De wereld van de popmuziek stond onlangs op zijn kop vanwege een vete tussen de rapsterren Kendrick Lamar en Drake, die ze middels hun muziek op het scherpst va de snede uitvochten. Meer dan in welk ander genre ook hebben rappers de gewoonte om elkaar en public aan te pakken op op geluidsdragers uitgebrachte tracks. Waarmee Kendrick Lamar en Drake een traditie hooghouden die veertig jaar geleden aanving…
UTFO bracht in 1984 het liedje Hanging Out uit . Betreffend nummer viel niet in de smaak bij invloedrijke radio-dj´s als Mr. Magic, maar de b-kant Roxanne, Roxanne viel beter in de smaak. Deze werd vaak gedraaid en kreeg daardoor grote bekendheid. In het nummer vechten de drie leden van UTFO om de hand van een denkbeeldig meisje genaamd Roxanne, maar uiteindelijk worden ze allemaal afgewezen. Radio-dj´s Mr. Magic en Marley waren op een gegeven moment boos geworden op UTFO omdat UTFO verzuimd had acte de presence te geven op een show die ze hadden gepromoot. Aldus wilden ze wraak nemen.
Marley Marl zag op een dag vanuit het raam van zijn appartement Lolita Shanté Gooden langslopen met een zak vol wasgoed op weg naar de wasserette en kreeg een idee. Hij vroeg Lolita of ze naar boven wilde komen. Alhoewel Lolita Shanté slechts veertien jaar oud was, stond ze bij haar in de buurt bekend als een rapfenomeen. In een tijd dat er űberhaupt nauwelijks vrouwelijke rappers te bekennen waren, had ze reeds een reputatie opgebouwd als battle mc. Al op tienjarige leeftijd had ze haar eerste rap contest gewonnen. Aldus vroeg Marley Marl of ze bereid was over de instrumentale versie van Roxanne, Roxanne de leden van UTFO te dissen. Hiermee stemde ze in. Zodoende personificeerde Lolita Shanté de Roxanne op het nummer van UTFO en verkreeg zodoende de naam Roxanne Shanté. Ze improviseerde ter plaatse zeven minuten lang en het was zo goed dat Marley Marl de rhyme in één take op kon nemen. Op haar beurt was Lolita op tijd terug om de was van haar moeder op te halen uit de wasserette.
Roxanne´s Revenge werd een hit in groter New York. Maar vanwege copyright schendingen moest het nummer opnieuw opgenomen worden met een nieuwe beat. Tevens waren in de nieuwe versie alle vloek -en scheldwoorden verdwenen. UTFO kwamen op hun beurt weer met een antwoord op Roxanne´s Revenge. Zij rekruteerden Elease Jack (spoedig vervangen door Adelaida Martinez) om hun eigen Roxanne te personificeren. Bertreffende persoon kreeg de naam the Real Roxanne, suggererende dus dat Shanté fake was.
Ook het antwoord van UTFO werd een hit, maar nu was het hek van de dam. Er kwam nu een stortvloed aan antwoorden. Iedereen en zijn moeder ging nu een antwoordplaat op de markt brengen. Zo kwamen er platen waar Roxanne´s ouders aan het woord kwamen, Roxanne´s broers, Roxanne´s vriend, Roxanne´s baby, Roxanne´s vriendinnen, und so weiter. Er verschenen meer dan honderd (!) antwoorden.
Wie heeft de Roxanneoorlogen gewonnen? In de eerste plaats Roxanne Shanté, omdat door die Roxanneoorlogen haar rapcarrière is gelanceerd. Dat geldt eveneens voor de carrière van haar rivaal the Real Roxanne (Adelaida Martinez), al is ze niet zo beroemd geworden als Roxanne Shanté.
Roxanne Shanté zou haar naam definitief vestigen op het New Music Festival van 1985, alwaar ze deelnam aan de rap battle for world supremacy. Als vijftienjarig meisje battlede ze tegen volwassen mannen, en won, tot verbijstering van menigeen. Legendarisch in deze werd de battle tegen Frukwan van Stetsasonic. Shanté kwam in de finale uit tegen Busy Bee. Volgens velen had ze gewonnen. Maar de jury vond dat er een groter belang was dat in overweging diende te worden genomen. Het zou niet zo kunnen zijn dat een vijftienjarig meisje tot beste rapper ter wereld werd gekroond, daarmee zou de Hip-Hopscene zichzelf onsterfelijk belachelijk maken. Vandaar dat de jury Busy Bee toch liet winnen.
Met de Roxanneoorlogen was de doos van pandora geopend. Nadat Roxanne Shanté de toon had gezet zijn rappers nooit meer gestopt met het maken van displaten. Op de Roxanne wars volgde een andere spraakmakende strijd, de zgn. bridge wars, tussen BDP en the Juice Crew van Mr. Magic en Marley Marl. Roxanne Shanté was prominent lid van de Juice Crew en moest zodoende zowel incasseren als uitdelen. Rapsterren Kool Moe Dee en LL Cool j gingen eveneens de degens kruizen.
Wat is het nut van die battles? Ze blijken een mooi verdienmodel te zijn, want meer dan eens vergrootten ze de platenverkoop. Vele fans vinden ze namelijk erg vermakelijk. De keerzijde is wel dat die battles in het verleden dusdanig uit de hand zijn gelopen dat ze mensenlevens hebben gekost. Gevaarlijk of niet, battlen zit simpelweg in het DNA van Hip-Hop. Hip-Hop is oorspronkelijk gecreëerd door teenagers. Teenagers die continu met elkaar de competitie aangingen, want men wilde gewoon weten wie de beste dj, breakdancer, graffiti-artiest of rapper was. Deze creatieve oorlogen waren een mooi vreedzaam alternatief voor gewelddadige bendeoorlogen. Maar het diende nog een andere functie. De rivaliteit bevorderde de creativiteit en zorgde er zodoende voor dat het niveau van de kunstvormen werd opgekrikt. Zo zeer zelfs dat breakdancing tot olympische sport is gepromoveerd, graffiti in musea te bewonderen valt en rapmuziek—dat in de jaren ´80 gezien werd als een rage die snel wel weer over zou waaien—uit kon groeien tot een miljardenindustrie.
DJEHUTI-ANKH-KHERU