Nederland slaat zichzelf gaarne op de borst dat het een democratie is. Dat klopt in zoverre dat er inderdaad regelmatig verkiezingen worden gehouden. Ondanks al die verkiezingen kan de burger eigenlijk weinig kiezen. Ga maar na, het staatshoofd kan niet gekozen worden, de premier kan niet gekozen worden. De commissaris van de koningin kan niet gekozen worden. De burgemeester kan niet gekozen worden. De leden van de Tweede Kamer kunnen weer wel gekozen worden, maar die zitten achter de schermen zwaar onder de plak van machtige lobbygroepen. Doch het grotere probleem is dat de Tweede Kamer aangaande de relevante wetgeving in Nederland allang geen eredivisie meer is, maar eerder keuken kampioen divisie aangezien Brussel wat wetgeving betreft het laatste woord heeft, niet Den Haag. Voor Europa geldt hetzelfde aangezien de Europerse Commissie het machtigste orgaan is en de burger noch de Europese Commissie laat staan zijn voorzitter mag kiezen.
Anderzijds, ook al kunnen de burgers de premier niet kiezen, in theorie hebben ze middels een stem wel een zekere invloed op wie de premier wordt. Want alhoewel het geen wet van Meden en Perzen is was het doorgaans toch zo dat de lijsttrekker van de grootste partij het torentje op mocht eisen. Of anders wel een andere persoon wiens naam ergens prominent op het stembiljet staat geprint.
Momenteel staat ene Dick Schoof op het punt torenbewoner te worden. Als een soort van alien uit een ander zonnestelsel verscheen hij op 28 mei jongstleden zo maar in de schijnwerpers van het Haagse. Het enige wat ontbrak was een vliegende schotel waar hij uitkroop met een groen hoofd, zes vingers, drie ogen en een lange, dikke staart met weerhaken…Wie is Dick Schoof? De man stond niet op het stembiljet, dus niemand heeft op hem kunnen stemmen. Ondanks dat niemand zijn naam heeft kunnen aankruisen in het stemhokje en het Nederlandse publiek hem niet kent, krijgt hij het hoogste politieke ambt in het Koninkrijk der Nederlanden zo maar in de schoot geworpen.
Inmiddels is bekend dat Dick Schoof een verleden heeft als baas van de geheime diensten NCTV en AIVD. Dus de capo de tutti capi van de Nederlandse spionnen wordt nu de capo de tuti capi van de Nederlandse politiek. Schoof was een topambtenaar. Het is een publiek geheim dat door de wol geverfde topambtenaren meer dan eens veel meer in de melk te brokkelen hebben dan ministers, die passanten zijn en zich laten leiden door de knowhow van hun kader. Een berucht voorbeeld van een machtige, manipulerende topambtenaar is natuurlijk Joris Demmink.
Mark Rutte is al zo´n veertien jaar premier en heeft er in de ogen van veel kiezers een grote puinhoop van gemaakt: het ene schandaal was nog niet afgehandeld, of het volgende kwam alweer boven water drijven. Nederland snakte naar een andere premier. Maar wat gebeurde er op de eerste persconferentie van de premier in spé? Er werd Dick Schoof de vraag gesteld welke premier uit de geschiedenis hij als een inspiratiebron ziet. Het antwoord van de aanstaande premier was Mark Rutte. Hetgeen doet vrezen dat een nieuwe aan selectief geheugenverlies lijdende brokkenpiloot de ministerraad mag gaan voorzitten. Een andere vraag die gesteld werd was over zijn rol in het volgen van burgers online met nepaccounts, terwijl dit juridisch niet houdbaar bleek. Schoof ontweek betreffende vraag en daar kwam hij mee weg omdat de journaliste in kwestie niet door mocht vragen.
Zo hangen er meer controverses rondom ex-spionnenbaas Dick Schoof. Zo heeft hij zich in allerlei bochten gewrongen om een onderzoek naar het optreden van de overheid in de nasleep van de MH17-ramp. Schoop heeft als toenmalig baas van de NCTV dat onderzoek in alle fases geprobeerd te beïnvloeden en bij te sturen. Dat is gedeeltelijk gelukt. Desalniettemin was Schoop dusdanig boos over het eindrapport, dat hij weigerde de onderzoekers hun rapport te laten toelichten voor topambtenaren. Verder liet Schoop in het geheim onderzoek doen naar moslims en moskeeën met undercovermethoden die niet zijn toegestaan. Daarnaast wordt Schoop als architect gezien van het repressieve covid-beleid dat de regering Rutte voerde. Zo kleven er aan Schoop nog wel meer controverses die (nog) niet boven water zijn gekomen. Een advocaat verkondigde op tv dat Schoop in zijn kringen de veelzeggende bijnaam de lachende moordenaar draagt, vanwege zijn neiging om na geveinsde vriendelijkheid mensen dolken in de rug te steken.
Betoogd is wel dat met Dick Schoop de deep state nu openlijk de macht heeft gegrepen. Want Normaliter blijven mensen als Schoop (wat het grote publiek betreft) onder de radar. Opmerkelijk was de juichstemming bij de mainstream pers. Waarom zijn ze blij met Schoop? Het lijkt erop dat de vreugde bij de pers gewoon bevestigt wat de mensen die hun ogen open hebben allang weten: dat de alfabetjongens de pers in hun zak hebben. In plaats van de macht te controleren door de controverses die aan Schoop gelinkt worden tot de bodem toe uit te pluizen wordt naïef de loftrompet geluid. We weten in ieder geval dat Schoop er beslist niet vies van is om schaamteloos te manipuleren, intimideren en op het randje van de wet te opereren of zelfs er overheen. Mensen als Dick Schoop zijn gewoon om als een dief in de nacht de kat in het donker te knijpen. De vraag is nu, hoe functioneert een vampier met de spotlichten aan?
DJEHUTI-ANKH-KHERU