Na het heengaan van baron Jacob Rothschild bracht de familie Rothschild het volgende bericht naar buiten: “Onze vader Jacob heeft zijn stempel gedrukt op het leven van veel mensen, een uitmuntend bekwaam financier, een voorvechter van kunst en cultuur, een toegewijd ambtenaar, een gepassioneerd supporter van goede doelen in Israël en de Joodse cultuur, een fervent milieuactivist en een zeer geliefde vriend, vader en grootvader.”
De patriarch van de familie die reeds generaties schatrijk is kwam ter wereld te Berkshire, alwaar hij de beroemde en elitaire kostschool Eton bezocht. Vervolgens ging hij geschiedenis studeren aan de universiteit van Oxford, met als mentor de racistische historicus Hugh Trevor-Roper (er is slechts de geschiedenis van de Europeanen in Afrika. De rest is duisternis, haar verleden is de weinig verheffende omzwervingen van barbaarse stammen in schilderachtige, maar irrelevante uithoeken van de wereld).
In 1963 ging hij werken bij N.M. Rothschild & Sons, het vlaggenschip van het zakenimperium van de familie Rothschild (na de fusie met het Franse Rothschild & Cie Banque in 2003 bekend als Rothschild & Co). Maar bij N.M. Rothschild raakte hij in conflict met Evelyn de Rothschild. Ondanks verwoede lijmpogingen van de vader van Jacob (Victor Rothschild) kwam het niet meer goed tussen team Jacob en team Evelyn, en verliet baron Jacob N.M. Rothschild in 1980.
Reeds in 1961 werd Rothschild Investment Trust (RIT) opgericht, op initiatief van Jacob Rothschild, om de Engelse tak van de familie Rothschild te voorzien van investeringen buiten hun bank N. M. Rothschild & Sons: het kreeg de naam Rothschild Investment Trust. Na de breuk werd overeengekomen dat RIT voortaan onder Jacob viel. Wel werd de naam veranderd in RIT Capital Partners plc. Tot 2019 zou baron Rothschild voorzitter blijven van RIT Capital Partners plc.
Naast prominent bankier was baron Rothschild vooral een steunpilaar van de staat Israël. De baron heeft trots van de daken geschreeuwd dat zijn familie een fundamentele rol heeft gespeeld in het vestigen van de staat Israël. Hij heeft in een artikel in The Jewish Chronicle aangegeven het als een grote eer te beschouwen dat de brief die de Balfour verklaring bevat was gericht aan zijn oudoom Walter. Verder wijdt hij uit hoe zijn oudoom Joodse kolonisten naar Palestina hielp verkassen. Zelf was Jacob Rothschild voorzitter van Yad Hanadiv, de filantropische stichting van de familie Rothschild in Israël. Deze stichting financierde de bouw van de Knesset, het Hooggerechtshof en onlangs nog het nieuwe gebouw van de Nationale Bibliotheek dat vorig jaar werd voltooid.
Maar dan het volgende, we kunnen er onmogelijk omheen, de familie Rothschild is natuurlijk ook één van die families die continu opduikt in allerlei complottheorieën, samen met families als de Rockefellers, de Morgans, Bill Gates, etc., maar meestal worden de Rothschilds genoemd als zijnde de machtigste familie op aard. Zo gaat er een verhaal rond dat ze een vermogen hebben van $500 biljoen, dat ze iedere centrale bank in de wereld bezitten en aan het hoofd staan van de illuminati, een geheime wereldregering van buitenaardse reptielen die de machtigste politici ter wereld in hun zak zouden hebben.
We kennen de verhalen, maar kunnen ze helaas noch verifiëren, noch ontkrachten. Waar we wel weet van hebben is dat de Rothschilds tegenwoordig niet meer op zichzelf staan. In de 19e eeuw trouwden de Rothschilds voornamelijk met elkaar, maar zijn middels huwelijken inmiddels verbonden met verschillende andere machtige bankiersfamilies zoals de Wahrburgs, Kuhn Loebs, Goldman Sachs en de Schiffs.
Anderzijds, verschillende andere machtige bankiersfamilies zouden veel van hun succes te danken hebben aan kapitaalinjecties van de Rothschilds via hun greep op de Bank of England. Bijvoorbeeld de voorloper van JP Morgan (de bank die de geallieerden financierden tijdens de Eerste Wereldoorlog), maar ook Barings en Kuhn Loeb en M.M. Wahrberg. Of met andere woorden, veel andere succesvolle banken zouden in werkelijkheid niet op eigen benen staan, maar zouden fronts zijn van de Rothschilds. Met andere rijke clans, zoals de Rockefellers, zou men een soort van kartelafspraken hebben gemaakt, om competitie te voorkomen die beide groepen wellicht schade toe zou kunnen berokkenen.
Petrochemische industrie insider J. W. McCallister maakte eens wereldkundig dat hij van Saoedi-Arabische bankiers had vernomen dat 80% van de New Yorkse branche van de Federal Reserve (veruit de machtigste branche van het Amerikaanse stelsel van centrale banken) voor 80% in handen is van acht families. Dat zijn de Rockefellers en een aantal andere machtige bankiersfamilies waarmee de Rockefellers zijn verbonden.
Heden ten dage zijn er vier grote banken die de Amerikaanse economie domineren (JP Morgan Chase, Citigroup, Bank of America and Wells Fargo), samen met een aantal Europese banken, o.a. Deutsche Bank, Banque Paribas en Barclays bezitten zij de vier grote oliemaatschappijen (Exxon Mobil, Chevron Texaco, BP Amoco en Royal Dutch Shell). Daarnaast behoort deze groep van banken tot de grootste tien aandeelhouders van praktisch ieder Fortune 500 bedrijf, waarmee ze dus een stevige greep hebben op de wereldeconomie. De volgende (retorische) vraag is dan weer wie die machtige banken bezit. Dat zijn dus de machtige bankiersfamilies die zich de afgelopen honderd jaar aan elkaar gebonden hebben middels huwelijken en waarvan de familie Rothschild tot de prominentsten behoort. Middels instituties als de Wereldbank, het IMF, de G20, de G7, de WTO, het WEF, de Trilateral Commission, de Bilderberg Group, etc. tracht deze groep haar macht in de wereld op zijn minst te bestendigen.
DJEHUTI-ANKH-KHERU