Het Israëlische leger heeft al meer dan 22.000 mensen vermoord in Gaza. Als in Nederland verhoudingsgewijs naar inwonertal hetzelfde aantal doden zou vallen, dan zou het gaan om zo´n 180.000 dodelijke slachtoffers. Daarnaast zijn er minstens 57.000 gewonden te betreuren, is 85% van de bevolking van huis en haard verdreven en lijdt een half miljoen mensen honger. Helaas houdt de ellende daar niet op. Zelfs ziekenhuizen, hulpverleners en journalisten zijn allesbehalve veilig voor de IDF. Gaza heeft volgens de WHO nog slechts 13 gedeeltelijk functionerende ziekenhuizen, 2 minimaal functionerende en 21 die helemaal niet meer functioneren. Er zijn tevens al meer dan honderd VN-hulpverleners gedood, hetgeen de oorlog in Gaza de dodelijkste oorlog voor hulpverleners ooit maakt. Hetzelfde geldt voor journalisten: meer dan honderd hebben er reeds het leven gelaten. Wat betreft de genocide te Gaza zal niemand achteraf kunnen debiteren: “Ich habe est nicht gewusst!”
Ondanks alle dood en verderf dat de IDF in Gaza heeft verspreid, schiet de IDF in militair opzicht niet erg op. Hamas heeft naar verluidt in Gaza een tunnelstelsel gegraven van wel 500 km lang en tientallen meters diep. Omdat die tunnels zo diep zitten, kunnen ze niet gezien worden vanuit de lucht. Hamas kan zomaar van alle kanten opduiken, militair materieel en soldaten bestoken om even snel weer met de noorderzon te verdwijnen. Na verdwenen te zijn wordt de gebruikte tunnel weer opgeblazen, zodat de IDF er niets meer aan heeft. Er wordt daarom ook gesuggereerd dat de IDF uit frustratie van het teleurstellende verloop van de strijd met Hamas haar toorn dan maar richt op onschuldige burgers, hulpverleners en journalisten. Maar ook om naar het thuisfront toe een beeld te scheppen dat de IDF grote overwinningen boekt.
Zoals bekend blijft met name de VS vooralsnog onvoorwaardelijk achter Israël staan. Er wordt dan wel voor de vorm gemord dat Israël burgerslachtoffers meer moet trachten te beperken, de feiten zijn dat de VS het doen en laten van Israël te Gaza in de VN gewoon blijft steunen, o.a. middels wapenleveranties. Ook al pleiten praktisch alle leden van de VN voor een staakt het vuren, dan nog maakt de VS schaamteloos misbruik van haar vetorecht.
Tegenover de VS staat dan weer een land als Zuid-Afrika. Regeringspartij en voormalige anti-apartheidsbeweging ANC heeft evenals de Palestijnen een appeltje te schillen met Israël. Israël was nl. één van de grote vrienden van apartheid Zuid-Afrika. Zeker na de zesdaagse oorlog won Israël het respect van de witte Zuid-Afrikaanse elite, die Israël zagen als een broederstaat die in een vergelijkbare positie verkeerde (simultaan werden ook de banden tussen het ANC en de PLO steeds warmer, die elkaar net zo goed als broederorganisaties zagen in een vergelijkbare strijd). De Zuid-Afrikaanse toenadering tot Israël sorteerde succes. Er ontwikkelde zelfs een warme band tussen beide regimes. Zo zetten Israël en apartheid Zuid-Afrika een gezamenlijk programma op voor politieke en psychologische oorlogsvoering. Verder verschafte Israël wapens en militaire adviseurs, trainde de legers van beide landen samen en werd er samengewerkt in de strijd tegen de PLO en het ANC. Bovenal zijn er sterke aanwijzingen dat apartheid Zuid-Afrika de beschikking heeft gekregen over nucleaire wapens met behulp van Israël. Of met andere woorden, Israël was niet alleen de vijand van de Palestijnen, maar net zo goed van de Zwarte Afrikanen: apartheid Zuid-Afrika en Israël waren twee handen op één buik.
Zo´n vijftig jaar geleden erkende de voorloper van de AU de gelijkenissen tussen apartheid Zuid-Afrika en Israël. Desalniettemin wist Israël in 2021 tot grote verontwaardiging van met name Zuid-Afrika en Algerije de waarnemersstatus te verkrijgen van de voorzitter van de AU. Dit was het resultaat van een succesvolle Israëlische lobby waar een reeks minder principiële Afrikaanse regeringen voor waren gezwicht. Doch inmiddels is de waarnemersstatus in de AU die Israël had weten te bemachtigen weer ingetrokken. Met name dankzij politieke druk uitgeoefend door Zuid-Afrika. Er valt van alles en nog wat op het ANC op-en aan te merken, maar het is noch de broeders in de strijd te Palestina, noch hetgeen Israël Zwart Zuid-Afrika heeft aangedaan, vergeten. Nelson Mandela drukte de band tussen Zuid-Afrika en Palestina eens als volgt uit: de mensen in zijn land zouden pas vrij zijn als Palestina vrij is.
Ter ondersteuning van de Palestijnse zaak stemde het Zuid-Afrikaanse parlement afgelopen november al voor het sluiten van de Israëlische ambassade te lande. Weliswaar een symbolische actie, want het is slechts aan de president om zo´n besluit te nemen, maar het was desalniettemin een duidelijk statement tegen de genocide die Israël momenteel in Gaza pleegt. President Ramaphosa en zijn minister van Buitenlandse Zaken dr. Pandor behoorden reeds tot de grootste critici van de Israëlische oorlogsmisdaden in Gaza. Maar het is niet bij woorden gebleven. Zuid-Afrika maakte op 29 december jongstleden wereldkundig dat het Israël voor het Internationaal Gerechtshof in Den Haag gaat slepen voor het plegen van genocide. De VS heeft ook in deze zaak als vanouds de zijde van Israël gekozen.
Israël heeft aangekondigd zichzelf te gaan verdedigen in Den Haag. Of de zionistische entiteit zich wat gaat aantrekken van een eventuele veroordeling is maar de vraag. Wel kan een eventuele veroordeling de pariastatus van Israël verder versterken, hetgeen ertoe bij kan dragen dat het op den duur zelfs voor de VS en haar vazalstaten onhoudbaar wordt om Israël de hand boven het hoofd te blijven houden.
DJEHUTI-ANKH-KHERU