Het acroniem BRIC (Brazilië, Rusland, India, China) is in 2001 bedacht door de indertijd aan zakenbank Goldman Sachs verbonden Britse econoom Jim O’Neill. Hiermee refereerde O´Neill aan de vier economieën die naar zijn idee in 2050 de wereldeconomie zouden domineren. Of O´Neill de autoriteiten van de hierboven genoemde landen op een idee gebracht heeft of niet, in september 2006 begonnen de ministers van buitenlandse zaken van Brazilië, Rusland, India en China elkaar informeel te ontmoeten rondom officiële bijeenkomsten van de VN. Dit was de voorbode tot een officiële diplomatieke ontmoeting op 16 juni 2009 in Yekaterinburg, Rusland. Hetgeen tevens gezien wordt als de eerste officiële BRIC-top. Onderwerpen van gesprek waren hoe de mondiale economische situatie kon worden verbeterd, hoe financiële instituties konden worden hervormd, hoe de aanwezige landen in de toekomst beter konden samenwerken en hoe zgn. ontwikkelingslanden meer betrokken konden worden in mondiale gebeurtenissen.
In 2010 begon Zuid-Afrika te lobbyen om toegelaten te worden tot BRIC. Met succes: eind van het jaar werd Zuid-Afrika uitgenodigd door China om lid te worden. De andere landen accepteerden dit, met als resultaat dat de naam werd veranderd van BRIC in BRICS en de Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma op 11 opril 2011 de BRICS-top in China kon bijwonen als vertegenwoordiger van een volwaardig lidland.
De BRICS kan gezien worden als het antwoord van de niet-Westerse wereld op de Bretton Woods instituties en de G7. Met de Bretton Woods instituties wordt gerefereerd aan het IMF en de Wereldbank. Dat zijn de instituties die de Anglo-Amerikaanse speculantenoligarchie gecreëerd heeft om hun overwinning in de Tweede Wereldoorlog ten volle te exploiteren. De G7 is een verbond tussen de VS en het VK en hun belangrijkste vazalstaten. Middels betreffende instituties en de petrodollar wordt het officieuze Anglo-Amerikaanse imperium in de houdgreep gehouden.
Met name de petrodollar geeft de VS veel macht. In 1973 kwam OPEC onder auspiciën van Saoedi-Arabië met de VS overeen dat olie voortaan slechts betaald mocht worden met dollars, in ruil voor politieke en militaire bescherming van de VS. Tevens zou Saoedi-Arabië met haar overschot aan oliedollars de Amerikaanse staatschuld helpen financieren.
Dankzij dit verbond tussen de VS en Saoedi-Arabië kon eerstgenoemde het mondiale economische systeem blijven domineren, ondanks dat de dollar in 1971 losgekoppeld was van goud. Want iedereen die olie wenste te kopen moest eerst dollars aanschaffen. Aangezien slechts de Amerikaanse Federal Reserve dollars uit mag geven maakte dat de ganse wereld afhankelijk van de VS. Tevens gaf dit de VS het privilege om roekeloos geld te blijven lenen. De rest van de wereld kon zich een val van de dollar simpelweg niet permitteren, waardoor men uit arren moede de Amerikaanse staatsschuld bleef financieren (dat wil overigens niet zeggen dat de petrodollar de VS almachtig maakt, want tot verbijstering van de Westerse elite is het hen vooralsnog niet gelukt om met behulp van de petrodollar de Russische economie te vernietigen).
De Bretton Woods instituties functioneren als officieuze deurwaarders van de grote Anglo-Amerikaanse zakenbanken die leningen geven aan zgn. ontwikkelingslanden, waarvan ze van tevoren weten dat die niet terugbetaald kunnen worden. Uiteindelijk worden die landen gedwongen een reeks straffe economische en politieke concessies te doen, waardoor ze in de greep komen van de Anglo-Amerikaanse speculatenoligarchie.
De BRICS tracht dus een alternatief te bieden voor zowel de dollar als voor het VOC-kolonialisme van de Bretton Woods instituties. Er is wel vaker geroepen en gepoogd de dollar op een zijspoor te zetten, maar vooralsnog met weinig succes. Echter, de grote spanningen tussen met name het Westen enerzijds en Rusland en China anderzijds heeft wel gemaakt dat de niet-Westerse landen toegewijder zijn dan ooit om de macht van de petrodollar te breken middels de creatie van een volwaardig alternatief. Bovendien, als optie voor de beruchte Bretton Woods instituties heeft BRICS reeds in 2014 de NDB (New Development Bank) opgericht, om de economieën van de lidstaten bij te staan.
Het ironische is dat de Westerse media overuren maakt om een beeld te creëren dat Rusland geïsoleerd staat in de wereld, maar dat ondertussen de landen in de rij staan om lid te worden van BRICS, een samenwerkingsverband waarvan Rusland een vooraanstaand lid is. Zo hebben meer dan veertig landen interesse getoond om lid te worden en hebben veertien landen officieel een lidmaatschapsverzoek ingediend. Zes landen zijn als nieuw lid verwelkomd op de BRICS-top in Zuid-Afrika van 22-24 augustus jongstleden in Zuid-Afrika. De nieuwe leden zijn Argentinië, Egypte, Ethiopië, Iran, Saoedi-Arabië, en de Verenigde Arabische Emiraten. Opvallend zijn de lidmaatschappen van Saoedi-Arabië en Iran. Ten eerste omdat beide landen tot voor kort aartsvijanden waren en ten tweede vanwege het bondgenootschap dat de VS en Saoedi-Arabië al decennia delen gerelateerd aan de petrodollar, terwijl de BRICS juist afscheid wil nemen van de petrodollar.
Zolang de petrodollar bestaat zal de VS in economisch opzicht een streepje voor blijven houden op de rest van de wereld. Het kan en zal dan de dollar blijven ge-en misbruiken als wapen om de economie van landen die het onwelgevallig acht te breken. Maar in principe zou het BRICS moeten lukken om de petrodollar tweede viool te laten spelen. Het zal waarschijnlijk niet morgen gerealiseerd zijn, of volgende week, doch als de BRICS de gelederen gesloten houdt zou het op termijn de petrodollar tot museumstuk kunnen reduceren. Hoe dan ook, Poetin heeft aangekondigd dat de volgende BRICS-top gehouden wordt in Kazan, Rusland.
DJEHUI-ANKH-KHERU