dat suggereert dat het uit is op een directe militaire confrontatie met het land. Daarmee zou een lang gekoesterde wens van Netanyahu in vervulling worden gebracht. Hij droomt er namelijk al lange tijd van dat Israël’s erfvijand Iran wordt vernietigd door de VS. Het idee is dat de oppositie tegen Israël Iraanse proxies zijn en als Iran is vernietigd indirect al Israël’s vijanden van de kaart zijn geveegd.

Wellicht is het door Trump gedeelde filmpje van professor Sachs door velen totaal verkeerd geïnterpreteerd. Wellicht trachtte Trump niet Netanyahu te ontmaskeren, maar wilde hij juist onverbloemd aangeven wie daadwerkelijk de lakens uitdeelt. Om zodoende zijn aanhangers psychologisch voor te bereiden op het compromisloze zionistische beleid dat hij zou gaan voeren.

Donald J. Trump presenteert zichzelf gaarne als een vredesduif. Het verhaal gaat dat de POTUS een Nobelprijs voor de vrede ambieert, maar dan moet hij niet met de kraan open dweilen: trachten de oorlog in Oekraïne te stoppen, maar dat nobele streven te niet doen door het zionistische vuurtje op te stoken.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Vrede of zionisme?

De erfenis van Eazy E

Bij prominent Hip-Hop journalist Nelson George vielen de schellen van zijn oren toen hij die nieuwe groep uit de westkust beluisterde waar iedereen het over had: “Deze idioten kunnen toch helemaal niet rappen? OK, misschien heeft Ice Cube een flow. Misschien MC Ren. Maar die Eazy E is toch de belichaming van wack? Hij heeft geen flow. Hij heeft geen cadence. Hij is vooral irritant! Waarom moet het allemaal zo obsceen? Waarom zo radicaal? Bovendien, waar de f ligt Compton? Als dit Compton voorstelt, dan is het simpelweg te veel Compton. Wat kan mij Compton nou schelen?” Zijn aanvankelijke scepsis ten spijt zou George echter spoedig gaan beseffen dat die groep geleid door die man die nauwelijks kon rappen de regels van de rapgame drastisch zou doen gaan veranderen…

Eric Lynn Wright was een drugdealer uit Compton, Californië. Buiten groter Los Angeles genoot Compton nauwelijks bekendheid. Maar daar zou door toedoen van Wright verandering in komen. Nadat zijn eveneens drugdealende neef en mentor was omgekomen door diens handel en wandel in de crack game besloot Eric Wright een ander carrière pad te kiezen, en dat werd de rap game. Wright had aan zijn drugshandel een appeltje voor de dorst van zo’n $250.000 overgehouden, hetgeen in de jaren ’80 een behoorlijk kapitaal was.

Voor de debuutsingle van zijn label huurde Wright de groep HBO uit New York in. Daarnaast rekruteerde hij de talentvolle plaatselijke Hip-Hop-dj Dr Dre in als producer en rapper Ice Cube als ghostwriter. Maar de rappers uit New York vonden de beat die Dr Dre had gemaakt maar niks. Ze wezen het arrogant af omdat het te West Coast zou klinken. Hierdoor werd Wright gedwongen om de door Ice Cube geschreven tekst zelf te rappen, omdat andere aanwezige rappers in de studio (nog) andere contractuele verplichtingen hadden. Aldus maakte rapper Eazy E zijn debuut met Boyz n the hood, wat een plaatselijke hit werd. Ondanks dat er door de kenners ernstig aan de rapkwaliteiten van Eazy E werd getwijfeld zou Eazy in 1988 een album uitbrengen dat platina werd. Mede dankzij Jerry Heller.

Jerry Heller was een Joodse muziekmanager die grote popsterren onder zijn hoede had gehad, maar wiens loopbaan in het slop was geraakt. Wright bood een tussenpersoon $750 om een ontmoeting met Heller te regelen. Heller was geïntigreerd door het idee dat iemand geld bood om hem te ontmoeten, hetgeen Heller snel overhaalde om manager te worden van Wright’s platenmaatschappij Ruthless Records.

Vervolgens stelde Eazy een allstar groep samen van lokaal talent. De teksten waren geïnspireerd op de gangsterrap van Ice T. Met dien verschil dat het zo grof en gewelddadig werd dat gezegd kan worden dat betreffende groep die NWA zou heten gangsta rap opnieuw uit heeft gevonden. Wat NWA deed vond overal navolging. Men kan echt spreken van een tijdperk voor en na NWA.

Wat Eazy E en NWA deden kon eigenlijk helemaal niet, maar de geslepen manager Jerry Heller slaagde er op één of andere manier toch in om de muziek van Ruthless Records aan de man te brengen. De kritiek vanuit de (Zwarte) samenleving was echter ook niet mals. Het antwoord daarop was dat ‘reality rappers’ gewoon over de realiteit van hun leefomgeving rapten. Bovendien, Hollywood maakte toch ook keiharde gangsterfilms? Waarom mag dat dan wel? En wat dacht men van komieken als Eddie Murphy? Die vloeken en schelden nog meer dan rappers, en dat wordt wel gedoogd.

NWA viel echter snel uiteen nadat eerst Ice Cube en later Dr Dre Ruthless verlieten omdat ze meenden opgelicht te zijn door manager Jerry Heller. Dre ging in zee met voormalig footballer Suge Knight en richtte Death Row Records op. Maar ook deze ontwikkeling zou Wright geen windeieren leggen aangezien het contract van Dr Dre ontbonden werd op voorwaarde dat Wright voortaan 25 % zou ontvangen van alles wat Dr Dre zou gaan uitbrengen. Nadat Dre Eazy diste op het nummer Dre Day sloeg Eazy E dan ook keihard terug op Real Muthaphuckking G’s, waarin hij Dr Dre niet alleen uitschold voor studiogangster, er evenzo op wees dat hij flink bleef verdienen aan Dr Dre (Dre Day only made Eazy’s payday!).

Na het vertrek van Ice Cube en Dre beleefde Ruthless Records een renaissance met het tekenen van supergroep Bone Thugs N Harmony. Dit succes ervaarde Eazy als een mooie wraak op Cube en Dre. Compton is een stad zo groot als Alkmaar, doch groeide uit tot een grootmacht in de muziekindustrie. Mede dankzij Eric Wright heeft nu de hele wereld weet van Compton. Eazy E werd door collega rappers zowel achter zijn rug als recht in zijn gezicht uitgelachen in de studio omdat hij geen maat kon houden en daarom opnamesessies doorgaans tig keer over moest doen. Desondanks verkocht hij miljoenen platen als solo artiest. Maar het werkelijke talent van Eric Wright was zijn oog voor talent op meerdere gebieden. Zo wist hij een manager te strikken die zijn gangsta rap wist te slijten in de indertijd conservatieve muziekindustrie. Trok hij met Dr Dre één van de beste producers ooit in Hip-Hop aan, en met Ice Cube wellicht wel de allerbeste tekstschrijver. En met Bone Thugs N Harmony weer één van de beste rapgroepen. Maar Eazy E zou op 26 maart 1995 sterven, naar verluidt aan AIDS. Ruthless Records werd overgenomen door zijn weduwe Tomica Wright.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De erfenis van Eazy E

De nieuwe Cecil Rhodes?

In 1913 ging in Zuid-Afrika de Natives Land Act van kracht (ook wel bekend als de Bantu Land Act). Deze wet verbood de verkoop van land van witte aan Zwarte mensen en andersom. Daarbij moet in acht worden genomen dat de eeuw daarvoor witte kolonisten met grof geweld of met dreiging van het toepassen van grof geweld, het meeste land van de inheemse Zwarte bevolking al hadden afgepakt. Maar nu werd dus in de wet vastgelegd dat 93% van het land toebehoorde aan de witte minderheid. Tevens werd het deelpachtsysteem afgeschaft, hetgeen inhield dat Zwarte boeren ook niet meer zelfstandig mochten werken op het land van witte boeren, doch voortaan slechts rechtstreeks in dienst moesten werken van een witte baas, mochten ze zelf geen land bezitten.

De Native Land Act vormde samen met nog een aantal andere wetten de opmaat tot de apartheid die in 1948 officieel werd ingevoerd. Zo werd in 1892 op initiatief van premier Cecil Rhodes in de Kaapkolonie de Franchise and Ballot Act aangenomen. Rhodes zag met lede ogen aan hoe steeds meer Zwarten mochten stemmen en daardoor een bedreiging begonnen te vormen voor witte politici. Stemrecht was gelieerd aan vermogen. Rhodes wist eensklaps praktisch alle niet-witte stemmers uit te sluiten door het private vermogen dat stemrecht verschafte drie maal zo hoog te maken. In 1894 kwam Rhodes weer met de Glen Grey Act. Betreffende wet schafte gemeenschappelijk landbezit af. Daarnaast bracht het een arbeidsbelasting in werking hetgeen Zwarte mannen dwong om arbeid te verrichten op commerciële boerderijen danwel in de industrie. Cecil Rhodes heeft natuurlijk nog veel meer op zijn kerfstok, doch de hierboven genoemde voorbeelden zijn genoeg om helder te maken dat Rhodes een voortrekkersrol heeft vervuld in het knechten van de Zwarte bevolking van zuidelijk Afrika.

Inmiddels is de apartheid afgeschaft. Hetgeen niet wil zeggen dat alle kwaad dat het apartheidssysteem heeft veroorzaakt recht is getrokken. Ondanks dat de apartheid officieel afgeschaft werd in 1994 is nog immer 72% van het land in handen van witte boeren, terwijl witte mensen slechts 8% van de Zuid-Afrikaanse bevolking uitmaken.

Nu wil het geval dat een geboren en getogen witte Zuid-Afrikaan zich zichtbaar in het centrum van de wereldmacht heeft genesteld. Elon Musk heeft zich niet slechts opgeworpen als Trump’s grote financierder, maar is tevens diens topadviseur, curator van de overheid en bovenal boezemvriend. Oftewel Trump en Musk vormen heden ten dage haast een siamese tweeling. Trump’s innige verwevenheid met Musk verklaart diens grote bezorgdheid over het lot van de witte Zuid-Afrikaanse boeren.

Trump gedraagt zich niet slechts als een Dutch Uncle contra Europa, evenzo tegen Zuid-Afrika hangt hij de bullebak uit. In deze als buikspreekpop van Musk. Musk bekritiseert de regering van zijn geboorteland al jaren. Hij beschuldigt ze o.a. van genocide tegen witte boeren. In navolging van Musk is Trump nu boos omdat Zuid-Afrika een wet heeft aangenomen die het onrecht van de Native Land Act van 1913 enigszins recht trekt. Verder is Trump verontwaardigd omdat de Zuid-Afrikaanse autoriteiten gewelddadige aanvallen op boerengemeenschappen van Afrikaners (afstammelingen van Nederlandse kolonisten) zou gedogen. Bovendien beschuldigt de Donald Zuid-Afrika ervan kwade genussen te ondersteunen zoals Hamas, Rusland en Iran.

Een Zuid-Afrikaanse rechtbank heeft inmiddels bepaald dat er geen genocide gaande is tegen witte boeren. In werkelijkheid lijdt Zuid-Afrika niet onder een genocide probleem, maar onder een chronisch misdaad probleem. Zo werden er in Zuid-Afrika in 2023 27.000 mensen vermoord, en 49 daarvan waren boeren. Hetgeen helder maakt dat er in tegenspraak tot hetgeen Musk beweert niet een duister plan in werking is om witte boeren uit te moorden.

Desalniettemin bleek de misinformatie van Musk voldoende voor de Amerikaanse president om alle steun aan Zuid-Afrika op te schorten en de witte boeren de kans te gunnen om zich als vluchteling in de VS te vestigen. Waarbij Trump dus schaamteloos met twee maten meet. Tegelijkertijd rept Trump namelijk geen onvertogen woord over de genocide die Israël in Gaza pleegt. Triester nog, hij blijft Israël juist onverminderd steunen.

Wat niet wegneemt dat Elon Musk zich lijkt te ontpoppen als de Cecil Rhodes van de 21e eeuw. Evenals Cecil Rhodes is Elon Musk een schatrijk man die zich in het centrum van de wereldmacht positioneert en waarvoor de belangen en privileges van witte mensen voorop staan. Daarbij moet in ogenschouw worden genomen dat Musk zich niet slechts opwerpt als kampioen van de privileges van wit Zuid-Afrika, maar ook en public de nazi-groet heeft gebracht en in Europa openlijk xenofobe politieke partijen als AFD een warm hart toedraagt. Bovendien schijnt binnen Musk’s bedrijf Tesla racisme, seksisme en uitbuiting welig te tieren. Zo moest Tesla van de rechter een voormalige Zwarte werknemer eens $137 miljoen betalen vanwege het racisme op de werkvloer waaronder hij te lijden had. Vrouwelijke werknemers hebben weer geklaagd dat seksuele intimidatie er schering en inslag is en andere werknemers hebben weer geklaagd dat Tesla gerund werd als een moderne sweatshop.

Elon Musk is (nog) niet zo machtig als Cecil Rhodes eens was, wat niet wegneemt dat hij wel hard zijn best doet om het te worden. Met Rhodes heeft Musk gemeen dat hij de accumulatie van zoveel mogelijk geld, macht en witte overheersing nastreeft. Rhodes deed dat binnen het Britse imperium, Musk verwierf zijn positie met de VS. In die zin kan Rhodes wellicht beschouwd worden als de ideologische betovergrootvader van Elon Musk.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De nieuwe Cecil Rhodes?

Het wittehuiskaartenspel

De president van Oekraïne is tot verbijstering van de ganse Europese politieke elite het Witte Huis uit geschopt als ware hij een stout schooljongetje. Dit gebeurde nadat Volodymyr Zelenski aldaar kwam ‘kaarten’ terwijl hij de juiste kaarten ontbeerde. De man hield zich niet aan het etiquette en ging publiekelijk zaken bediscussiëren die reeds achter gesloten deuren beklonken hadden moeten zijn geweest. Zelensky had simpelweg niet moeten aanschuiven als alles nog niet glad was gestreken. Het soort ruzies zoals de wereld heeft kunnen aanschouwen in het Witte Huis komen vaker voor. Joe Biden heeft ook neus aan neus lopen schreeuwen tegen Zelensky naar verluidt, maar dat geschiedde achter gesloten deuren. Dit was de eerste keer dat staatshoofden een schoolpleinruzie live uitvochten voor draaiende tv-camera’s.

Er valt van alles en nog wat op-en aan te merken op Donald J. Trump, maar het pleit desalniettemin voor hem dat hij een serieuze poging waagt om de oorlog in Oekraïne te beëindigen. Zodat er niet nog meer mensen hoeven te sterven om oneigenlijke redenen. Interessant is dat praktisch iedere mainstream politicus in Europa de longen uit het lijf blijft schreeuwen om meer oorlog. Zij hebben de afgelopen jaren al hun politieke en morele kapitaal en zelfs persoonlijke eer in betreffende oorlog geïnvesteerd, met het gevolg dat ze het gevoel hebben dat er geen weg terug meer mogelijk is.

Ondertussen heeft de regering Zelensky voor honderden miljarden aan fondsen mogen ontvangen, desalniettemin blijkt het niet in staat de oorlog te winnen. Hetgeen in tegenspraak is met het beeld dat de media lange tijd heeft gepropageerd van een zegevierend Oekraïens leger. Dat daar niets van klopt weten de mensen die verder kijken dan het NOS journaal natuurlijk allang. Want op de sociale media wemelt het al langere tijd van de beelden van mannen die letterlijk op straat worden gekidnapt om plaats te nemen aan het front. Hetgeen aangeeft dat het Oekraïense leger een groot tekort aan manschappen kent. Onafhankelijke experts hebben dan ook geconcludeerd dat Oekraïne de oorlog onmogelijk nog kan winnen.

Tot groot chagrijn van Zelensky en Europa wil Trump de oorlog in Oekraïne stoppen. Een Russische overwinning lijkt onvermijdelijk, inhoudend dat al die honderden miljarden weg zijn en er honderdduizenden Oekraïeners voor niets zijn gestorven. Dus nu stoppen, ter voorkoming dat nog meer mensen onnodig sneuvelen en Rusland straks eenzijdig de vrede gaat dicteren als de laatste Oekraïner vol lood is gepompt.

Nadat bekend werd dat Trump gebeld had met Poetin raakten de bellicose Europese leiders compleet in paniek. Er werd een list verzonnen door Marcon, Starmer en consorten om de oorlog toch voort te zetten en dat was veiligheidsgaranties van de VS vragen. Let op, Zelensky heeft eerder in de oorlog reeds een raket op Polen afgevuurd en getracht Rusland daarvan de schuld te geven in de hoop daarmee artikel 5 van NAVO te triggeren. Het is dus levensgevaarlijk om Europa/Oekraïne veiligheidsgaranties te geven. Want dan gaat de VS middels een valse vlag aanval alsnog de oorlog in getrokken worden.

Zowel Macron als Starmer bezochten het Witte huis om te smeken om veiligheidsgaranties. Maar tevergeefs. De laatste kans was Zelensky himself. Trump had van Zelensky geëist dat hij een mineralendeal zou sluiten, zodat de Amerikaanse belastingbetaler de (volgens Trump) $350 miljard die het aan Oekraïne kwijt was zou terugkrijgen. Zelensky weigerde aanvankelijk te tekenen. Uiteindelijk kwam hij speciaal naar het Witte Huis om te tekenen en de rampzalige uitkomst is bekend.

Op 1 maart meldde de New York Post echter dat Zelensky voor zijn bezoek aan the Oval Office een groep senatoren van de Democratische Partij ontmoette die hem op het hart drukten om de mineralendeal onder geen beding te tekenen, (ondanks dat hij privé reeds overeen was gekomen om te tekenen) om Trump een hak te zetten. Veel mensen menen dat Trump en Vance Zelensky doelbewust in de val hebben gelokt, maar het was dus andersom. Oftewel, Zelensky bleek achteraf een kuil voor zichzelf te hebben gegraven. Want Trump en Vance waren aanvankelijk heel hoffelijk. Pas toen Zelensky het etiquette aan zijn laars lapte schoten ze uit hun slof.

Wat evenzo meespeelde was de geheime deal van Zelensky met de Britse premier Starmer. De gepensioneerde kolonel Tony Shaffer heeft wereldkundig gemaakt dat Zelensky op 17 januari in het geheim al een mineralendeal had gesloten met Groot-Brittannië. Allemaal buiten medeweten van de VS, en daar was Trump boos over geworden toen hij erachter kwam. Dat zou dan verklaren waarom hij zo op die mineralendeal met Oekraïne hamert en waarom Stermer zo extreem pro-Zelensky is. Inmiddels is Trump zo woest geworden op Zelensky dat hij de steun aan Oekraïne heeft bevroren.

Veel wapens bestemd voor het corrupte Oekraïne duiken overal ter wereld op in de kringen van terroristen en criminelen zoals terreurgroepen in de Sahel en Mexicaanse drugskartels. Deze ontwikkeling dreigt complete staten te ondermijnen (tot zover dat niet reeds gebeurd is). Alleen al om die reden is het toe te juichen dat de oorlog in Oekraïne lijkt te gaan eindigen.

Toch willen we de retorische vraag stellen waarom Donald J. Trump wel een grote mond op kan zetten tegen Zelensky, maar tegelijkertijd uit de hand van Netanyahu eet. De Donald is dus slechts selectief stoer. Tegen Europa durft hij. Tegen Zelensky durft hij. Maar wanneer gaat de Donald oorlogsmisdsdadiger Benjamin Netanyahu afblaffen met de mededeling dat hij geen kaarten heeft?

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Het wittehuiskaartenspel

De wereldwonderen van Benin (2)

Hoe belangrijk de kunstschatten van en voor een land zijn is onlangs weer eens tot uiting gekomen. Roemenië is zowel diepbedroefd als witheet van woede nadat wereldkundig was gemaakt dat uitgeleende kopstukken uit het nationale erfgoed ontvreemd waren in Nederland. Omgekeerd hadden de Nederlandse autoriteiten het schaamrood op de kaken.

Als Roemenië al compleet op z’n kop staat vanwege de diefstal van enkele kunststukken, hoe teleurgesteld en woedend zouden landen dan moeten zijn waarvan honderden, zo niet duizenden kunststukken zijn geroofd en geplunderd? Wat zou bijvoorbeeld het volk van Benin te Nigeria voor psychologische pijniging moeten ondergaan? Want zo’n megaroof is precies wat Benin overkwam nadat het Britse leger langs was gekomen om dood en verderf te zaaien.

Eerder zagen we dat in Benin het grootste bouwwerk uit de geschiedenis van de mensheid is gebouwd, maar Benin kan prat gaan op meer verworvenheden. Zo beschikten de ambachtslieden van de staat over bijzondere vaardigheden, in het bijzonder de bronsgieters. In Benin werd er kunst geproduceerd van de materialen hout, terracotta, ivoor en brons of meer precies te zijn, brons en messing (men heeft het doorgaans over de bronzen uit Benin, maar meer dan eens is de metaalkunst van Benin vervaardigd uit messing).

De bronzen Benin-beelden werden geproduceerd met de zogenaamde verlorenwasmethode. Dat hield in dat er eerst een beeld werd gemaakt van was. Daarna werd dat beeld omgeven met terracotta en gebakken in een oven. Vervolgens werd er brons of messing in gegoten, en als het afgekoeld was werd de terracotta weggehaald en had men dus een beeld gecreëerd van metaal.

De kunst van het bronsgieten werd volgens de overlevering in 1280 geïntroduceerd in Benin vanuit de naburige Yoruba-staat Ife. De Portugezen arriveerden pas in 1472 als eerste Europeanen in Benin. Hetgeen inhoudt dat Benin reeds lang voor de komst van de Europeanen het bronsgieten beheerste en dat de Europeanen dus niets van doen hebben kunnen gehad met de introductie van het ambacht van bronsgieten in het rijk van de oba’s. Dit werd namelijk aanvankelijk beweerd door kolonialisten uit het Westen. Want het idee dat untermenschen uit Afrika onafhankelijk van de witte man de ingewikkelde kunst van het bronsgieten onder de knie hadden was voor hen politiek en psychologisch niet aanvaardbaar. Of met andere woorden, het stond haaks op de kolonialistische propaganda dat de barmhartige witte man in Afrika was om beschaving te introduceren.

In 1884 hadden de Europeanen onder elkaar bepaald dat het grondgebied van het koninkrijk Benin aan Groot-Brittannië toe zou komen. Wat inhield dat het slechts een kwestie van tijd was alvorens het Britse leger acte de presence zou geven. In 1897 was het dus zover. De Britten hadden de oba gedwongen om een wurgverdrag te tekenen, en toen hij zich daar niet aan zou hebben gehouden werd dat als excuus gebruikt om Benin binnen te vallen: ze brandden het koninklijke paleis plat, verbanden de oba en stalen duizenden kunstwerken.

Het is interessant wat de Britten te melden hadden over de architectuur van het ‘barbaarse’ Benin. Zo was kapitein Richard Burton zo onder de indruk van de architectuur van de Bini dat hij dacht dat ze het afgekeken hadden van de Romeinen. Eveneens gaf Burton aan dat er zich in het koninklijk paleis niet minder dan 15.000 zielen bevonden. Hetgeen observaties van eerdere Nederlandse en Duitse bezoekers lijkt te bevestigen die aangegeven hadden dat alleen al het koninklijk paleis zo groot was als respectievelijk de Nederlandse stad Haarlem en de Duitse stad Tubingen.

Waar men in Europa helemaal stomverbaasd over was was de hoogstaande metaalkunst van Benin. Juist in een epoque dat kolonialistische propaganda (Afrikanen kunnen helemaal niets, Europeanen kunnen alles) welig tierde moesten Westerse kunstexperts erkennen dat er in Benin metaalkunst gecreëerd was van de buitencategorie. De Benin bronzen zijn vergelijkbaar met het beste wat de kunstenaars uit het antieke Griekenland en de Renaissance hebben geproduceerd, zo niet beter. Het kon dan ook niet uitblijven dat er allerlei theorieën uit de hoge hoed getoverd zouden worden dat de Benin bronzen in werkelijkheid door de oude Grieken waren gemaakt of door de grootmeesters van de Italiaanse Renaissance. Maar in de loop der tijd is wel helder geworden dat de Benin bronzen door niemand anders hebben kunnen zijn vervaardigd dan de Bini.

De Britten hebben na de plundering in 1897 verschillende bronzen gehouden, anderen zijn doorverkocht aan verscheidene instellingen en individuen elders in het Westen. Sinds de onafhankelijkheid in 1960 tracht Nigeria roofkunst te restitueren. Ondertussen is de discussie over de teruggave van de bronzen in volle gang. Nederland heeft onlangs nog meer dan honderd beelden teruggeven. Duitsland gaf er in 2022 duizend terug. Elders in de Westerse wereld vertoeven echter nog duizenden gestolen bronzen. Met name Groot-Brittannië is niet erg happig om ze retourneren.

Anderzijds, als men ze niet wil teruggeven, dan zou men er op zijn minst voor kunnen betalen. In 2015 werd een Benin brons voor liefst £10 miljoen verkocht aan een privépersoon. Let wel, er zijn duizenden bronzen. Als één exemplaar al £10 miljoen waard kan zijn, houdt dat in dat een land als Nigeria naast het culturele erfgoed evenzo voor miljarden beroofd is aan potentiële harde valuta kwijt is. Of men die kunst in het Westen beter kan conserveren is ook maar de vraag. In Nederland bleek men immers ook niet in staat Roemeense kunst te beveiligen.

DJEUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De wereldwonderen van Benin (2)

Uncle Sam is een Dutch uncle

Op Wikipedia lezen we de volgende omschrijving van Dutch uncle: “Dutch uncle is een informele term voor een persoon die openhartige, harde of ernstige opmerkingen en kritiek levert om iemand te onderwijzen, aan te moedigen of te vermanen. Een “Dutch uncle” is dus het tegenovergestelde van wat normaal gesproken als oomachtig of oomachtig (toegeeflijk en permissief) wordt beschouwd.” Betreffende term is naar verluidt het Engelse taalgebied binnengeslopen in het epoque dat Nederland een wereldmacht was en zich beslist niet schroomde om zich arrogant en lomp op te stellen richting bijvoorbeeld ‘the gentlemen’ te Londen. Hiermee wordt er natuurlijk compleet aan voorbij gegaan dat naast Nederland praktisch alle West-Europese landen zich elders in de wereld honderden jaren als Dutch uncles hebben opgesteld, wat niet wegneemt dat de Nederlanders het in de ogen van de Engelsen het dusdanig bont hebben gesmaakt dat hun arrogante onbehouwenheid in het Angelsaksische taalgebied spreekwoordelijke proporties heeft aangenomen…

Van 14 tot 16 februari 2025 werd voor de 61e maal de München Security Conference gehouden. Het idee was dat de politici en vermeende experts uit Westerse landen onderling steen en been zouden gaan klagen over die schurkachtige Russen en hoe zielig Oekraïne wel niet is, en hoe geweldig de bondgenoten zijn. Dat liep deze maal echter compleet anders. Nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken het toneel had betreden begon hij helemaal niet het vingertje te wijzen richting de Slaviërs. Noch bakte hij zoete broodjes, integendeel. J.D. Vance wreef de Europeanen in dat de grootste vijand van Europa niet Rusland of China is, maar Europa zelf!

De toespraak van J.D. Vance sloeg in als een bom. Europa was nog nooit op eigen continent zo ongezouten de les gelezen. Europa was juist zelf gewoon anderen te pas en te onpas op de vingers te tikken. Maar nu werd het voor de verandering zelf als een stout schooljongetje in de hoek gezet. J.D. Vance pakte Europa aan zoals Nederland gewoon is Suriname of Curaçao toe te schreeuwen, of zoals Frankrijk haar (voormalige) Afrikaanse koloniën vermaant. Te meer omdat eerder door minister van Defensie Pete Hegseth aan was gegeven dat de nieuwe Amerikaanse regering begrip heeft voor het standpunt van Rusland en bereid is te onderhandelen. Oftewel, Oekraïne mag geen lid worden van de NAVO. Daarnaast zal de VS geen veiligheidsgaranties verschaffen aan Oekraïne. Mocht Europa die toch van belang achten, dan moest het dat zelf regelen. Tot overmaat van ramp kreeg Europa van topdiplomaat Keith Kellog te horen dat Europa niet mag aanschuiven bij de vredesonderhandelingen gerelateerd aan de oorlog in Oekraïne.

Europa is momenteel ver verwijderd van de jaren 1884/1885, toen het Afrika onder elkaar verdeelde op de conferenties van Berlijn en Brussel, zonder dat ook maar één Afrikaan mee mocht onderhandelen. In 2025 krijgt het dus een koekje van eigen deeg nu het niet mag meepraten als Rusland en de VS onderling gaan bepalen hoe de grenzen van Oekraïne in de toekomst gaan lopen. Reden genoeg voor de Europese leiders en media om moord en brand te schreeuwen.

Maar Europa geeft gewoon niet op. Het vernietigen van Rusland is het raison d’être van Europa. Europa wil dan ook niet aan tafel zitten om tot een realistische vrede te komen, doch om het vredesproces op slinkse wijze te frustreren. Om desnoods letterlijk door te vechten tot de laatste Oekraïner, met de hoop daarmee Rusland een strategische nederlaag toe te brengen. Eerder dachten wij dat de proxy-oorlog contra Rusland uit de koker van de VS kwam en dat de Europese vazalstaten er braaf achteraan huppelden, maar nu blijkt dat Europa nog veel fanatieker is dan de VS.

De Amerikaanse zakenwereld schijnt sinds het ingaan van de boycot meer dan $300 miljard te hebben verloren. Met een zakenman als president is dat wat de huidige Amerikaanse regering betreft een goede reden om de relatie met de Russische federatie weer te normaliseren. Voor de Europese elites is dat blijkbaar geen punt. Het lijkt ze weinig tot niets te deren dat alle ingestelde sancties de Europese economieën harder raken dan Rusland. Het verhaal gaat dat de EU momenteel doende is om een nieuw pakket van meer dan $700 miljard samen te stellen om Oekraïne militair te steunen. Niettegenstaande dat het Oekraïense leger inmiddels zo verzwakt is dat het de oorlog onmogelijk nog kan winnen en de Europese economie in het slop zit. Bovendien, een rib uit het lijf van $700 miljard gaat inhouden dat er straks bezuinigd gaat moeten worden op zaken als onderwijs, infrastructuur, kinderziekenhuizen, ouderenzorg, etc., hetgeen weer de aanleiding wordt voor grote sociale onrust.

Let wel, niet slechts Europa wordt door de Trump administratie geschoffeerd. Zo zou er volgens Trump en Elon Musk in Zuid-Afrika een genocide plaatsvinden contra de witte boeren en zou de Zuid-Afrikaanse regering op oneigenlijke gronden het land van de witte boeren willen afnemen. Waarmee Trump en zijn sponsor compleet voorbij gaan aan de Native Land Act van 1913, waarin bepaald werd dat het meeste land in Zuid-Afrika voorbehouden was voor witte mensen.

Hoe dan ook, de VS is eigenlijk een grotere vijand van Europa dan Rusland. Rusland is bijvoorbeeld in staat goedkope energie te leveren, waarvan met name de Duitse industrie decennialang van heeft kunnen profiteren. Europa wil dat niet zien. Zelfs nu ze erachter zijn gekomen dat hun geliefde Uncle Sam een ordinaire Dutch Uncle is.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Uncle Sam is een Dutch uncle

De erfenis van Irv Gotti

Sinds 5 februari jongstleden is Irv Gotti (Irving Domingo Lorenzo jr.) voltooid verleden tijd. Hij was met name eind jaren ’90 één van de grote kingmakers in de Hip-Hop industrie. Doch zijn drang naar het vergaren van street credibility bracht Irv Gotti in grote problemen. Wat niet wegneemt dat hij een paar van de allergrootste namen op de kaart heeft gezet.

Irv Gotti groeide op in Hollis, Queens, en net zoals vrijwel alle Zwarte jongeren in New York raakte hij begin jaren ’80 verknocht aan Hip-Hop. De genesis van Hip-Hip ligt weliswaar in de Bronx, doch halverwege jaren ’80 was Queens toch echt de nieuwe hoofdstad van Hip-Hop geworden. Met acts als Run DMC, LL Cool J, Salt & Pepa, Eric B, Marley Marl, Roxanne Shanté, etc., schitterde de Hip-Hopscene van Queens als de ster van Bethlehem.

Echter, er was nog een andere scene die halverwege jaren ’80 groeide en bloeide en dat was de onderwereld. De jeugd van Queens was verzot op de rapgame maar vergaapte zich net zo goed aan de dure auto’s, sieraden en kleding van ‘de sterren’ van de crackgame. In de jaren ’80 waren er nog amper artiesten die echt bemiddeld werden van Hip-Hop, ook al konden ze er doorgaans wel redelijk van leven.

Hoe dan ook, de gangsters stonden bovenaan de voedselketen. Het waren dan ook de rappers die de slang en kledingstijl van de straatapothekers overnamen. Echter, in de loop van tijd veranderde dat. Begin jaren ’90 zaten praktisch alle ‘beroemde’ straatapothekers of voor tientallen jaren achter slot en grendel, of ze lagen tussen zes planken, of ze moesten zich een weg banen in een rolstoel. Terwijl Hip-Hop ondertussen uitgegroeide tot een miljardenindustrie die Zwarte jongeren die niet goed genoeg konden basketballen de kans gaf om op een legale manier dead presidents en juice te verwerven.

Eensgelijk de beroemde rap act Run DMC kwam Irv uit Hollis. Zijn grote broers kenden de groepsleden persoonlijk en door met zijn broers te hangen kon hij evenzo met Run DMC hangen. Hij observeerde met name heel goed hoe dj Jam Master Jay te werk ging. Aldus kreeg Irv Gotti het vak onder de knie. Irv begon naam te maken als dj op school-en straatfeesten en bleek later eveneens een uitmuntende scout en producer te zijn. Zo tekenden Irv en zijn broer in 1993 bij Blunt/TVT om talent te spotten. Zij slaagde erin om, let op, Cash Money Click, Jay Z en DMX naar Blunt/TVT te brengen. Maar de CEO van TVT slaagde er tot frustratie van Irv in ze allemaal weer weg te jagen, terwijl ze de grootste raptalenten van New York waren! Zodoende stapten de gebroeders Lorenzo over naar Def Jam toen ze de kans kregen. Irv nam wel Ja Rule mee (lid van de Cash Money Click).

Het is niet overdreven om te stellen dat Irv het indertijd noodlijdende Def Jam van de ondergang heeft gered. Irv bleek een ongekend neusje voor talent te hebben. Naast Ja Rule tekende hij namelijk eveneens DMX en Jay Z. Beiden behorend tot de bestverkopende rappers ooit. Door het succesvolle A&R werk van Irv was het aanvankelijk noodlijdende Def Jam eind jaren ’90 $100 miljoen waard. Andere labels aasden logischerwijs om Irv weg te kapen bij Def Jam. Maar Def Jam wist Irv te behouden door hem een eigen, aan Def Jam verbonden label te geven. Dit werd Murder Inc (later The Inc). Ook met Murder Inc ontdekte Irv nieuw talent zoals de vocalisten Ashanti en Lloyd. Evenzo stampte hij nieuwe hits uit de grond. Meermalen lukte dat middels een collaboratie van een rapper en een zangeres zoals What’s Luv? Van Fat Joe featuring Ashanti. In 2007 verruilde The Inc Def Jam voor Universal Motown. In 2013 werd The Inc opnieuw opgericht als overkoepelend label van Irv’s nieuwe label genaamd Visionary.

Voormalig kingpin Kenneth ‘Supreme’ McGriff aanschouwde begin jaren ’90 vol verbazing hoe groot Hip-Hop was geworden en hoeveel geld er inmiddels mee viel te verdienen. Meer zelfs nog dan met crack in de jaren ’80. Bovendien was het legaal. In de gevangenis had hij kennisgemaakt met de boeken van ex-crimineel Donald Goines. Zijn droom was om zijn brood te gaan verdienen met het verfilmen van de boeken van Goines. Een auteur die zo beroemd was in de gevangenis dat het verhaal gaat dat analfabete gedetineerden speciaal leerden lezen puur om maar van de boeken van Goines te kunnen genieten. Om de droom tot het verfilmen van de boeken van Goines te verwezenlijken bevriende Supreme Irv Gotti. Op zijn beurt voelde Irv zich vereerd dat zo’n grote gheto celibrity met hem wilde hangen: het was bovendien uitstekend voor zijn street credibility! Echter, door zijn zichtbare omgang met Supreme raakte Irv zwaar in de problemen. De autoriteiten kregen sterk het vermoeden dat hij Murder Inc. opgezet had met drugsgeld van Supreme. Er kwam een rechtszaak, maar Irv werd vrijgesproken.

Ook hadden Irv en zijn artiest Ja Rule jarenlang een spraakmakend conflict met 50 Cent. Aangezien 50 Cent weer een protegé was van Eminem en Dr Dre raakten evenzo naast G-Unit Records Shady Records en Aftermath Records betrokken bij de beef. Noch de beef met 50 Cent en consorten noch de rechtszaak wegens vermeend witwassen van drugsgeld hebben goed uitgepakt voor The Inc. Nadien verviel The Inc. tot de categorie vergane glorie.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De erfenis van Irv Gotti

De erfenis van Neely Fuller jr.

“Als je witte suprematie niet begrijpt, wat het is en hoe het werkt, zal alles wat je weet je alleen maar in verwarring brengen!” Is een raak statement van Neely Fuller jr., de man die op 1 februari jongstleden na 95 jaar definitief de wereld van de stervelingen verliet. Neely Fuller was één van de mensen die hun leven hebben gewijd aan het analyseren van racisme, om het zo goed mogelijk te begrijpen, met als doel het zo efficiënt mogelijk te kunnen bestrijden. Fuller wordt door velen gezien als een antiracisme kenner van de buitencategorie. Dus behorend tot die personen die waarschijnlijk wel het meeste kennis en inzicht hadden over het inferno racisme.

Neely Fuller jr. zijn wieg stond in Galax, Virginia. Maar over zijn jeugd is verder weinig bekend. Wel weten we dat hij in twee onderdelen van het Amerikaanse leger heeft gediend. Zo diende hij bij de landmacht ten tijde van de Koreaoorlog. Later zou hij participeren in de luchtmacht. Dat was gedurende de tijd dat de gemoederen zeer hoog opliepen omdat negen Zwarte kinderen in het gesegregeerde zuiden naar een witte middelbare school gingen te Little Rock (1957). Echter, ondanks dat de Supreme Court reeds had bepaald dat gesegregeerd onderwijs ongrondwettelijk was (1954) ontzegde de gouverneur van Arkansas de negen Zwarte kinderen de toegang tot de witte middelbare school. Uiteindelijk moest president Eisenhower het leger uit laten rukken om de negen Zwarte kinderen de toegang tot de witte school te verschaffen. Dit soort gebeurtenissen hielden Fuller bezig, te meer omdat hijzelf ook te lijden had van racisme.

Gedurende zijn tijd bij de luchtmacht begonnen zijn ideeën over racisme vorm te krijgen. Hij zag van alles wat scheef was in binnen- en buitenland wat hem er toe bracht witte suprematie nauwkeurig te gaan bestuderen. Zijn levensmissie werd het wereldsysteem van racisme bestuderen om uiteindelijk te kunnen verklaren hoe het inferno het beste bestreden kon worden en vervangen voor een systeem dat daadwerkelijk rechtvaardig is voor eenieder. Zo zette hij in deze periode tevens zijn eerste bevindingen op papier. Dit begon met zes pagina´s, maar toen hij in 1984 het leger verliet waren ze uitgegroeid tot liefst 1300 pagina´s. Deze aantekeningen werden omgezet tot zijn beroemde boek The United Independent Compensatory Code/System/Concept: a textbook, workbook, for Victims of White Supremacy. Andere boeken die op naam staan van Fuller zijn: A Compensatory Counter-Racist Word Guide en A Compensatory Code/System/Concept.

Volgens Neely Fuller is racisme overal, waaruit logischerwijs volgt dat mensen van kleur ermee te maken hebben in alle negen door Fuller benoemde velden van menselijke activiteit, en dat zijn: 1. Economie 2. Onderwijs 3. Entertainment 4. Arbeid 5. Recht 6. Politiek 7. Religie 8. Seks 9. Oorlog/Tegenoorlog. Volgens Fuller heeft racisme te maken met machtsmisbruik. Want als de witte overheersers op een verantwoorde manier met macht om zouden gaan, dan zou het probleem niet bestaan.

Mensen met een bepaalde huidskleur hebben macht en gaan daar dus op een onverantwoordelijke manier mee om. Op de vraag of mensen van kleur eveneens racistisch kunnen zijn antwoordde Fuller dat ʽwitte suprematieʼ zover als bekend de enige vorm van functioneel racisme is die bestaat onder de mensen vertoevend in het universum. Tot zover bekend heeft dit racisme meer bijgedragen aan het bevorderen van onrechtvaardigheid dan enig ander sociaal-materieel systeem dat is ontstaan ​​of in stand gehouden door mensen woonachtig in het universum. Verder wijst hij erop dat de mensen die racisme kunnen uitroeien, niet de wil hebben om dat te doen. En de mensen die betreffende wil wel hebben, niet het vermogen hebben om dat te doen. Daarnaast, ongeacht wat er gezegd of gedaan is, is de kwaliteit van de relatie tussen witte en Zwarte mensen een regelrechte ramp. Uit zijn onderzoek concludeert hij dat zolang racisme bestaat alles wat mensen zeggen of doen dat niet bedoeld is om racisme uit te bannen en rechtvaardigheid te bewerkstelligen, een verspilling van tijd en energie is. Elk slachtoffer van racisme zou zo min mogelijk tijd en moeite moeten besteden aan iets anders dan denken, spreken en handelen op een wijze die bijdraagt aan het uitbannen van racisme en gerechtigheid tot stand te brengen.

“Alle afspraken tussen zwarte mensen, niet-witte mensen op deze planeet, op alle gebieden van activiteit, 24 uur per dag, vallen onder de noemer van, je zou kunnen zeggen, een tragische afspraak,” zei Fuller. “En dat valt uiteen in drie categorieën: smakeloos, ordinair, terroristisch – en het wordt niet beter dan smakeloos…. ”

Neely Fuller heeft vele activisten en artiesten beïnvloed. We kunnen bijvoorbeeld denken aan het album Fear of a Black Planet van rapgroep Public Enemy, welk concept mede gebaseerd was op de ideeën van Fuller. Bovenal is Fuller natuurlijk ook de mentor van dr. Frances Cress Welsing, een ander persoon die het systeem van witte suprematie grondig bestudeerd heeft. In de introductie van haar boek The Isis Papers geeft ze aan dat haar Cress Theory gebaseerd is op het inzichtelijke werk van Neely Fuller jr., die zij tevens noemt als de grondlegger van het racisme/counterracisme concept en het allereerste slachtoffer van racisme was dat het mondiale systeem van georganiseerd gedrag (gedachte, rede, actie) van witte overheersing in alle gebieden van menselijke activiteit begreep, oftewel dat hij herkende dat activiteit en gedrag dat het systeem van witte overheersing omvatte hun oorsprong hadden en hebben in racisme.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De erfenis van Neely Fuller jr.