Het straatarme steenrijke Gaza

De mondiale publieke opinie aangaande de kwestie Israël en Gaza is razendsnel omgeslagen. Na de dramatische gebeurtenissen van 7 oktober was er wereldwijd veel sympathie voor Israël, vooral in het Westen. Aldaar rolden de politici over elkaar heen om de acties van Hamas in zo hard mogelijke woorden te veroordelen. Waarmee ze tevens Israël groen licht gaven om compleet los te gaan (Rutte: “Israël mag zichzelf verdedigen, en er is geen maar…”).

In het Westen deed men alsof de gewelddadige acties van Hamas zo maar uit de lucht kwamen vallen en werd compleet voorbij gegaan aan de 75 jaar van onderdrukking door Israël van de Palestijnen. Eveneens zag het Westen over het hoofd dat de huidige Israëlische regering vol zit met extremisten die voor niks en niemand terugdeinzen om hun zionistische idealen te verwezenlijken.

De Israëlische geheime dienst is berucht om haar vermogen politieke vijanden overal en nergens te kidnappen en om te leggen. Dat hebben nazi´s ondervonden die dachten dat ze hoog en droog in Zuid-Amerika zaten, maar eveneens bijvoorbeeld Iraanse nucleaire fysici, doch evenzo Palestijnse verzetsleiders. Dus waarom schakelt de mossad het huidige leiderschap van Hamas niet uit? Te meer omdat ze momenteel frank en vrij rond blijken te wandelen in Qatar. Waarom bombardeert Israël wel onschuldige burgers, zelfs zij die in ziekenhuizen vertoeven? De Hamasstrijders worden er nauwelijks mee geraakt, want die zitten diep onder de grond in tunnels en bunkers.

Veel experts vragen zich daarom af of de IDF Hamas wel kan vernietigen. Volgens sommige schattingen beschikt Hamas over zoveel als 500 km aan tunnels. Gaat de IDF in staat zijn om al die honderden kilometers aan tunnels uit te kammen om Hamas met wortel en tak uit te roeien? Dat lijkt een hels karwei te gaan worden. Hoe lang kan Israël dat volhouden? Voor deze gelegenheid heeft Israël zoveel als 360.000 dienstplichtigen opgeroepen om tegen Hamas en Hezbollah te vechten. Maar hoe lang kan een klein land als Israël het volhouden om honderdduizenden mensen uit haar economie te halen? Op een gegeven moment gaat de VS het huishoudboekje van de Israëlische staat moeten gaan financieren, net zoals het eerder het huishoudboekje van Oekraïne heeft geadopteerd. Hoe lang gaat de VS dat kunnen en willen volhouden? We weten hoe machtig de zionistische lobby is in Washington, toch zal eens de vraag relevant worden hoe lang het Amerikaanse volk het nog pikt dat de oorlogen en huishoudboekjes van corrupte en fascistische buitenlandse regimes onvoorwaardelijk worden gefinancierd door de Amerikaanse belastingbetaler, terwijl steden als San Francisco creperen.

Als Israël het verschil van mijn en dein zou respecteren dan zouden ook de Palestijnen niet hoeven te creperen. In principe is Gaza nl. schatrijk. Wat is het geval? De Palestijnse autoriteit verschafte in 1999 voor 25 jaar de exploratierechten van gas en olie voor de kust van Gaza aan British Gas (BG) en CCC. BG ging boren en ontdekte een voorraad aardgas ter grootte van 1,7 miljard vaten. Dat zou de geplaagde bewoners van Gaza $524 miljard op kunnen leveren. Let wel, dit is slechts de hoeveelheid die BG erkend heeft te hebben gevonden. Er kan dus nog veel meer te vinden zijn.

Israël is sindsdien echter de gasbel van Gaza op gaan eisen. Dat kon mede door de politieke instabiliteit in Gaza. Met name de machtsgreep van Hamas kwam Israël goed uit aangezien het Westen Hamas ziet als een terroristische organisatie en dus niet erkent als legitieme vertegenwoordiging van het Palestijnse volk. Dit gaf Israël de kans om de controle over de Palestijnse gasvoorraden over te nemen. Of met andere woorden, Hamas wordt genegeerd en BG doet tegenwoordig zaken met de Israëlische regering aangaande de ontwikkeling van de gasvelden. De bedoeling was aanvankelijk dat Israël de revenuen (op één of andere manier) aan de Palestijnen toe zou doen komen, maar de steeds rechtser wordende Israëlische regeringen kregen daar steeds minder trek in.

Met andere woorden, heerschappij over de offshore gasvelden is één van de heimelijke redenen waarom Israël het momenteel zo gemunt heeft op Gaza. Let wel, in 2024 loopt het Palestijnse contract met BP af, en zouden de exploratierechten in principe zo maar aan Rusland gegund kunnen worden. Dat is voor het Westen natuurlijk een doemscenario. Aldus ‘moest’ Israël preventief ingrijpen. Tevens zouden er Israëlische plannen zijn om om en nabij Gaza een alternatief te bouwen voor het Suezkanaal. In 2021 is nog gebleken hoe kwetsbaar de wereldhandel is als het Suezkanaal geblokkeerd is. Hetgeen inhoudt dat het Ben Gurion Canal Project (zoals het Israëlische alternatief voor het Suezkanaal zal gaan heten) Israël geen windeieren zal leggen, zowel op economisch als op politiek gebied. Vandaar dat Israël momenteel alles uit de kast haalt om de inwoners van Gaza te verjagen. Egypte wil geen alternatief voor het Suezkanaal en houdt mede daarom de grenzen potdicht voor vluchtelingen.

Netanyahu zweert momenteel bij hoog en bij laag dat hij Hamas met wortel en tak uit gaat roeien. Hiervoor heeft hij groen licht van het Westen. Hetgeen de Westerse pers en politiek echter over het hoofd zien is dat Netanyahu himself Hamas jarenlang gefaciliteerd en gesteund heeft. Niet omdat Netanyahu van Hamas hield, maar om het klassieke kolonialistische principe van verdeel en heers toe te passen, zodat er nooit en te nimmer een Palestijnse staat zou kunnen worden gesticht. Ondertussen is het schatrijke Palestina nu straatarm.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Dit bericht is geplaatst in The Grapevine Publications. Bookmark de permalink.