Burgeroorlog in Soedan (2)

Niettegenstaande dat de oorlogen in Oekraïne en Palestina veel meer aandacht krijgen van de mainstream media, voltrekt zich in Soedan momenteel de grootste humanitaire ramp op de globe. Het volk van Soedan is slachtoffer van een burgeroorlog tussen het Soedanese leger (SAF) olv generaal Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan en Hemidti van de paramilitaire organisatie RSF. Volgens de secretaris-generaal van de VN is de oorlog dusdanig uit de hand gelopen dat momenteel 30 miljoen burgers van Soedan humanitaire hulp nodig hebben. Bovenal staan 750.000 mensen op de rand van de hongersnood. Wat de ellende nog erger maakt zijn ziektes die uitbreken, zoals cholera, malaria en de dengue-koorts die zich verspreiden als een lopend vuurtje. Tot overmaat van ramp is Soedan eveneens het thuis van de grootste vluchtelingencrisis ter wereld, met meer dan elf miljoen mensen die vanwege de chronische problemen ter plaatse huis en haard hebben verlaten. Volgens instituut Clingendael zouden er zoveel als tien miljoen mensen in Soedan kunnen gaan sterven van de honger.

Buiten de ongekende humanitaire catastrofe die de bevolking van Soedan decimeert, dreigt eveneens het materiële erfgoed van Soedan onder het oorlogsgeweld te gaan zwichten. Soedan kent een rijke geschiedenis die terug te traceren valt tot de vroege oudheid. Zo zijn er honderden piramides te bewonderen. Meer zelfs dan in Egypte. Deze en andere bewonderenswaardige antieke monumenten worden momenteel ernstig verwaarloosd, aangezien de mensen die erover gaan nu andere dingen aan hun hoofd hebben en de toeristen wegblijven.

Opmerkelijk is wel dat uitgerekend de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken zich onlangs scherp heeft uitgelaten over de situatie in Soedan. Blinken zei dat de RSF en haar proxies zich schuldig maken aan genocide: “De RSF en aan haar gelieerde milities hebben systematisch mannen en jongens vermoord – zelfs baby’s – op etnische basis, en hebben doelbewust vrouwen en meisjes uit bepaalde etnische groepen uitgekozen voor verkrachting en andere vormen van bruut seksueel geweld.” Reden voor de VS om de leider van de RSF sancties op te leggen.

Enerzijds valt het toe te juichen dat een supermacht als de VS in ieder geval de druk enigszins opvoert om de humanitaire ramp in Soedan te stoppen. Maar of het daadwerkelijk om mensenrechten als zodanig te doen is is zeer de vraag aangezien dezelfde VS schaamteloos een genocide faciliteert in Gaza. Commentatoren hebben aangegeven dat de VS bezorgd is dat Soedan in complete chaos ontaardt, zoals eerder in Jemen is geschied. Waarom wil de VS liever geen complete chaos in Soedan? Omdat het aan de Rode Zee ligt, een essentiële transitoroute voor de wereldhandel. Zogezegd is het wat de VS betreft een doemscenario als er ook in Soedan een groep aan de macht komt die eensgelijk de Houthi´s op eigen houtje de spelregels gaan bepalen op de Rode Zee, waardoor de internationale scheepvaart ernstig in gevaar komt.

Soedan is niet zo gefragmenteerd als Syrië, waar er talloze proxy milities uit de grond zijn gestampt door buitenlandse mogendheden, maar eveneens in Soedan speelt dat belanghebbenden van buiten de landsgrenzen een vinger in de pap hebben gekregen. Met name afkomstig van het Arabisch schiereiland. In zekere zin is de burgeroorlog in Soedan een proxyoorlog tussen verschillende buitenlandse kampen. De VAE hebben $70 miljoen aan de VN gedoneerd om de humanitaire ramp in Soedan te bestrijden. Dit is helaas een schaamlap, want tegelijkertijd bewapent het evenzo de RSF. Dit doet het om toegang te blijven behouden tot de grondstoffen, mineralen, landbouwproducten, land (de VAE bezit 50.000 hectare aan land in Soedan) en zeehavens. Deze gang van zaken wordt al langere tijd met lede ogen aangezien door de Soedanezen aangezien de VAE weigert projecten aan te vangen die voor zowel de VAE als Soedan voordelig zijn.

Eerder waren er berichten dat Wagner PMC de RSF zou steunen. Maar de stand van zaken is nu dat Iran, Rusland, Wit-Rusland, Servië, China en Saoedi-Arabië de SAF steunen. En gezien de recente opmerkingen en maatregelen van Blinken zou daar ook de VS toe gerekend kunnen worden. Zeer opmerkelijk dat in deze verschillende gezworen vijanden zoals de VS en Rusland en Saoedi-Arabië en Iran voor de verandering in hetzelfde kamp zitten.

De internationale support heeft een wapenwedloop in gang gezet die beide partijen heeft doen beschikken over zeer geavanceerde en dodelijke wapens. Dus als de ene partij drones krijgt, dan krijgt de tegenpartij onmiddellijk vliegtuigen met Nauwkeurige geleidingssystemen toegeschoven, etc. Maar ook al heeft SAF op papier meer bondgenoten en een talrijker leger, de situatie op het slagveld wijst uit dat hetgeen de VAE weet te leveren aan de RSF dusdanig substantieel is dat de RSF overeind blijft. Wat eveneens meespeelt is de vele vechtervaring die de RSF opgedaan heeft binnen en buiten Soedan.

Het zal niemand verwonderen dat beide strijdende partijen in Soedan claimen dat ze een ethische strijd voeren, in de zin dat ze de belangen verdedigen van het Soedanese volk, dat ze strijden voor democratie. Echter, generaal Burhan van de SAF was een steunpilaar van dictator Omar al-Bashir totdat hij een machtsverschuiving voelde, en Hemetti is verantwoordelijk voor de bloedbaden in Darfur en de ernstige misstanden tegen de demonstranten in Khartoem. Hetgeen de claim van beide kampen kampioenen van de democratie te zijn ongeloofwaardig. Geen van beide partijen is dus heilig. Desondanks lijkt de SAF de minst slechte optie te zijn als we het belang van de Soedanese bevolking in acht nemen.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Burgeroorlog in Soedan (2)

Jimmy Carter

Op de valreep heeft voormalig Amerikaans president James Earl Carter jr. het jaar 2025 niet gehaald. Wat niet wegneemt dat de man zich een eeuw lang in levenden lijve op de aarde heeft mogen vertoeven. Ter wereld gekomen in het dorp Plains, gelegen in de zuidelijke staat Georgia. Hij was van huis uit officier bij de Amerikaanse marine. Later werd hij pindaboer en ging de politiek in. Zo zat hij van 1963-1967 in de senaat van Georgia en van 1971-1975 was hij gouverneur van betreffende staat. Desalniettemin werd hij in Washington D.C. gezien als onbekende politicus. In de ogen van buitenstaanders geschiedde er in november 1976 een klein wonder: een pindaboer uit Georgia werd vanuit het niets zo maar president van de VS!

President Carter koos officieel Zbigniew Brzezenski als zijn nationale veiligheidsadviseur. Maar in werkelijkheid was het andersom: het was Brzezinski die Carter selecteerde om president van de VS te worden, of beter gezegd, marionet van de Trilateral Commission…

De Trilateral Commission werd in 1973 opgericht door Zbigniew Brzezinski samen met generationele miljardair en kopstuk van de speculantenoligarchie, David Rockefeller. De Trilateral Commission is een semi-geheime organisatie die gedomineerd wordt door bankiers uit de VS, Europa en Japan. Het valt in één adem te noemen met organisaties als de Bilderberg groep, de CFR en het WEF. Met dien verschil dat het bij de Trilateral Commission niet slechts gaat om Noord-Amerika en Europa, maar dat de Japanse elite dus evenzo mee mag doen.

De onbekende gouverneur van Georgia kwam in het oog bij de Trilateral Commission door zijn handelsmissie naar Zuid-Amerika in 1972, om de handel tussen Georgia en Zuid-Amerika te bevorderen. Zo kon het gebeuren dat Jimmy Carter op 31 mei 1975, na voorgesteld te zijn door Gianni Agnelli (de baas van Fiat) uitverkoren werd door de Trilateral Commission om hun presidentskandidaat te worden. Met succes, want op 2 november 1976 werd Carter tot 39e president van de VS gekozen.

Het presidentschap van Carter wordt niet gezien als succesvol. Zo deed tijdens zijn termijn het merkwaardige fenomeen stagflatie zijn intrede. Dat houdt in hoge werkloosheid gecombineerd met hoge inflatie en weinig economische groei. Voorheen dachten economen dat het onmogelijk was dat al deze ʽplagenʼ gelijktijdig een economie konden treffen. Toch kreeg de regering Carter het voor elkaar. Dus moest er speciaal een woord voor bedacht worden. Hence stagflatie.

Verder heeft Carter zijn neus hard gestoten aan Iran. Tijdens zijn regeerperiode kwamen de islamisten aan de macht in Iran ten koste van de sjah (Amerikaanse bondgenoot). Op 4 november 1979 gedoogde de islamistische regering dat militanten de Amerikaanse ambassade innamen en 53 Amerikanen gijzelden. De regering Carter wist het probleem niet op te lossen middels diplomatie en gaf uit wanhoop het leger de opdracht een reddingsoperatie te ondernemen, die hopeloos faalde. Maar vreemd genoeg bleef de regering Carter doodleuk wapens leveren aan Iran. Wel lukte het veiligheidsadviseur Brzezinski om de Sovjets Afghanistan in te lokken door plaatselijke islamisten te steunen. Waarmee de basis werd gelegd voor het latere moslimterrorisme. Tot overmaat van ramp wist het team van Ronald Reagan een deal te sluiten met de Iraanse islamisten om de gegijzelde Amerikanen pas na de presidentsverkiezingen vrij te laren. Ondanks dat Carter reeds overeen was gekomen bevroren Iran´s geld vrij te geven in ruil voor de gegijzelden. Dit alles zorgde ervoor dat Carter na één termijn het Witte Huis alweer moest ontruimen. Al kon hij nog wel als wapenfeit vermelden dat hij de Israëli´s en Palestijnen zover had gekregen om op buitenverblijf Camp Davis akkoorden te sluiten.

Echter, na zijn mislukte presidentschap begon Carter zijn beste beentje voor te zetten. Zo zette hij o.a. The Carter Center op, een instituut bedoeld om vrede en gezondheid over de hele wereld te bevorderen. Het Carter Center heeft geholpen het leven van mensen in meer dan 80 landen te verbeteren door conflicten op te lossen en democratie, mensenrechten en economische kansen te bevorderen; ziektes te voorkomen; en geestelijke gezondheidszorg te verbeteren.

Doch waar ex-president Carter vooral bekend om is geworden is dat hij zijn nek uitgestoken heeft voor de Palestijnse zaak. Toch opmerkelijk aangezien de zionistische lobby de ganse landelijke Amerikaanse politiek in zijn greep heeft. Zo schreef Carter in 2006 het boek Palestine, Peace Not Apartheid, waarin hij de zionistische entiteit keihard beschuldigt van het bedrijven van apartheid. Carter wees hierbij o.a. op het bouwen van de Westelijke Jordaanoeverbarrière, het onverminderd uit de grond stampen van illegale nederzettingen en de toenemende aanwezigheid van militaire controleposten. De backlash die Carter kreeg van de mainstream media en de academische wereld was dan ook niet voor de poes: het werd als compleet belachelijk bestempeld dat een ʽbeschaafdʼ land als Israël zich schuldig maakte aan apartheid. Maar ook van binnenuit was de kritiek niet mals: veertien leden van het Carter Center namen zelfs ontslag.

Als Carter in 2006 nog politieke ambities zou hebben gehad, dan was het natuurlijk einde oefening geweest na de publicatie van Palestine, Peace Not Apartheid. Maar als staatsman in ruste koos hij toch rustig zijn eigen onstuimige pad. Carter was een marionet van de Trilateral Commission, maar helaas voor de heer Carter draagt het wanbeleid van de Trilateral Commission wel zijn naam. Echter, als ex-president was Carter een heel stuk succesvoller. Sterker nog, historici hebben wel geconcludeerd dat Carter de grootste ex-president is die de VS ooit heeft gehad.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Jimmy Carter

Het tijdperk Bouterse (2)

Op eerste kerstdag werd als donderslag bij heldere hemel wereldkundig gemaakt dat Desi Delano Bouterse het tijdige voor het eeuwige heeft ingeruild. De man werd een jaar geleden (20 december 2023) door de Surinaamse rechter veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf. Echter, merkwaardig genoemd werd niet tevens onmiddellijke gevangenneming geëist. Zodoende kon de man met succes de benen nemen. Vervolgens gingen de wildste verhalen de ronde doen over diens verblijfplaats. Dat zoiets kon gebeuren was te verwachten. De vraag is dan ook, hoe kon het Surinaamse justitiële apparaat dit kunnen laten geschieden? Want ook al had de magistratuur geen gevangenneming geëist, op zijn minst hadden undercoveragenten op pad kunnen zijn getuurd om zijn handel en wandel gedurende en na het proces nauwlettend in de smiezen te houden.

Bijna zou men gaan denken dat de mensen die in Suriname momenteel aan de touwtjes trekken gedoogd hebben dat D.D. Bouterse de wijk heeft genomen. Want in hoeverre werd een Bouterse achter de tralies als gewenst beschouwd? Gezien de populariteit van de man onder bepaalde delen van de bevolking zou de lik wel eens uit kunnen groeien tot een bedevaartsoord. Daarnaast zou het tot grote sociale onrust kunnen leiden in het land mocht een vijand van Bouta hem iets aan doen. Daarom valt niet uit te sluiten dat de Surinaamse autoriteiten een oogje dicht knepen toen hij met de noorderzon vertrok. Daarmee werd namelijk mogelijke sociale onrust voorkomen, desalniettemin kon dan in Den Haag nog steeds een wit voetje gehaald worden met het gegeven dat Bouterse veroordeeld was. Zeg maar een win-win situatie…

De wieg van Desi Delano Bouterse stond in Domburg, district Wanica. Maar als kleuter verhuisde hij naar Paramaribo alwaar hij werd opgevoed door zijn tante. Na de lagere school ging hij naar kostschool St. Jozef, dat gerund werd door hele strenge Tilburgse fraters. Op betreffend internaat blonk hij uit in sport. Zo speelde hij basketbal bij de Trainers, waarmee hij kampioen werd en promoveerde naar de eredivisie. Maar hij mocht van de fraters niet in de eredivisie spelen omdat zij meenden dat dat ten koste zou gaan van zijn huiswerk.

In 1968 emigreerde hij naar Nederland en werd beroepsmilitair. Na zijn opleiding werd hij in 1971 als sergeant naar kazerne Havelte gestuurd en ging in het naburige Steenwijk wonen. Hij werd lid van de plaatselijke atletiekvereniging. Tevens ging hij basketballen voor Alcides te Meppel. Als sportman pur sang had Bouterse de gewoonte om de 9 kilometer van de kazerne naar zijn huis hard te lopen. Zowel bij de atletiekvereniging als bij Alcides blonk hij uit. Volgens de mensen die hem kenden was hij een modelsoldaat, zijn tenue was altijd tot in de puntjes verzorgd en alle speltjes die je maar kon halen prijkten op zijn jas, zoals parachutespringen. Bij Alcides groeide hij onmiddellijk uit tot de sterspeler, wat leidde tot promotie naar een hogere divisie. Helaas voor Alcides werd Bouterse in 1972 overgeplaatst naar kazerne Seedorf in West-Duitsland. Zonder sterspeler Bouterse had Alcides echter niets te zoeken in die hogere divisie, waardoor het prompt weer degradeerde. In 1973 ging Bouta een cursus voor sportinstructeur volgen, waar Hans Westerhof (de latere hoofdcoach van o.a. Groningen, PSV en Ajax) zijn klassenleraar was. Na voltooiing ging hij aan de slag als sportinstructeur aan de Koninklijke Militaire School. Daarnaast verdiende wat bij met de verkoop van pornoboekjes.

Vlak voor de onafhankelijkheid ging Bouterse terug naar Suriname om zijn bijdrage te leveren aan de opbouw van het nationale leger. In 1979 werd Bouterse op verzoek van Roy Horb voorzitter van een juist opgerichte vakbond voor militairen. Dit was controversieel aangezien militairen van de legertop geen vakbond op mochten richten. Op 25 februari 1980 werd onder zijn leiding een coup gepleegd door zestien sergeanten, en de rest is geschiedenis. Bouterse is sindsdien haast synoniem met Suriname. Met als dieptepunt het uit de weg ruim van zestien politieke tegenstanders, waardoor hij eensklaps alle (potentiële) krediet verspilde bij de Nederlandse politiek. Sindsdien is Bouterse ook onophoudelijk gedemoniseerd door de Nederlandse pers en politiek.

Voor het Nederlandse publiek was het daarom onwerkelijk om te bemerken dat Bouterse ondanks de decembermoorden dusdanig populair was in Suriname dat hij liefst tweemaal tot president gekozen kon worden. In de ogen van veel Surinamers pakte hij slechts een corrupte elite aan, waardoor ze relatief onverschillig tegen de gebeurtenissen op 8 december 1982 aankeken. Zeker de jongere generatie die het niet bewust had meegemaakt (al bleek president Bouterse achteraf net zo corrupt als zijn voorgangers). Bouterse stond ook zwaar onder druk, aangezien er reeds meerdere tegencoups gepleegd waren. Op de achtergrond waren de Nederlandse alfabetjongens drukdoende om Desi Delano pootje te lichten. Mede reden voor ex-premier Rutte om het dossier hieromtrent pas in 2060 openbaar te laten maken.

Of Bouterse als leider van Suriname beter of slechter was dan zijn voorgangers en opvolger zijn de meningen verdeeld. Wellicht moet de aantrekkingskracht voor Bouterse in belangrijke mate gerelateerd worden aan zijn succes als individu. Wat men verder ook van hem wil vinden, hij heeft iets gepresteerd wat in (post) koloniaal Suriname schier onmogelijk was: tot de leider van het land opklimmen zonder tot een elitaire familie te behoren en zonder aan de universiteit gestudeerd te hebben. Waarmee hij dus tevens iemand was waarmee mensen uit het volk zich konden identificeren en hoop verschaffen dat ook zij hetzelfde zouden kunnen bereiken.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Het tijdperk Bouterse (2)

Kemi Badenoch

Door alle dramatische gebeurtenissen in West-Azië zouden we het bijna over het hoofd zien, maar Kemi Badenoch mag zich sinds 2 november leider van de Britse Conservatieve Partij noemen. Die functie dankt zij aan een verkiezingsstrijd waarbij ze in de eindstrijd meer stemmen verkreeg dan haar laatste concurrent Robert Jenrick. Waarmee de in Engeland geboren Kemi Banenoch de eerste Zwarte vrouw is die aan het hoofd staat van één van de traditioneel grote politieke partijen van het Verenigd Koninkrijk. Daarmee is ze dus tevens een serieuze kandidaat om de eerste persoon van Afrikaanse komaf te worden die op Downing Street 10 mag gaan wonen.

De vlucht die de politieke carrière van Badenoch heeft genomen komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Betoogd zou zelfs kunnen worden dat een karakter als Badenoch eraan zat te komen. Ongetwijfeld heeft ze de noodzakelijke kwaliteiten als politica, maar ze drijft ook mee op een trend. Want na de verkiezing van Obama tot president van de VS kwam een bepaalde dynamiek op gang. Het was daarom te verwachten dat in staten die aan de VS gelieerd zijn Obama´s triomf zou gaan na-echoën: dus meer kleur aan de politieke voordeur. Zo werd Ahmed Aboutaleb op 5 januari 2009 beëdigd tot burgemeester van de grootste havenstad van Europa, werd Sadiq Kahn op 9 mei 2016 burgemeester van Londen en schopte Rishi Sunak het in 2022 zelfs tot premier van het VK. In Nederland klom Dilan Yeşilgöz op 14 augustus 2023 op tot partijleider van de VVD, waarmee ze serieus op koers kwam te liggen om de eerste vrouwelijke premier van het Koninkrijk der Nederlanden te worden…

Kemi Badenoch zag dus voor het eerst het levenslicht in de wijk Wimbledon van wereldstad Londen. Haar vader was huisarts en haar moeder professor filosofie. Ze kan aldus gezien worden als een product van de hogere middenklasse. Alhoewel in Engeland geboren is ze opgegroeid in Nigeria en de VS (alwaar haar moeder college gaf). Maar op 16-jarige leeftijd kwam ze naar Groot-Brittannië omwille van de verslechterde economische en politieke situatie in Nigeria. Ze ging computertechniek studeren aan de University of Sussex, waarna ze in de IT aan de slag ging. Later deed ze ook rechten aan Birkbeck University, waarna ze in de financiële sector ging werken. Daarnaast werd ze in 2005 lid van de Conservatieve Partij. Badenoch werd voor het eerst in 2017 in het parlement gekozen en was minister van Internationale Handel onder Liz Truss en Rishi Sunak, evenals minister van Handel en Economie en minister van Vrouwen en Gelijkheid.

Premier Keir Starmer, alhoewel afkomstig van de concurrerende Labour Party, kwalificeerde de verkiezing van Badenoch als “een moment van trots voor ons land”. Alleen is niet iedereen het daarmee eens. Zo omschreef mevrouw Dawn Butler (een Zwart parlementslid van Labour) Badenoch als “het meest prominente lid van de zwarte collaborateursklasse van de witte overheersing”, tot woede leidend bij de tories.

Hoe dan ook, la Badenoch wordt gerekend tot de rechtervleugel van de Conservatieve Partij. Zo is ze tegen het dekoloniseren van het Britse geschiedenisonderwijs, simpelweg omdat volgens haar het geschiedenisonderwijs niet gekoloniseerd is. Vandaar deed ze de uitspraak dat het kolonialisme van het Britse imperium vooral ook veel goeds in de wereld heeft gebracht. In het verlengde hiervan is ze van mening dat Groot-Brittannië haar economische succes niet te danken heeft aan de trans-Atlantische slavernij en het kolonialisme, maar aan Britse vindingrijkheid en naarstigheid. Evenzo is ze de mening toegedaan dat institutioneel racisme en wit privilege niet bestaan in het VK. Wat tevens inhoudt dat ze racistisch politiegeweld wegwuift. Ter verdediging van haar posities verwijst ze meer dan eens naar wat zij in Nigeria op school heeft geleerd. Waarbij ze er dus compleet aan voorbij gaat dat Nigeria een Britse kolonie was en het onderwijs in Nigeria wellicht wel meer gekoloniseerd is dan het Britse onderwijs, ondanks dat het land officieel sinds 1960 onafhankelijk is. Doch met het soort standpunten zoals hierboven aangegeven wist ze wel de harten van vele conservatieven te stelen en aldus als outsider tot verrassing van menigeen toch het leiderschap van de Conservatieven te verkrijgen.

Waar elementen aan de andere kant van het politieke spectrum Badenoch zien als white supremacy in Black face, hoopt men bij de tories dat ze met haar eindelijk de nieuwe Margaret Thatcher op het schild te hebben gehesen. Wat in die context voor haar pleit is dat ze in debatten niet voor de poes is en zich vastbijt in haar opponenten als een pitbull. Ze is beslist geen kat die men zonder handschoenen zo maar op kan pakken. Dat kan in de toekomst het VK van pas komen in de strijd tegen het antikolonialisme. Zeker nu de roep om reparations vanuit de voormalige Caribische koloniën steeds luider wordt. Net zoals Thatcher in de jaren ´80 de EU terroriseerde met haar ʽhandtasjeʼ, zal het de bedoeling zijn dat Badenoch haar ʽhandtasjeʼ in stelling gaat brengen tegen het Caribisch gebied, mocht ze de scepter overnemen van Keir Starmer na toekomstige verkiezingen. Het zal sowieso voor een heleboel verwarring zorgen in de voormalige overzeese gebiedsdelen als straks een Zwarte Britse premier hen de deur zal trachten te wijzen. “Some of them looking just like you!” scandeerde een beroemde rapper eens. Want wat nu? Te meer omdat vele Zwarten juist zo trots als pauwen zullen zijn met een Zwarte, Britse premier.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Kemi Badenoch

De val van Syrië

De regering van president Assad is dus als een kaartenhuis ingestort. Strijd is er nauwelijks geleverd. Het Syrische leger is hard weggerend met een snelheid waar Usain Bolt jaloers op zou zijn. Het deed denken aan hoe de Afghaanse regering omkieperde na de terugtrekking van de VS en zijn vazalstaten. Hoe dit alles mogelijk was is niet helemaal duidelijk. Want ook al was het moreel in het Syrische leger laag, ook al had de Syrische gewapende macht een ernstig corruptie probleem en ook al werden de islamisten getraind in moderne oorlogvoering door Oekraïense special forces, dan nog is het merkwaardig dat Assad binnen een dag of tien alles achter moest laten om voor zijn leven te vluchten. Er is daarom wel gesuggereerd dat de NAVO de hoge officieren van het Syrische leger omgekocht heeft om niet terug te vechten. Net zoals de top van het Iraakse leger zich in 2003 had laten omkopen ten tijde van de Amerikaanse invasie.

Wat evenzo de wenkbrauwen doet fronzen is dat een groep die voortgekomen is uit Al Qaeda en IS nu geframed wordt door de Westerse media als nobele bevrijders. Hetgeen ondersteund wordt door bewegende beelden die getoond zijn van vele luid juichende Syriërs in het buitenland. Niettegenstaande dat Westerse pers en politici Al Qaeda decennialang afgebeeld hebben als het ultieme kwaad dat met alle mogelijke middelen bestreden dient te worden. Hieraan toevoegend, eveneens Israël zag onmiddellijk zijn kans schoon om vanuit de Golanhoogvlakte een gebied richting Damascus te bezetten. Maar vanuit het Westen werd daarover geen onvertogen woord gerept (net zoals HTS overigens de kaken over die Israëlische inval op hun nieuwverworven gebied stijf op elkaar hield). Hetgeen in schil contrast staat met de Westerse reactie op de Russische inval van Oekraïne, toen erin niet mis te verstane bewoordingen moord en brand werd geschreeuwd. Wederom het bewijs dat the rules based international order niet voor Israël geldt wat Washington DC en consorten betreft.

De huidige leider van Syrië is een internationaal erkend terrorist. De Amerikanen hebben een premie van $10 miljoen uitgeloofd voor informatie die leidt tot de aanhouding van Muhammad al-Jawlani. De man die mede de macht kon grijpen met hulp uit Turkije. Waarmee Turkije Israël een grote dienst heeft bewezen. Want de president van Turkije heeft zich publiekelijk danwel fel uitgesproken tegen Israël, de praktijk wijst uit dat Erdogan tot de grootste bondgenoten van de zionistische entiteit behoort. Hezbollah wordt namelijk bevoorraadt door Iran via Syrië. Die route lijkt momenteel afgesneden. Israël kon die oorlog niet winnen, maar wist Hezbollah wel behoorlijk te beschadigen. Doch met dank aan Erdogan liggen na de val van Syrië de kaarten ineens heel anders. Omgekeerd was Hezbollah zeer belangrijk voor Assad, aangezien Assad in de oorlog tegen islamistische groeperingen als IS jarenlang in belangrijke mate op de been kon blijven dankzij de militaire steun van Hezbollah. Door de recente oorlog met Israël had Hezbollah momenteel waarschijnlijk niet meer de slagkracht om zich effectief in het strijdgewoel te mengen. Nu kunnen we wellicht stellen dat Israël in Zuid-Libanon een tactisch gelijkspel maar een strategische overwinning heeft geboekt. Het boekte zelf geen terreinwinst in Libanon, maar slaagde er wel in Hezbollah vleugellam te maken.

Voor het moment gedraagt Muhammad al-Jawlani zich relatief voorbeeldig. Hij slaat zelfs taal uit die suggereert dat hij een ideologische metamorfose is ondergaan. Als we de berichten mogen geloven zou Muhammad al-Jawlani een ware sociaaldemocraat zijn geworden. Of anders gezegd, hij slaat precies die retoriek uit die het Westen wenst te horen. Zo heeft al-Jawlani reeds aangegeven staatsbedrijven te zullen verkopen, wat als muziek in de oren klinkt van investeringsfondsen als Blackrock, en bovenal beweerd geen oorlog met Israël te zullen gaan voeren. Daarnaast zouden de rechten van religieuze en etnische minderheden gerespecteerd worden.

De vraag is echter hoe lang al-Jawlani woord wil en kan houden. Vergeet niet dat hij aan het hoofd staat van een organisatie die voortkomt uit Al Qaeda en IS. Wat zullen al die leden die streng in de leer zijn gaan denken van die ʽketterseʼ hervormingen? Wellicht zegt hij wat hij zegt om op korte termijn de rust te bewaren. Maar mocht hij daadwerkelijk van een Saulus in een Paulus zijn veranderd, dan lijkt een schisma in zijn organisatie een kwestie van tijd, en vangt die chaos waarvoor gevreesd werd alsnog aan.

Anderzijds is het maar de vraag of Israël ook op langere termijn zal zegevieren. Israël zag eerder gaarne Saddam Hoessein van het politieke toneel verdwijnen, hetgeen ook geschiedde na een Amerikaanse invasie. De aanvankelijke Anglo-Amerikaanse militaire successen ten spijt wist het imperium de daaropvolgende partizanenstrijd niet te winnen. Dramatischer nog, uiteindelijk trok niet het imperium maar Iran aan het langste eind in het land van de Tigris en de Eufraat. Het zette er milities op en wist na democratische verkiezingen een regering aan de macht te krijgen die op de hand is van Teheran. Het is niet uitgesloten dat in Syrië iets vergelijkbaars gaat voltooien. Iran zal eveneens in Syrië trachten milities op te zetten. HTS zal op een gegeven moment iets moeten met de antizionistische inborst van de Syrische bevolking. Zeker als Israël Syrië naar willekeur blijft bombarderen. Het is daarom maar de vraag tot hoever Israël HTS als proxy kan blijven gebruiken. Op langere termijn zou deze zionistische victorie wel eens een pyrrusoverwinning blijken te zijn geweest.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor De val van Syrië

Syrië in vrije val

Na al praktisch een jaar dood en verderf gezaaid te hebben in Gaza viel de IDF eind september eveneens Libanon binnen om af te rekenen met Hezbollah. De organisatie die sinds de aanvang van de Israëlische invasie van Gaza noordelijk Israël bestookte met raketten. Kort voor het grondoffensief deelde Israël een enorme dreun uit door verschillende kopstukken van Hezbollah te elimineren. Desondanks bleef de militaire structuur van de door Iran gesteunde organisatie functioneren. Zo kon de IDF in 1982 binnen een paar dagen doorstoten naar Beiroet. Zo´n walk over is in 2024 onmogelijk gebleken. Zelfs een ʽonthoofdʼ Hezbollah heeft zich een niet te versmaden vijand van de IDF getoond. De bedoeling was om Hezbollah te verjagen uit Zuid-Libanon, zodat ze geen raketten meer zouden kunnen afvuren op Noord-Israël. De realiteit was dat Hezbollah meer raketten af begon te vuren op Israël dan ooit tevoren en tevens verder het land in. Bovendien wist de IDF niet of nauwelijks op te rukken in Zuid-Libanon. Al heeft de Israëlische luchtmacht wel grote schade weten aan te richten op Libanon, waar voornamelijk de burgerbevolking onder lijdt.

Aangezien het er niet naar uit zag dat de uitgeputte IDF de vijand ten noorden van de grens op korte termijn op de knieën zou kunnen krijgen, kwam Israël middels tussenpersonen tot een staakt-het-vuren met de partij in kwestie. Maar het opmerkelijke was dat twee uur nadat het staakt-het-vuren van kracht was gegaan, de djihadistische groepering HTS (Hay’at Tahrir al-Sham) een blitzkrieg aanving in Syrië. Tot verbijstering van vriend en vijand wist deze groep in mum van tijd zelfs Aleppo in te nemen, de tweede stad van Syrië. Het Syrische leger was totaal niet voorbereid op een dergelijk offensief en maakte zich met de staart tussen de poten uit de voeten. Slechts de Russische luchtmacht leek serieus tegenstand te bieden.

HTS is eigenlijk gewoon Jabhat Al Nusra, hetgeen een aan Al Qaeda gelieerde terroristische groepering is. Het zal de oplettende kijker ongetwijfeld opgevallen zijn dat terroristische organisaties als Al Nusra en IS nooit Israël aanvallen. Terwijl je juist zou verwachten dat zulke extremistische islamistische groeperingen bij uitstek het zionisme in het vizier hebben. Dat komt omdat die islamistische organisaties zwaar ondersteund worden door de NAVO en Israël, met de bedoeling dat ze de vijanden van de NAVO en Israël aanvallen (herinneren we ons het schandaal nog aangaande de Nederlandse regering die djihadisten in Syrië bleek te steunen?). Wat betreft de ondersteuning van de islamistische milities in Syrië speelt Turkije een hoofdrol.

President Erdogan praat met gespleten tong. Voor de bűhne bekritiseert hij het handelen van Israël met regelmaat, omdat de Turkse kiezer zich doorgaans met het lot van de Palestijnen identificeert. Doch ondertussen verzuimt Erdogan de daad bij het woord te voegen. Zo wijzen satellietbeelden uit dat Turkije stiekem olie uit Azerbaijan blijft leveren aan Israël, wat Israël in staat stelt de genocide tegen de Palestijnen voort te zetten. Sterker nog, de door Turkije gefaciliteerde olie-import is sinds het begin van het jaar verviervoudigd. Dit alles plaatst Erdogan´s eerdere berichtgeving dat Turkije alle banden met Israël heeft verbroken in een ander licht.

Hetzelfde geldt voor alle djihadistische groepen in Syrië, inclusief HTS: die zijn slechts levensvatbaar bij de aanvoerlijnen die Turkije faciliteert. Als Turkije de grens goed had afgesloten, had HTS niet van wapens en buitenlandse strijders kunnen worden voorzien. Omgekeerd wordt Hezbollah weer door Iran bewapend via Syrië. Want in tegenstelling tot de meeste andere Arabische leiders in de regio zit de president van Syrië niet in de zak van de zionisten. Israël tracht de bevoorrading van Hezbollah via Syrië al langere tijd te frustreren. Het zal daarom evenzo voor Iran een zware dobber zijn mocht Syrië vallen.

Het staakt-het-vuren wordt dus aangegrepen door Israël om middels proxy HTS de aanvoerlijnen van Hezbollah af te snijden. Gezien de Russische belangen in Syrië (de militaire basis) komt een aanval op het grondgebied van de regering Assad ook Rusland erg slecht uit. NAVO juicht de opmars van HTS daarom ook toe. Dat houdt in dat ook wanna be NAVO-land Oekraīne betrokken is. Zo zouden Oekraïense special forces de HTS hebben getraind en zouden Oekraïense specialisten hen geleerd hebben hoe ze hun eigen drones kunnen vervaardigen.

De vraag werpt zich natuurlijk op hoe het kan dat het Syrische leger momenteel zo in de pan gehakt wordt, terwijl het eerder (ism de Russen) IS had verslagen, wat volgens de Westerse media een schier onverslaanbare opponent was. Syrië kampt na jaren van oorlogvoeren met ernstige economische problemen. O.a. door de Westerse sancties en omdat de Amerikanen nog altijd het olierijke gedeelte van het land bezetten en de daar aanwezige olie ongegeneerd stelen. Door die economische crisis is de Syrische regering niet altijd in staat om de slarissen van de soldaten te betalen, waardoor ze ongemotiveerd zijn. Verder schijnen er grote problemen te zijn met de organisatie van het leger. Het leger zou zwichten onder een groot waterhoofd. Oftewel, het zou veel te veel hoge officieren bevatten. Daarbij is het leger de afgelopen jaren flink verkleind en blijken tot overmaat van ramp hele eenheden helemaal niet te bestaan en zijn veel van de militairen die wel onder de wapenen zijn corrupt. Het Syrische leger is dus een verzameling onwillige honden waarmee men hazen tracht te vangen. Rusland en Iran zullen daarom snel en kordaat in moeten grijpen.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Syrië in vrije val

Arrestatiebevel voor Netanyahu

Het is dan toch gebeurd: het ICC te Den Haag heeft een arrestatiebevel uitgevaardigd voor Netanyahu en zijn voormalige minister van Defensie Gallant (en Hamas-leider Masri). Allemaal onder auspiciën van aanklager Khan. Khan wil de Israëlische leiders voor het hekje zien voor het plegen van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid in Gaza. Zij zouden de intellectuele daders zijn aangaande het uithongeren van de burgerbevolking van Gaza terwijl een militaire noodzaak daarvoor ontbeerde.

Waarmee de zionistische entiteit weer verder richting het verdomhoekje wordt geduwd. Decennialang kon Israël altijd wegkomen met zaken als mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Want Israël heeft eigenlijk altijd het internationale recht aan de laars gelapt. Omdat Israël denkt slechts te kunnen overleven door de vijandige buren zoveel mogelijk angst in te boezemen, ontkomt het er niet aan met regelmaat over de schreef te gaan.

Anno 2024 blijkt de onoverwinnelijkheid van de IDF een mythe te zijn: al ruim een jaar zaait het Israëlische leger dood en verderf in Gaza, maar slaagt er desalniettemin niet in de honderd overgebleven gegijzelden te bevrijden, laat staan om Hamas te verslaan. Daarnaast is Israël erachter gekomen dat aartsvijand Iran dusdanige geavanceerde raketten heeft ontwikkeld dat ze iedere plek in het land kunnen raken, ongeacht de aanwezigheid van de beroemde iron dome. Bovendien decimeren de Houthi´s de Israëlische economie door vrachtschepen met bestemming Israël de toegang tot de Rode Zee te ontzeggen op straffe van een bombardement, waardoor de haven van Eilat failliet is gegaan en zeevracht vanuit het oosten duurder is geworden omdat men om moet varen. Tevens is de afgelopen weken duidelijk geworden dat de IDF Hezbollah militair niet kan verslaan, ondanks dat de mossad er eerder in slaagde verschillende kopstukken van betreffende organisatie uit te schakelen. Maar dat bleek dus weinig effect te hebben op de slagkracht van Hezbollah: Hezbollah begraaft de man en gaat door met het plan. En dan hadden we het nog niet eens gehad over de honderdduizenden Israëli´s die geëmigreerd zijn sinds 7 oktober 2023.

Israël heeft dus sowieso meer dan genoeg problemen op militair, economisch en demografisch vlak. Daar zijn nu dus ook nog eens ernstige problemen op diplomatiek gebied bijgekomen, aangezien de diplomatieke onschendbaarheid van de premier van het land opgeheven is wat het ICC betreft. Opmerkelijk is dat de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken reeds aangegeven heeft dat Nederland het internationale recht respecteert en Netanyahu dus gearresteerd gaat worden mocht hij voet op Nederlandse bodem zetten.

Door het arrestatiebevel van het ICC heeft Israël wellicht verder aan status verloren, maar dat wil geenszins zeggen dat het lot van dossier Netanyahu al beslecht is. Want zoals we weten steunt de VS Israël onvoorwaardelijk, en nu ook. Zo verkondigde president Biden dat hij het arrestatiebevel voor Netanyahu schandalig vindt en voegde eraan toe dat de VS altijd aan de zijde van Israël zal staan ​​betreffende bedreigingen van haar veiligheid.

Men leeft in de waan dat de VS de grote bondgenoot is van Nederland, maar bij die gedachte zouden de nodige vraagtekens gezet kunnen worden. Zo wordt doorgaans vergeten dat de VS geweigerd heeft het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof gevestigd in Den Haag te tekenen. Triester nog, de VS heeft zelfs als reactie op de oprichting van het Internationaal Strafhof the American Service-Members’ Protection Act (ASPA) aangenomen. Betreffende wet is bedoeld om “Amerikaans militair personeel en andere verkozen of benoemde vertegenwoordigers van de Verenigde Staten van Amerika te beschermen tegen rechtsvervolging door een internationaal strafhof waarvan de VS geen deel uitmaken” en geeft de president de macht om “met alle mogelijke middelen de vrijlating van Amerikaans personeel te bewerkstelligen dat gevangen wordt gehouden door of op verzoek van het Internationaal Strafhof (in Den Haag)”. Maar de wet is ook bedoeld om bondgenoten van de VS te beschermen (lees: Israël).

De Nederlandse pers politiek is er vrij stil over, maar de realiteit is dus dat door de arrestatiebevelen voor Netanyahu en Gallant de soevereiniteit van Nederland in gevaar wordt gebracht. In de hypothetische situatie dat Netanyahu daadwerkelijk ergens ter wereld gearresteerd wordt en vervolgens uitgeleverd aan het ICC te Den Haag, gaat de VS zichzelf zogezegd het recht verschaffen om ʽbondgenootʼ Nederland binnen te vallen om oorlogsmisdadiger Netanyahu te bevrijden. In het verlengde hiervan zullen dan eveneens de relevante aanklagers en rechters gearresteerd dienen te worden om op hun beurt in de VS te worden berecht. Waarmee de wereld compleet op zijn kop wordt gezet.
Nadat Fatou Bensouda (eertijds aanklager van het ICC), aangekondigd had te zullen gaan onderzoeken of de VS oorlogsmisdaden had begaan in Afghanistan, legde de regering Trump haar sancties op: het werd alle Amerikaanse overheden en bedrijven verboden om nog zaken met haar te doen. Wat maar aangeeft dat zeker wat betreft de zionistische regering Donald J. Trump het menes zal zijn mocht de ICC Netanyahu laten arresteren.

De vraag is dan hoe de NAVO, de EU en Nederland dan gaan reageren. Eerder heeft de VS zoals bekend Nord Stream vernietigd, en durven met uitzondering van Rusland geen van de getroffen staten dit hardop uit te spreken. Maar wat gaat NAVO secretaris-generaal Rutte zeggen als zijn eigen land wordt aangevallen door het land wat de NAVO leidt? Wat gaat mevrouw Ursula von der Leyen zeggen als blijkt dat de VS een groter gevaar is voor de veiligheid van de EU dan het door haar zo gehate Rusland?

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Arrestatiebevel voor Netanyahu

Het daadwerkelijke integratieprobleem

De Nederlandse politiek en pers heeft de afgelopen weken er blijk van gegeven dat wat hen betreft niet iedereen gelijk is voor de wet. Wat hen betreft hebben de hooligans van Maccabi Tel Aviv zonden begaan en de Amsterdamse jongeren die de strijd met hen aan zijn gegaan misdaden. Zo mogen de hooligans van Maccabi Tel Aviv ongestraft op mensen met Palestijnse vlaggen jagen en uit volle borst in de straten van Mokum zingen dat er geen scholen meer in Gaza zijn omdat er geen kinderen meer zijn (waarmee ze dus schaamteloos en public een genocide toejuichen). Maar als Amsterdamse jongeren de hooligans uit Tel Aviv met gelijke munt terugbetalen wordt er haast gepleit voor een Neurenberg Tribunaal 2.0 om het integratieprobleem te lande tot voltooid verleden tijd te promoveren. Nou, wat is het verschil tussen een zonde en een misdaad? Uw zonden worden u vergeven, maar uw misdaden beslist niet.

Ondertussen kwamen er berichten naar buiten dat voetbalclubs niet het monopolie hebben op dubieuze leuzen scanderende hooligans. Er werd gelekt dat zelfs in de ministerraad zich hooligans bevinden die niet vies zijn van racistische kakofonie. Het verhaal ging rond op de Haagse wandelgangen dat gecommuniceerd was dat antisemitisme bij Marokkanen in de genen zit, eveneens zou het gevleugelde scheldwoord kutmarokkanen zijn gevallen. Het één en ander werd naar buiten gebracht door bronnen rondom NSC-bewindslieden. Reden voor de Marokkaanse staatssecretaris Nora Achahbar om de pijp aan Maarten te geven. Waarmee zij de tweede NSC-bewindspersoon was die er de brui aan heeft gegeven.

Met name de namen van PVV-minister Marjolein Faber en VVD-minister Eelco Heinen werden geassocieerd met de racistische uitspraken. Dat is wat de PVV betreft niet zo´n probleem aangezien de partij toch reeds bekend stond als een xenofobe en racistische partij. Ondanks dat imago is de partij in kwestie tot de grootste van Nederland uitgegroeid. Maar voor de VVD ligt dat toch anders, omdat het zich gaarne voordoet als een nette, democratische partij ondanks dat het politiek in principe rechts van het midden wordt geplaatst.

In tegenstelling tot hetgeen vaak gedacht wordt is niet links maar met name de VVD er schuldig aan dat veel migranten zich in Nederland hebben kunnen vestigen. Het was de VVD die voor de ondernemers van Nederland de komst van goedkope arbeidskrachten uit het Middellandse Zeegebied faciliteerde toen witte Nederlanders hun neus begonnen op te halen voor bepaalde banen. Omdat diezelfde VVD later zo fel is gaan ageren tegen de immigranten voor wie het zelf de deur had opengedaan, is het beeld ontstaan van de VVD als anti-immigratie partij. Dat is historisch gezien onjuist.

Was het daadwerkelijk zo dat Nederlandse bewindslieden zich in de ministerraad bediend hebben van taal die je mag verwachten van dronken, racistische kroegtijgers tegen sluitingstijd? Om dit te kunnen verifiëren heeft de oppositie de notulen van de ministerraad opgeëist. Echter, volgens hoogleraar Wim Voermans is het allesbehalve waarschijnlijk dat uit de vrijgegeven notulen op zal kunnen worden gemaakt of er opmerkingen zijn gemaakt die op gespannen voet staan met artikel 1 van de grondwet, aangezien de bewindslieden de kans krijgen hetgeen ze zelf gezegd zouden hebben te controleren en corrigeren voordat het wereldkundig wordt gemaakt.

Bovendien haalde Achahbar uiteindelijk zelf de kou uit de lucht door mede te delen dat ze niet opgestapt is vanwege racisme, maar omwille van polarisatie. Dat lijkt op een woordspelletje. Want was is de definitie die Achahbar heeft voor racisme en wat is het specifieke verschil tussen beide kwaadaardigheden? Want let op, zijn racistische opmerkingen niet per definitie polariserend? Was ʽpolariserenʼ in deze niet gewoon een eufemisme voor racisme? NSC staat zich voor op fatsoenlijke politiek, dat wetende heeft betreffende partij in de ogen van menigeen aan geloofwaardigheid verloren door met uitgerekend de PVV het regeringsbootje in te stappen. Dus de vraag is, ontkende Achahbar racisme in het belang van haar partij waarvan volgens de peilingen inmiddels praktisch alle zetels verdampt zijn?

Nora Achahbar was staatssecretaris Toeslagen en Douane en had als opdracht om de toeslagenaffaire op te lossen. Om die reden is wel gesteld dat vooral de getroffen toeslagenouders de dupe zijn van haar opstappen, omdat straks een nieuwe bewindspersoon zich helemaal opnieuw moet gaan inlezen in het dossier, waardoor het nog langer gaat duren voordat de affaire opgelost zal zijn.

In ieder geval, de affaire Achahbar heeft een hele nieuwe dynamiek verschaft aan het integratieprobleem dat politici opnieuw trachtten aan te kaarten. Wat is het geval? Als we goed naar zionistisch politiek Nederland luisteren dan refereren ze als ze anno 2024 het zogenaamde integratieprobleem aankaarten niet aan integratie als zodanig, maar aan integratie in het zionistische gedachtegoed waaraan zijzelf hun ziel hebben verkocht. Dus dat erkend wordt dat Israël een vrijbrief heeft tot het plegen van genocide en Israël onvoorwaardelijke steun verdient. Doe je dat niet, dan ben je niet geïntegreerd…De realiteit is dat Marokkanen anno 2024 tot alle gelederen van de Nederlandse samenleving door zijn gedrongen. Of het nu om het taxiwezen gaat, of de entertainmentindustrie, de voetballerij of de top van de onderwereld. Ze zijn zelfs in de ministerraad geïntegreerd. Misschien is het probleem wat de zionistische politici betreft juist dat Marokkanen te veel zijn geïntegreerd. Anders had een Marokkaanse vrouw niet als vlieg op de muur kunnen fungeren toen ze losgingen in de ministerraad eensgelijk hun broeders van de Maccabi Tel Aviv hooligans op straat.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Het daadwerkelijke integratieprobleem

Maccabi Tel Aviv in Mokum

De Israëlische club Maccabi Tel Aviv gaf op donderdag 7 november jongstleden acte de presence in Mokum. Dit was om te voetballen tegen Ajax. Een club waarvan de supporters de geuzennaam ʽJodenʼ hebben omarmd. Succesvol was de expeditie van Maccabi niet aangezien de Israëli´s met 5-0 werden afgedroogd door ʽde Jodenʼ. Vervolgens mondde de visite van Maccabi Tel Aviv uit in wereldnieuws en helaas had dat niets te maken met hetgeen er op het voetbalveld gebeurde, de klinkende zege van Ajax ten spijt. Het had alles van doen met confrontaties tussen lokale jongeren en de aanhang van Maccabi Tel Aviv.

Alhoewel de Nederlandse politiek en pers ons in eerste instantie anders trachtte te doen geloven, zijn de supporters van Maccabi Tel Aviv geen vredelievende bedevaartgangers. De hooligans van betreffende club behoren tot de beruchtste van Israël. Het zijn ultranationalisten die pal achter de politiek van Netanyahu staan, de zowel van corruptie als oorlogsmisdaden verdachte premier van Israël. Ze hebben in Israël de reputatie gewelddadig en racistisch te zijn. Vele Maccabi-hooligans zijn ook (voormalige) IDF-soldaten, die er in woord, daad en gezang absoluut geen geheim van maken dat ze een gruwelijke hekel hebben aan Arabieren. Zo sloegen ze onlangs in Athene een man in elkaar die een Palestijnse vlag bij zich droeg.

Op grond van het voorgaande hadden de Nederlandse autoriteiten gewaarschuwd moeten zijn en Maccabi-supporters de toegang tot Nederland moeten weigeren. Los van de vraag natuurlijk waarom Israëlische sporters überhaupt mogen participeren in internationale sportwedstrijden, gezien de genocide die de zionistische entiteit momenteel pleegt in Gaza en Libanon.

In ieder geval, Maccabi-hooligans respecteerden de Nederlandse vrijheid van meningsuiting niet en begonnen Palestijnse vlaggen van woningen te verwijderen. Een taxichauffeur die daar wat van zei werd vervolgens in elkaar geslagen en zijn taxi vernield. Bovendien zongen ze uit volle borst racistische liederen tegen Arabieren. O.a. dat beruchte lied waarin de genocide op de kinderen te Gaza tot een grap wordt gereduceerd. In de Arena respecteerden ze de 1 minuut stilte voor de slachtoffers van de natuurramp in Valencia niet, maar gingen juist doelbewust lawaai maken. Na de wedstrijd gingen ze rellen nabij Amsterdam CS. De mainstream media schitterde door afwezigheid. Doch gelukkig legden de 16-jarige vlogger Bender en fotografe Annette op de gevoelige plaat vast hoe de Maccabi-hooligans te keer gingen; vernielingen aanrichtend en voorbijgangers mishandelend.

Ironisch genoeg spraken praktisch alle kopstukken van de Nederlandse en Israëlische politiek de volgende dag de grootst mogelijke schande van ´de jodenjacht´ waaraan Marokkaanse jongeren zich schuldig zouden hebben gemaakt. Het beeld werd geschetst dat een groep vredelievende bedevaartgangers uit Israël zo maar, zonder enige aanleiding werd aangevallen. De Israëlische regering stuurde meteen twee vliegtuigen om Maccabi-supporters op te halen en de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken kwam onmiddellijk naar Nederland. Wat aangaf hoe hoog de zaak werd opgenomen.

Maar in de daaropvolgende dagen bleek alles toch iets genuanceerder te liggen. Via de sociale media gingen beelden viraal waaruit bleek dat de Maccabi-supporters zich allesbehalve als brave koorknapen hadden gedragen in Mokum. Dat bracht de pers en politiek in verlegenheid. Verschillende media begonnen met het schaamrood op de kaken te erkennen dat ze een te eenzijdig beeld van de gebeurtenissen naar buiten hadden gebracht. Eveneens de politici moesten enigszins gaan nuanceren, wat niet wegnam dat ze fanatiek bleven suggereren dat de ʽjodenjachtʼ van Marokkaanse jongeren veel erger was dan het wangedrag van de Maccabi-hooligans.

Het trieste is dat de Nederlandse politiek in deze impliciet aangeeft dat de vijf lichtgewonde Maccabi-supporters wat hen betreft zwaarder wegen dan de meer dan 30.000 vrouwen en kinderen die in Gaza zijn vermoord door de IDF. Want ondanks de genocide die gepleegd wordt in Gaza en Libanon blijven ze cheerleaders van de zionistische entiteit.

Want eveneens in het Haagse heeft het zionisme een prominente plek veroverd. Soms heeft het zelfs letterlijk een religieuze status, verwijzend hoe fanatiek en onvoorwaardelijk bepaalde christelijke partrijen achter Israël staan. Momenteel is de zionistische factie op het Binnenhof waarschijnlijk zelfs machtiger dan ooit, gezien het feit dat een ultrazionistische partij momenteel in het centrum van de macht bivakkeert. Ook al is het zo dat hun geloofwaardigheid enigszins in het geding kan raken als Israël het erg bont maakt. Zoals momenteel het geval is. Maar zelfs dan blijft het Israël über alles.

Als de polderzionisten zich daadwerkelijk om mensenlevens zouden bekommeren dan hadden ze de oorlogsmisdaden van Israël wel scherper veroordeeld en zware sancties tegen betreffend land getroffen. Echter, door de oorlogsmisdaden van Israël werden ze in een lastig parket gemanouvreerd en konden ze steeds moeilijker verhullen dat ze gewoon onvoorwaardelijk achter de zionistische entiteit staan. Vandaar ook dat ze een gat in de lucht sprongen toen er nieuws naar buiten kwam dat moslimjongeren op jodenjacht waren. Dat hebben de zionisten in zowel Nederland als Israël gretig aangegrepen om de aandacht af te leiden van de genocide die de IDF momenteel in Gaza en Libanon pleegt. Daarnaast wordt het evident aangewend om een atmosfeer te creëren die het mogelijk maakt om een reeks islamofobe en racistische wetten er doorheen te jagen. Terwijl Israël het tevens als excuus aangrijpt om de macht van de mossad in Nederland te vergroten, het land van het ICJ, waar Israël mee in de klins ligt. Zo kunnen de Israëliʼs keihard met 5-0 de boot in gaan in Mokum maar toch klinkende politieke munt slaan.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Maccabi Tel Aviv in Mokum

Donald Trump triomfeert (2)

Donald J. Trump heeft dus overtuigend de Amerikaanse presidentsverkiezingen gewonnen. Opmerkelijk, aangezien de man nou niet bepaald onkreukbaarheid uitstraalt. Iets wat in het verleden wel als een vereiste werd gezien voor een presidentskandidaat. Te meer ook omdat de Donald reeds eerder het hoogste politieke ambt in de VS heeft mogen bekleden en een waslijst van demerites op zijn naam heeft staan. Zo is hij een mislukte zakenman (ging zes maal failliet), moest hij een dame die hem beschuldigd heeft van verkrachting een schadevergoeding van $350 miljoen betalen, is hij veroordeeld voor het vervalsen van bedrijfsgegevens en hij is in Georgia aangeklaagd voor een poging om de verkiezingsuitslagen in die staat ongedaan te maken, en dan hadden we het nog niet eens gehad over de gebeurtenissen van 6 januari 2021, toen hij een menigte opjutte om het Capitool te bestormen.

Doch blijkbaar was tegenkandidate en vicepresident Kamala Harris met nog veel meer demerites besmeurd. Zo waren politieke analisten geshockeerd door het gegeven dat opvallend veel Zwarte mannen niet op Harris hebben gestemd, ondanks dat ze Zwart zou zijn (ze heeft een Zwarte vader). Maar is het eigenlijk wel zo vreemd dat zoveel Zwarte mannen haar naam niet hebben aangekruist op het stembiljet? Want laten we haar werk in dienst van het racistische prison-industrial-complex niet vergeten. Het systeem dat Zwarte mensen bij de duizenden op oneigenlijke gronden achter slot en grendel plaatst om geëxploiteerd te worden door op winst beluste gewetenloze zakenlieden. Als officier van justitie te San Francisco heeft mevrouw Harris dus veel geld verdiend voor betreffende kapitalistische aasgieren door Zwarte mannen in recordaantallen achter slot en grendel te laten zetten. Daarnaast negeerde ze misstanden gepleegd door de politie, zelfs als de rechtsorde geschokt raakte. Dus wat Kamala Harris betreft, Black lives don´t matter.

Weer een andere negatieve verdienste is het beleid van de regering Biden, hetgeen onherroepelijk afstraalt op Harris omdat ze er als vicepresident prominent lid van is. Wat Biden met name kwalijk wordt genomen is dat hij de inflatie niet in toom heeft kunnen houden en de immigratiestroom vanuit het zuiden niet heeft kunnen beteugelen. Ironisch genoeg stemmen daarom juist veel Latino´s op Trump, omdat ze nieuwe immigranten uit Latijns-Amerika zien als concurrenten zien op de arbeidsmarkt. Daarnaast is het niet voor niets dat Joe Biden de bijnaam genocide Joe heeft verkregen. Dat heeft alles te maken met de onvoorwaardelijke steun die de regering Biden bleef verschaffen aan de door de VN op het matje geroepen zionistische entiteit Israël. Zelfs in de VS zijn inmiddels miljoenen mensen de genocide die Israël in Gaza en Libanon pleegt meer dan zat. Vooral onder de moslims. Vandaar ook dat zelfs moslims massaal voor Trump zijn gaan stemmen. Ondanks dat Trump´s islamofobe in het verleden moslims gedemoniseerd heeft. Doch meer in het algemeen, de regering Biden heeft een blanco cheque gegeven aan de oorlogvoerende regeringen van Oekraïne en Israël, terwijl er in de VS miljoenen mensen creperen.

Trump won dus niet noodzakelijkerwijs dankzij zijn grootse verdiensten of hetgeen hij te bieden heeft, maar ondanks zijn vele demerites. Aangezien hetgeen Kamala Harris voor staat en te bieden heeft nog onaantrekkelijker bleek te zijn voor de kiezer. Of zoals ze in de VS in zo´n situatie ook wel zeggen, Trump heeft gewonnen ʽby defaultʼ.

Daarbij moet altijd in acht worden genomen dat de Amerikaanse verkiezingen vallen en staan met het grote kapitaal. Zo wilde president Biden aanvankelijk aanblijven voor een nieuwe termijn, maar werd toch gedwongen zich met hangende pootjes terug te trekken toen het grote kapitaal zich terugtrok van zijn campagne. Dus voordat er überhaupt verkiezingen plaatsvinden heeft het grote kapitaal reeds geselecteerd wie er mogen participeren. In de regel houdt dat in dat het electoraat mag kiezen tussen twee kwaden. Maar het zou ook legale corruptie genoemd kunnen worden, aangezien het grote kapitaal in campagnes investeert omdat het iets terug wil zien in de vorm van hen gunstig beleid als hun favoriete kandidaat eenmaal is gekozen. De kiezer doet er daarom wijs aan om eerst te achterhalen wie wie financiert alvorens zijn stem uit te brengen.

Wie hebben de campagne van Donald Trump gefinancierd? Een derde van zijn fondsen komt van miljardairs die hij hoge posities belooft heeft in zijn regering. Een algemeen bekend voorbeeld van een miljardair die Trump heeft gefinancierd is natuurlijk Elon Musk, de persoon die bekendheid geniet als zijnde de rijkste man op aard. Weer een ander is Timothy Mellon. En zo zijn er wel meer. Daarbij moet tevens in ogenschouw worden genomen dat niet alle donaties aan Trump kunnen worden getraceerd, aangezien menig donateur hem steunt met zogenaamd donker geld. Wel apart overigens dat menig kapitalist tegenwoordig openlijk naar buiten treedt. In het verleden bleven ze bij voorkeur onzichtbaar als een schaduw in het donker.

Wat wel voor Donald J. Trump pleit is dat hij gedurende zijn vorige termijn als staatshoofd van de VS geen nieuwe oorlogen is begonnen. Terwijl velen juist vreesden dat het einde der wereld nabij zou zijn als hij in het witte huis zou mogen resideren: Trump werd door velen juist gezien als een bellicose idioot die een derde wereldoorlog aan zou vangen. Als de nieuwe oude president opnieuw geen nieuwe oorlogen begint is dat al heel wat. Als hij ook nog, zoals belooft, in ieder geval de oorlog in Oekraïne beëindigt, dan overtreft hij Joe Biden.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Geplaatst in The Grapevine Publications | Getagged , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Donald Trump triomfeert (2)