De bondgenoten van de nazi´s (2)

Na de Eerste Wereldoorlog werd de Dolchstoßlegende erg populair in Duitsland. Deze theorie kwam erop neer dat het Duitse leger de Eerste Wereldoorlog helemaal niet verloren had, maar dat het Duitse volk aan de onderhandelingstafel op een laffe manier in de rug was gestoken door bepaalde burgers (lees: de Joden). Die theorie was niet bedacht door de nazi´s, want hij bestond reeds voordat de oorlog ten einde was gekomen, maar de nazi´s hebben hem wel met volle overtuiging omarmd en uitgedragen. Beter gezegd, de nazi´s schreeuwden van de daken dat de Joden een vijfde collonne in de Duitse samenleving vormden waarmee resoluut mee diende te worden afgerekend. Want als het er echt op aankwam dan zouden ze Duitsland genadeloos een dolk in de rug steken. Maar hoe gingen de nazi´s zelf eigenlijk om met hun bondgenoten?

Met de ontmanteling van Tsjechoslowakije boekte de nazi´s een groots diplomatiek succes. Want Tsjechoslowakije was een welvarend land met een sterk leger van een miljoen man. Daarmee was het een vijand die het Duitse leger niet zomaar in de pan zou kunnen hakken. Maar Duitsland kwam met Groot-Brittannië en Frankrijk dus overeen dat het Sudentenland mocht inlijven. Vervolgens moest Tsjechoslowakije onder zeer zware druk van Groot-Brittannië en Frankrijk nog meer streken afstaan van nazi-Duitsland. Ogenschijnlijk toonde nazi-Duitsland zich een goede bondgenoot want het zorgde er tevens voor dat Polen en Hongarije hun deel van Tsjechoslowakije verkregen.

Polen werd in 1938 dus blij gemaakt door de nazi´s, maar zou die vermeende nazi-solidariteit binnen een jaar berouwen. Waar het in 1938 nog samen met de nazi´s op Tsjechoslowakije jaagde, was het in 1939 zelf prooi. Hetzelfde geldt overigens voor de Sovjet-Unie. In 1939 ging het in op de uitnodiging vanuit Berlijn om het grondgebied van Polen onderling te verdelen, maar in 1941 werd het zelf slachtoffer van de expansiedrang van het mannetje met het kenmerkende snorretje.

In het westelijk deel van Europa ging de Franse maarschalk Petain met nazi-Duitsland collaboreren, nadat het Franse leger de witte vlag had geheven. Hij dacht staatshoofd te zijn van Vichy Frankrijk. Hitler en Ribbentrop hadden hem zelfs de belofte gedaan dat Vichy Frankrijk mocht meedelen in de buit van de plundering van het Britse imperium als het verslagen was. Op papier was Petain gepromoveerd tot een dictator met meer macht dan Lodewijk IV of Napoleon ooit hadden gehad. Maar hoe de verhoudingen echt lagen, daar kwam Petain op de harde manier achter. Toen Petain besefte dat Duitsland de oorlog aan het verliezen was probeerde hij een onafhankelijkere koers te varen en begon zelfs kritiek te leveren op de nazi´s. Die waren daar echter niet van gediend en geboden hem in te binden op straffe van afzetting. In augustus 1944 werd Petain geboden om Vichy Frankrijk te verlaten. Toen Petain dat na meerdere keren gesommeerd te zijn weigerde, werd hij op 20 augustus met fysieke dwang door de Duitsers uit zijn residentie weggehaald en naar Sigmaringen (Duitsland) gebracht.

Hongarije verkreeg na de zijde van Duitsland gekozen te hebben een deel van Tsjechoslowakije en mocht aanvankelijk meedelen in de buit van door de asmogendheden geplunderde landen. Maar tegelijkertijd werd reeds spoedig de Hongaarse economie overgenomen door Duitse banken en bedrijven. Eveneens werd er vanuit Duitsland vaak niet betaald voor door Hongarije geleverde grondstoffen en producten, tot groot ongenoegen leidend bij het Hongaarse volk. Deze behandeling zorgde er mede voor dat de Hongaarse regering zich steeds opstandiger op begon te stellen. Daar waren de nazi´s niet van gediend. Tot overmaat van ramp werd bondgenoot Hongarije uiteindelijk zelf gekoloniseerd door Duitsland op 19 maart 1944.

Roemenië leverde meer troepen voor de invasie van de Sovjet-Unie dan alle andere bondgenoten van nazi-Duitsland bij elkaar. Bovendien kon de Duitse oorlogsmachine vooral blijven draaien dankzij de olie, graan en industriële producten geleverd door Roemenië. Doch toen Duitsland hiervoor weigerde te betalen werd de Oost-Europese bondgenoot geplaagd met hyperinflatie. Anderzijds werd Roemenië vanwege haar belangrijke rol als leverancier van grondstoffen veelvuldig gebombardeerd door de geallieerden. In augustus 1944 liep Roemenië over naar de geallieerden, omdat nazi-Duitsland als onbetrouwbare bondgenoot werd ervaren en men zich realiseerde dat de situatie van nazi-Duitsland steeds hopelozer werd. Deze 180° draai had wel tot gevolg dat nu die Luftwaffe Boekarest ging bombarderen.

De marionettenstaat Kroatië werd op 10 april 1941 gevestigd, en het werd geregeerd door de fascistische Ustaše. Tot groot ongenoegen van Adolf Hitler pleegde de Ustaše nog meer misdaden tegen de menselijkheid dan de nazi´s zelf. Waarom was Hitler hier allesbehalve blij mee? Omdat het zoveel verzet opwekte dat de Ustaše het niet zelf aankon en de nazi´s moesten ingrijpen om dit verzet de kop in te drukken. Het koste dus Duitse soldaten en er waren dus geen Kroatische soldaten beschikbaar om aan het oostfront te kampfen. Eensgelijk andere bondgenoten was de economie van Kroatië ondergeschikt aan die van Duitsland en Italië (lees: het werd geëxploiteerd) en toen de asmogendheden genoeg hadden van de Kroatische regering werd Kroatië ingenomen door Italië op 8 april 1943.

De nazi´s schreeuwden dan wel moord en brand over de vermeende Dolchstoßlegende, maar waren ze zelf ook maar een haar beter? Nazi-Duitsland onderhield met verschillende landen vriendschappelijke relaties, om ze vervolgens genadeloos een dolk in de rug te steken als dat zo uitkwam. Eigenlijk zijn de meeste bondgenoten van de nazi´s met een dolk in de rug geëindigd.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Dit bericht is geplaatst in The Grapevine Publications met de tags , , , , , , , , , , , . Bookmark de permalink.