Op 12 januari 2024 liet Gonzalo Lira het leven na acht maanden gemarteld te zijn door de Oekraïense autoriteiten. De man was o.a. romanschrijver, filmmaker en oorlogscorrespondent. Maar belangrijker, hij bezat zowel de Amerikaanse als de Chileense nationaliteit. Het is opmerkelijk dat de Amerikaanse autoriteiten noch enige poot uit hebben gestoken om het doodmartelen van een Amerikaans staatsburger in den vreemde te voorkomen, laat staan er enige ruchtbaarheid aan te geven. Lira had niet dezelfde visie op de oorlog in Oekraïne als de Amerikaanse autoriteiten, maar dat zou onder de in de VS heiligverklaarde vrijheid van meningsuiting gerespecteerd moeten worden.
Terwijl de marteldood van een Amerikaans staatsburger het Westen is genegeerd, schreeuwt datzelfde Westen momenteel moord en brand vanwege het heengaan van de in gevang verkerende Russisch staatsburger Navalny. Zonder dat de doodsoorzaak überhaupt bekend was, werden vanuit het Westen onmiddellijk alle vingers op Poetin gericht. Poetin is zelf natuurlijk ook niet vrij van zonden, daarom willen wij niet bij voorbaat Poetin vrijpleiten. Wel willen we erop wijzen dat de president van Rusland in deze geen enkel belang had om Navalny van deze wereld af te helpen. Achter slot en grendel vormde hij immers geen gevaar.
Als we de klassieke vraag cui bono stellen, dan is het antwoord het Westen. Want door zo´n vermeende politieke moord wordt de positieve publiciteit die Poetin gegenereerd heeft middels het roemruchte interview met Tucker Carlson onmiddellijk weer geraseerd. Aangezien Oekraïense geheimagenten over heel Rusland verspreid zijn, en al meer mensen in Rusland hebben vermoord, is het echt niet ondenkbaar dat de daadwerkelijke daders aangestuurd zijn vanuit Washington en Kiev.
Maar wie was Navalny? Hij was een Russische advocaat die bekend staat in het Westen als de grote anti-corruptie activist die de moed had om Poetin uit te dagen. Navalny verwierf helemaal de martelarenenstatus in het Westen nadat hij in de gevangenis vergiftigd zou zijn door de Russische autoriteiten. Ondanks zijn (vermeende) vergiftiging keerde hij terug naar Rusland om Rusland ´te bevrijden´ van het schikbewind van Poetin. Maar hij belandde opnieuw in het gevang alwaar hij onlangs is overleden. Vervolgens heeft de Westerse pers hem gepromoveerd tot de grootste martelaar van de moderne tijd.
Wat de Westerse media er echter doorgaans niet bij vertellen is dat Navalny een gote racist en xenofoob was die dingen over moslims in het bijzonder en niet-etnische Russen in het algemeen roeptoeterde waar zelfs Geert Wilders zich voor zou schamen. Zo heeft hij gezegd een gecertificeerde nationalist te zijn die vliegen en kakkerlakken wil vernietigen (moslims en immigranten uit centraal Azië). Toen Amnesty International daar lucht van kreeg trok het Navalny´s status van gewetensgevangene weer in.
Navalny was zelf corrupt, maar dat belette hem er niet van zichzelf op te werpen als anti-corruptie activist. In 2010 mocht hij een half jaar op de beroemde universiteit Yale vertoeven om zijn vaardigheden in het ´bestrijden´ van corruptie te verbeteren. Beter gedefinieerd, hij werd door de CIA opgeleid om de regering Poetin omver te werpen. Na zijn training op Yale was Navalny enige tijd behoorlijk succesvol. Zo was hij in 2011 betrokken bij de grootste demonstraties in Rusland sinds de val van de Sovjet-Unie en deed hij het in 2013 opvallend goed bij de verkiezing van de burgemeester van Moskou door achter Sergey Sobyanin als tweede te eindigen. Wel werd Navalny in oktober 2013 door de rechter veroordeeld voor verduistering. Echter, de rechter legde hem geen gevangenisstraf op, maar ontnam hem voor de nabije toekomst het passief kiesrecht. Wel mocht hij participeren in andere politieke activiteiten.
In 2020 voerde Navalny campagne in Siberië voor zijn partij. Op de terugreis zou hij vergiftigd zijn. Uit wantrouwen voor de Russische autoriteiten liet zijn familie hem onderzoeken in het Charite ziekenhuis te Berlijn. Aldaar beweerden artsen het zeer giftige, door de Sovjets ontwikkelde novichok in zijn lichaam te hebben gevonden. Hieruit zou dus blijken dat de Russische alfabetjongens hem hadden vergiftigd. Eerlijkheidshalve kan dit niet uitgesloten worden, want ook de Russen gaan over lijken als het moet. Echter, wat de geloofwaardigheid van het Duitse onderzoek in twijfel trekt is dat geweigerd wordt om de onderzoeksresultaten onafhankelijk te laten verifiëren.
Eenmaal in het Westen verkerend maakte Navalny twee documentaires met de CIA, waarvan er eentje een oscar won. Als CIA-agent had Navalny geen keus dan terug te keren naar Rusland om het werk waarvoor hij was ingehuurd voort te zetten. Aldus geschiedde op 17 januari 2021. Eenmaal terug kreeg hij wederom veelvuldig last van de Russische justitie. Zo werd hij in maart 2022 opnieuw veroordeeld voor o.a. fraude, en werd dus achter tralies voltooid verleden tijd begin 2024.
Volgens het Westen was daarmee met de grote politieke concurrent van Poetin afgerekend door het Kremlin. In werkelijkheid was Navalny slechts goed voor 1 à 2 procent van de stemmen. De werkelijke oppositieleider is de lijsttrekker van de Communistische Partij, want die haalt na Poetin meestal de meeste stemmen.
So much for Aleksej Navalny. Als we de msm mogen geloven dan is een groot staatsman van het kaliber Olaf Palme heengegaan. Of moeten we zelfs de grootste martelaar sinds Jezus Christus betreuren. Zoals wel vaker is de waarheid een stukje weerbarstiger. Navalny was als corrupte, anti-corruptie activist eerder schijnheilig dan heilig. Net zoals de racistische Gonzalo Lira noch heilig noch veilig was. Jammer genoeg voor Lira is de heiligheid van het Amerikaans staatsburgerschap schendbaar.
DJEHUTI-ANKH-KHERU