Wijlen John McCain (presidentskandidaat en vooraanstaand senator) was een russofoob van de eerste orde. Hij was de pleitbezorger van een keiharde aanpak van Rusland. Hij meende dat het Westen Rusland zwaar overschatte. McCain debiteerde dat Rusland een zwak land was dat met harde sancties vrij eenvoudig op de knieën te krijgen was. Het grote Rusland was volgens hem volledig afhankelijk van de verkoop van olie en gas. Hij verwoorde het als volgt: “Rusland is een tankstation vermomd als een land”. McCain stond beslist niet alleen. Hij uitte slechts hetgeen breed leefde onder de politieke leiders van het Westen. Zij dachten oprecht dat ze met wat sancties een belangrijke geopolitieke vijand konden vernietigen. Mochten de sancties onverhoopt niet werken, dan zou de beer op het slagveld wel uitgeput kunnen worden, net zoals de Sovjet-Unie overkwam in de jaren ’80.
Aldus werd de Russische Federatie net zolang uitgedaagd door het Westen tot het geen andere uitweg zag dan Oekraïne binnen te vallen. Hiermee leek Rusland in de val te zijn gelokt die het Westen had gezet. Het uiteindelijke doel is natuurlijk China uitschakelen, maar het idee is dat als men de sterkste (potentiële) bondgenoot van China verzwakt, China zelf ook wordt verzwakt. Totale waanzin in de ogen van de vorige generatie Anglo-Amerikaanse geopolitieke strategen zoals Brzezinski en Kissinger. Die zouden zeggen, zoek geen heibel met Rusland, maar houd Rusland te vriend en gebruik Rusland tegen China. Net zoals Kissinger in 1972 China aan de zijde van het imperium kreeg en vervolgens gebruikte tegen de Sovjet-Unie.
Als we de Westerse media moeten geloven wordt het Russische leger compleet in de pan gehakt. Het is waar dat het Russische leger na de successen van de eerste dagen problemen heeft gekend, maar daar is van geleerd en sindsdien is er orde op zaken gesteld. Aanvankelijk rukten de Russen razendsnel op zonder al het omringende land in handen te hebben. Gevolg was dat ze in de rug aangevallen konden worden door Oekraïense troepen die ze over het hoofd hadden gezien. Die fout wordt nu niet meer gemaakt, de Russen rukken nu op in gesloten front.
De enorme hoeveelheden wapens die de NAVO levert mogen dus niet baten want er kan inmiddels geen twijfel meer over bestaan dat Rusland de oorlog gaat winnen. Zelfs de Westerse media beginnen dat stilletjes aan toe te geven. Maar wat gebeurt er met alle wapens die het Westen Oekraïne in heeft gepompt? Veel wapens worden door de Russen vernietigd voordat ze überhaupt op het slagveld kunnen arriveren. Eveneens worden er grote hoeveelheden wapens door de Russen en bondgenoten geconfisqueerd. Maar nu komt het, zoals te verwachten wordt veel van dat Westerse wapentuig doorverkocht op de zwarte markt. Het is nu slechts aftellen totdat criminelen en terroristen ermee gaan toeslaan.
De Russische invasie van Oekraïne leek het perfecte voorwendsel om de Russische economie te vernietigen middels vernietigende sancties en daarmee regime change af te dwingen. Maar het werkte dus averechts. De beer bleek niet slechts militair maar eveneens economisch terug te kunnen bijten want Rusland verdient momenteel meer dan ooit aan de verkoop van energie en de roebel heeft in jaren niet zo sterk gestaan. Dan hadden we het nog niet gehad over Rusland’s recordoogst aan graan.
Zelfs diplomatiek is de oorlog in Oekraïne een debacle voor het Westen. Het verhaal was aanvankelijk dat Poetin met zijn invasie het tegenovergestelde had bewerkstelligd dan hetgeen hij beoogd had omdat de NAVO alleen maar eensgezinder en groter was geworden. Groter dus door de beoogde toetreding van Finland en Zweden. Maar wat gebeurde er? Turkije en Kroatië dreigen hun veto uit te spreken tegen de toetreding van de beide Noord-Europese staten. De Turkse president Erdogan is nog altijd woedend over verschillende kwesties, vooral over de door de CIA georganiseerde (mislukte) staatsgreep van 2016. Evenzo is hij ontstemd over de steun die de aspirant-leden uit Noord-Europa verschaffen aan de PKK. Daarom eist hij o.a. dat de PKK uit die landen verbannen wordt.
De grote vraag is waarom de relevante diplomaten niet eerst van tevoren bij alle leden van de NAVO gepolst hadden hoe ze tegenover een eventueel lidmaatschap van de beide Noord-Europese landen staan. Dan had wellicht voorkomen kunnen worden dat Turkije de Westerse landen van de NAVO zo voor schut had kunnen zetten. Want nu kan zelfs niet meer gezegd worden dat Poetin de NAVO alleen maar eensgezinder en groter heeft gemaakt. Desalniettemin is het niet uitgesloten dat president Erdogan uiteindelijk gaat bijdraaien en zijn adhesie gaat verschaffen aan een lidmaatschap van Finland en Zweden van de NAVO, al gaat daar wel een prijskaartje aan hangen.
Zo langzamerhand beseft men zelfs in het Westen dat ze de proxy-oorlog tegen Rusland niet meer kunnen winnen dus wordt achter de schermen toch weer toenadering tot Rusland gezocht om tot een vergelijk te komen. Ten eerste om de eigen economie te redden van zelfmoordsancties. Tererwijl de Amerikaanse president eerder officieus alle diplomatieke betrekkingen met Rusland afsneed door openlijk voor regime change in het Kremlin te pleiten. Natuurlijk, de Westerse media moeten van de daken schreeuwen dat Oekraïne op alle fronten wint om het moreel hoog te houden. De waarheid is echter dat het Westen zich lelijk verkeken heeft en militair, economisch en diplomatiek een ongenadig pak slaag krijgt van de beer. Wellicht kan je een tankstation vermomd als een land beter niet onderschatten…
DJEHUTI-ANKH-KHERU