Eens waren de nationale voetbalelftallen van praktisch alle Europese landen etnisch homogeen (wit). Wellicht dat men bij landen als Portugal of Frankrijk wel eens wat geneutraliseerde Afrikanen aan kon treffen, maar het beeld was wel dat Europese vertegenwoordigende elftallen wit waren. Vanaf de jaren ´80 begon dat beeld gestaag te kantelen. Zo was er bijvoorbeeld in Nederland de doorbraak van Gullit en Rijkaard in het Nederlands elftal, maar anno 2024 zien we in allerlei Europese elftallen Zwarte voetballers acte de presence geven in de opstellingen, met als toppunt natuurlijk Frankrijk, dat kwa etnische samenstelling meer weg heeft van een Afrikaanse ploeg. Bovendien, die Zwarte voetballers doen beslist niet mee voor spek en bonen, doch zijn veelal de spelers die de beslissende doelpunten maken en assists geven. Daar kwam evenzo Nederland achter in de laatste minuut van de halve finale tegen Engeland. Hoe dan ook, de ʽomvolkingʼ van de Europese nationale voetbalteams is in volle gang. Voetbalcoaches zullen zeggen dat ze simpelweg de beste beschikbare voetballers moeten opstellen, omdat ze bij gebrek aan resultaat de zak krijgen. Cynische xenofoben zullen weer stellen dat kwade machten de witte Europese bevolking op deze manier laten wennen aan de omvolking van de Europese maatschappijen.
Want in het Europese politieke spectrum is er in reactie op de vermeende omvolking van de maatschappij evenzo een omvolking gaande. Een omvolking van ideologische aard wel te verstaan. Eerder zagen we dat in Nederland de PVV de grootste partij werd omdat grote delen van de bevolking voor omvolking vrezen. Met name de VVD van Rutte werd afgerekend op haar vermeende onvermogen om de omvolking te stoppen. Het frappante is dat oud premier Rutte jaren geleden reeds voor omvolking waarschuwde. In tegenstelling tot de huidige PVV minister Faber gebruikte hij het gewraakte woord niet letterlijk, maar het kwam er wel op neer. Rutte waarschuwde in 2015 namelijk dat als de grenzen niet beter zouden worden bewaakt de EU hetzelfde lot te wachten viel als het Romeinse Rijk: “De EU staat hetzelfde lot te wachten als het Romeinse Rijk als het de ‘massale toestroom’ uit het Midden-Oosten en Centraal-Azië niet weet in te dammen.”
Om deze omvolking te stoppen besloot het Britse volk een aantal jaren terug de EU de rug toe te keren. Sindsdien heeft de regerende Conservatieve Partij de instroom van immigranten niet kunnen doen keren, met als gevolg dat de kiezer tijdens de onlangs gehouden verkiezingen afrekende met de Conservatieve Partij van premier Rishi Sunak en de Labour Partij een spectaculaire come back kon maken. Desalniettemin was ook de opkomst van de xenofobe Reform UK, dat 14,3% van de stemmen binnenhaalde, opmerkelijk.
Eveneens in Frankrijk waren er recentelijk verkiezingen. De vrees was dat het Rassemblement National zou zegevieren, aangezien het eerder aan het langste eind trok bij de Europese verkiezingen. Het RN haalde inderdaad de meeste stemmen, maar zegevierde niet. Want het districtenstelsel werkte in deze niet in het voordeel van mevrouw Le Pen. Uiteindelijk eindigde RN als derde, achter het verenigde linkse blok en de partij van president Macron.
Heeft links nu gewonnen? Vroeger had je verschillende klanken links. Tegenwoordig is links steeds meer een kakofonie dat uit pure noodzaak gezamenlijk terugschreeuwt naar rechts. Zie in Nederland de fusie tussen GroenLinks en de gezamenlijke kieslijst van de linkse partijen in Frankrijk. Terwijl ondertussen het xenofobe gedachtegoed van extreemrechts steeds meer wordt genormaliseerd, waardoor de dag dat ze wel de meerderheid grijpen steeds dichterbij lijkt te komen.
Er is in Europa dus onder een niet onaanzienlijk deel van de bevolking een verlangen naar witte heilstaten, naar “de tijd dat geluk nog heel gewoon was”, naar de tijd van de spruitjeslucht. De vraag is echter, is dat realistisch? Ten eerste lijdt Europa ondanks de vermeende massa-immigratie onder een afnemende bevolking. Daarnaast is er een groot tekort aan personeel in allerlei branches. Zo kunnen er in Groot-Brittannië 900.000 vacatures niet ingevuld worden, in Duitsland 770.000, in Frankrijk 300.000 en in Nederland 440.000. De werkgevers in het onderwijs, de zorg, de techniek, de ICT, de horeca, etc., zitten met hun handen in het haar bij het vinden van personeel. Vlaggenschip van het Nederlandse bedrijfsleven ASML heeft zelfs een statement gemaakt door te dreigen om Nederland te verlaten als de regels voor immigratie worden verscherpt, omdat het benodigde personeel simpelweg niet voor handen is te lande. Doch het gaat niet slechts om zeer hoogopgeleide personeel. Denk bijvoorbeeld aan Schiphol, waar er soms complete chaos ontstaat omdat er een gebrek aan personeel is dat bagage afhandelt. De vraag is en blijft waar men blonde, blauwogige mensen vandaan moet halen om al die vacatures te vervullen.
Xenofoob Europa zal moeten gaan beseffen dat die tijd van Ot en Sien gewoon niet meer terugkeert. Europa zou het juist als een troefkaart moeten zien dat mensen bereid zijn zich in Europa te vestigen, want de ratio wijst uit dat het nodig is om de negatieve effecten van de vergrijzing te bestrijden. Tegelijkertijd is het jammer dat zoveel talentvolle mensen o.a. Afrika menen te moeten verlaten op zoek naar groenere weidevelden. Terugkerend op de omvolking van Europese nationale elftallen, de omvolking van Les Blues heeft Frankrijk sportief gezien geen windeieren gelegd: Frankrijk is het mondiale voetbal gaan domineren met dank aan de migranten uit met name Afrika. Er is zelfs gegrapt dat Frankrijk het eerste Afrikaanse land is geweest dat de wereldtitel heeft veroverd.
DJEHUTI-ANKH-KHERU