Op 7 december 1941 viel de Japanse keizerlijke marine bij verrassing de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor op Hawaï aan. Hierbij kwamen 2403 Amerikanen om het leven en vielen er 1282 gewonden. De Amerikaanse samenleving was geschokt. De Amerikaanse regering reageerde woedend en verklaarde het bellicose Japan de volgende de oorlog. Op 11 december verklaarden Duitsland en Italië de VS de oorlog, en vice versa.
Wijlen Zigbniew Brzezinski, de grote geopolitieke strateeg van het Anglo-Amerikaanse imperium, schreef het volgende in zijn boek The Grand Chessboard: “Het publiek steunde Amerika’s betrokkenheid bij de Tweede Wereldoorlog grotendeels vanwege het schokeffect van de Japanse aanval op Pearl Harbor”. Oftewel, de Anglo-Amerikaanse oligarchie wenste wel te participeren in de Tweede Wereldoorlog, maar het Amerikaanse publiek voelde er niets voor. De Amerikaanse autoriteiten wisten heel goed dat Japan van plan was Pearl Harbor aan te vallen, maar ze namen bewust niet afdoende maatregelen om Pearl Harbor te beschermen om het Amerikaanse volk te shockeren zodat er onmiddellijk een draagvlak was voor Amerikaanse deelname aan de oorlog…
De mainstream media beweert dat Israël compleet verrast was door de acties van Hamas op 7 oktober jongstleden. Onafhankelijke analisten betwijfelen dat ten zeerste en denken dat 7 oktober het Israëlische Pearl Harbor was. In die zin, de Israëlische autoriteiten wisten dat er iets stond te gebeuren, maar lieten het doelbewust plaatsvinden om zodoende een draagvlak te creëren onder de Israëli´s om Gaza voor eens en altijd met de grond gelijk te maken. Hetgeen deze theorie lijkt te bevestigen is dat naar buiten is gekomen dat vanuit Egypte gewaarschuwd is dat er iets groots op komst was. Hierop is tegengeworpen dat de aanval van Hamas tot in de puntjes was voorbereid hetgeen juist zou uitwijzen dat Israël inderdaad compleet verrast was.
Waarschijnlijk ligt de waarheid in zekere zin in het midden. Wellicht was het inderdaad de bedoeling dat Hamas een uitbraak zou mogen maken als onderdeel van de Hegeliaanse dialectiek (je creëert zelf een probleem, wacht de reactie af en komt vervolgens zelf met je eigen gewelddadige oplossing). Maar het zal niet voorzien zijn geweest dat Hamas het almachtig geachte Israëlische leger voor schut zou zetten door tanks te vernietigen met drones, legerbases te bezetten, generaals te kidnappen en tot zover als Tel Aviv oprukken. Want hierdoor zouden meer vijandelijke entiteiten kunnen gaan denken dat er ten koste van de IDF eer en glorie valt te behalen.
Hamas heeft wel bereikt dat de ganse Westerse wereld momenteel ziedend van woede op ze is. Terwijl de Arabieren en hun sympathisanten iets hebben van, wat je zaait dat maai je weer. Westerse politici en pers betogen op hun beurt dan weer dat de Palestijnen zich moeten beperken tot geweldloos verzet. Waarmee eraan voorbij wordt gegaan dat de Palestijnen dat wel degelijk serieus gepoogd hebben, maar zonder enig resultaat. In 2018/2019 werd the Great March of Return gehouden, waarmee de Nakba (carastrofe) van zeventig jaar eerder werd herdacht en tevens gewezen werd op paragraaf 11 van VN-resolutie 194, dat de Palestijnen het recht toekende om terug te keren naar hun oorspronkelijke woonplaatsen. Van 30 maart 2018 tot 27 december 2019 werd betreffende mars iedere vrijdag gehouden. Ondanks het vreedzame karakter van deze mars heeft de IDF 223 Palestijnse demonstranten vermoord en meer dan 13.000 zijn er gewond geraakt.
In tegenstelling tot hetgeen de zionisten propageerden was Palestina beslist geen land zonder volk. Er woonden namelijk reeds Palestijnen. Daar hadden de zionisten echter geen boodschap aan in 1948: 600 dorpen werden verwoest, massaslachtingen vonden plaats, de bezittingen van de Palestijnen werden geconfisqueerd en 750.000 Palestijnen werden van huis en haard verjaagd. Sommigen werden opgevangen in omringende landen, maar tweederde van hen belandden in het indertijd door Jordanië bestuurde Westoever of het indertijd door Egypte bestuurde Gaza. Maar eigenlijk gaat de Nakba tot op de dag van vandaag door: op de Westoever worden er nog immer Palestijnen verjaagd om plaats te maken voor Israëlische nederzettingen. Daaraan toevoegend, tot op de dag van vandaag is het Palestijnen verboden terug te keren naar de plaatsen waar ze vanaf de periode 1947-1949 van zijn verdreven.
Ondanks de blaam aan de Nakba en de daarop volgende apartheid is Israël compleet geïntegreerd in ‘de beschaafde’ pan-Europese wereld, dat zichzelf te pas en te onpas op de borst slaat als hoeders van vrijheid en democratie. Zo mag Israël als geografisch niet-Europees land deelnemen aan alle Europese sportcompetities en het Eurovisiesongfestival. Het kan bovendien zonder wezenlijke gevolgen ontelbare VN-resoluties negeren.
Gezien de geschiedenis van onderdrukking en hun uitzichtloze toekomstperspectief is het te verklaren waarom Palestijnse jongeren zich bij Hamas aansluiten en tot onbegrijpelijk wrede martel-en moordpartijen overgaan, want zelfs vreedzaam protest had 0,0 effect zoals we zagen. Tegelijkertijd lijken ze met hun recente daden in de Westerse wereld wel een draagvlak te hebben gecreëerd voor een genocide in hun openluchtgevangenis Gaza. Een Israëlische Pearl Harbor dus: de Israëlische autoriteiten hebben eindelijk groen licht gekregen om de Nakba die ze in 1948 zijn aangevangen voor eens en altijd af te maken. Alhoewel, de uitkomst hangt ook af hoe de Arabische broedervolkeren en landen als Iran zich gaan opstellen. Bovendien zou vechten tegen een vijand die stevig verschanst is in een uitgebreid stelsel van tunnels wel eens behoorlijk tegen kunnen vallen. Uiteindelijk is de beste oplossing voor het probleem dat Israël de Palestijnen als volwaardige mensen gaat behandelen
DJEHUTI-ANKH-KHERU