Zuid-Afrika had Israël voor het Internationaal Gerechtshof gesleept op beschuldiging van het plegen van genocide in Gaza en op vrijdag 26 januari 2024 om 13:00 werd er uitspraak gedaan. Hiermee dient als kanttekening geplaatst te worden dat het onderzoek naar de vraag of de Joodse staat genocide heeft gepleegd waarschijnlijk jaren gaat duren, waaruit volgt dat het evenzo nog even gaat duren eer het daadwerkelijke vonnis wereldkundig kan worden gemaakt. Het ging in deze dus om een tussenvonnis. Zuid-Afrika verzocht o.a. tot het gebieden van een staakt het vuren. Dit werd niet gehonoreerd. Wel zei de rechter dat Israël verplicht is om een genocide in Gaza te voorkomen en om het verlies van mensenlevens zoveel mogelijk te beperken. Ook moet er zo snel mogelijk meer humanitaire hulp beschikbaar worden gesteld aan de Palestijnen.
Alhoewel menigeen teleurgesteld is dat de eis tot het staakt het vuren niet is gehonoreerd, wordt het tussenvonnis van 26 januari jongstleden over het algemeen toch als historisch gezien. Want het door de VS en vazalstaten onvoorwaardelijk gesteunde Israël werd door vrijwel alle rechters van het Internationaal Gerechtshof op de vingers getikt. Al was het wel merkwaardig dat uitgerekend rechter Julia Sebutinde uit Oeganda tegen alle verplichtingen die Israël zijn opgelegd heeft gestemd.
Het Internationaal Gerechtshof heeft nl. de naam dat het zeer bevooroordeeld is omdat het slechts achter Afrikaanse leiders aan zou zitten. Maar nu werd alle politieke druk ten spijt een land als Israël op de vingers getikt, dat het zich mogelijk schuldig maakt aan genocide, waarmee tevens een voorschot werd genomen op het eindvonnis, dus dat er een serieuze kans bestaat dat de zionistische entiteit veroordeeld gaat worden voor het plegen van genocide. Anderzijds kon evenzo betoogd worden dat de geloofwaardigheid van het Internationaal Gerechtshof op het spel stond: als Israël geen tik op de vingers had gekregen, dan zou wat het globale zuiden betreft betreffend gerechtshof moreel failliet zijn. Dan zou definitief bevestigd zijn dat het slechts bestond om Afrika aan de schandpaal te nagelen.
Echter, waar de zionisten en hun bondgenoten zich aan vast hebben geklampt is dat de rechter evenzo aangegeven heeft dat Israël het recht heeft om zichzelf te verdedigen. Maar hoe definieert men zelfverdediging? Helaas is dit in Tel Aviv en co geïnterpreteerd als een juridisch geitenpaadje om hun genocide voort te zetten. Want cynisch genoeg is sinds het tussenvonnis de genocide te Gaza alleen maar geëscaleerd. De pro-Israël coalitie toverde nl. onmiddellijk een list uit de hoge hoed om de hachelijke toestand te Gaza in stand te houden. Plotseling verdacht Israël medewerkers van de UNRWA (een organisatie die humanitaire hulp verschaft aan thuisloze Palestijnen) ervan betrokken te zijn bij de acties van Hamas op 7 oktober. Over het bewijs hiervoor heeft Israël geen details verschaft. Wel heeft Israël een dossier met beschuldigingen aan de Amerikaanse regering verschaft, doch betreffende beschuldigingen zijn nog allesbehalve onafhankelijk geverifieerd. Desalniettemin zijn deze beschuldigen door de VS en verschillende vazalstaten (waaronder Nederland) onmiddellijk met beide handen aangegrepen om te stoppen UNRWA te financieren.
Het behoeft geen betoog dat de inwoners van Gaza de hulp van UNRWA momenteel meer nodig heeft dan ooit. Waarom gaan de VS en vazalstaten blind af op het woord van Israël, en wachten ze niet eerst een onafhankelijk onderzoek af? Te meer omdat Israël naar gebleken is niet vies is van een leugentje meer of minder. Los daarvan, waarom stopten de VS en bondgenoten niet onmiddellijk met het financieren van Israël toen Israël de ziekenhuizen in Gaza begon te bombarderen? Bovendien, al zouden de beschuldigingen van Israël waar zijn, waarom moet de ganse organisatie lijden onder de daden van enkele medewerkers? De Amerikaanse politie wordt bijvoorbeeld toch ook geen fondsen onthouden, ondanks dat sommige agenten racistische moorden plegen?
Een andere merkwaardige ontwikkeling is dat de Israëlische staat gedoogt dat Israëlische burgers konvooien met hulpgoederen voor Gaza blokkeren. Hoe dan? Zou de Israëlische staat het gedogen dat Palestijnse burgers een konvooi vrachtwagens bestemd voor Israël zou blokkeren? Israël zou binnen de kortste keren genadeloos korte metten maken met zo´n Palestijnse blokkade.
Ondanks de onheilspellende berichten dat Israël sinds dat het tussenvonnis van vrijdag 26 januari op de IDF heeft gewerkt als een rode lap op een stier, komen er ook geluiden uit de Israëlische media dat een bestand tussen Israël en Hamas nabij is. Kijkend naar het verloop van de strijd is dat niet vreemd. Want ondanks de genocide die gepleegd wordt op de burgerbevolking bakt de IDF er op militair gebied helemaal niets van: er is nog geen enkele gegijzelde bevrijd. Bovendien is Hamas verre van vernietigd, sterker nog, hun gevreesde tunnelsysteem is nog altijd grotendeels in takt. Daarnaast lijdt de Israëlische economie zwaar onder de strijd ter vernietiging van Hamas. Te meer omdat de almachtig geachte Amerikaanse marine niet in staat blijkt te zijn voor Israël bestemde schepen te beschermen in de Rode Zee contra aanvallen van de zich met de Palestijnen solidair verklaard hebbende Houthi´s te Jemen.
Op korte termijn heeft de rechtszaak die Zuid-Afrika heeft aangespannen tegen Israël dus averechts gewerkt. Anderzijds piepen en kraken zowel het Israëlische oorlogsapparaat als de Israëlische economie. Dus ook apartheid Israël betaalt een prijs, ondanks de onvoorwaardelijke steun die het geniet van het Anglo-Amerikaanse imperium en vazalstaten. Eveneens lijkt Israël op weg te zijn een pariastaat te worden à la apartheid Zuid-Afrika van weleer.