Na al praktisch een jaar dood en verderf gezaaid te hebben in Gaza viel de IDF eind september eveneens Libanon binnen om af te rekenen met Hezbollah. De organisatie die sinds de aanvang van de Israëlische invasie van Gaza noordelijk Israël bestookte met raketten. Kort voor het grondoffensief deelde Israël een enorme dreun uit door verschillende kopstukken van Hezbollah te elimineren. Desondanks bleef de militaire structuur van de door Iran gesteunde organisatie functioneren. Zo kon de IDF in 1982 binnen een paar dagen doorstoten naar Beiroet. Zo´n walk over is in 2024 onmogelijk gebleken. Zelfs een ʽonthoofdʼ Hezbollah heeft zich een niet te versmaden vijand van de IDF getoond. De bedoeling was om Hezbollah te verjagen uit Zuid-Libanon, zodat ze geen raketten meer zouden kunnen afvuren op Noord-Israël. De realiteit was dat Hezbollah meer raketten af begon te vuren op Israël dan ooit tevoren en tevens verder het land in. Bovendien wist de IDF niet of nauwelijks op te rukken in Zuid-Libanon. Al heeft de Israëlische luchtmacht wel grote schade weten aan te richten op Libanon, waar voornamelijk de burgerbevolking onder lijdt.
Aangezien het er niet naar uit zag dat de uitgeputte IDF de vijand ten noorden van de grens op korte termijn op de knieën zou kunnen krijgen, kwam Israël middels tussenpersonen tot een staakt-het-vuren met de partij in kwestie. Maar het opmerkelijke was dat twee uur nadat het staakt-het-vuren van kracht was gegaan, de djihadistische groepering HTS (Hay’at Tahrir al-Sham) een blitzkrieg aanving in Syrië. Tot verbijstering van vriend en vijand wist deze groep in mum van tijd zelfs Aleppo in te nemen, de tweede stad van Syrië. Het Syrische leger was totaal niet voorbereid op een dergelijk offensief en maakte zich met de staart tussen de poten uit de voeten. Slechts de Russische luchtmacht leek serieus tegenstand te bieden.
HTS is eigenlijk gewoon Jabhat Al Nusra, hetgeen een aan Al Qaeda gelieerde terroristische groepering is. Het zal de oplettende kijker ongetwijfeld opgevallen zijn dat terroristische organisaties als Al Nusra en IS nooit Israël aanvallen. Terwijl je juist zou verwachten dat zulke extremistische islamistische groeperingen bij uitstek het zionisme in het vizier hebben. Dat komt omdat die islamistische organisaties zwaar ondersteund worden door de NAVO en Israël, met de bedoeling dat ze de vijanden van de NAVO en Israël aanvallen (herinneren we ons het schandaal nog aangaande de Nederlandse regering die djihadisten in Syrië bleek te steunen?). Wat betreft de ondersteuning van de islamistische milities in Syrië speelt Turkije een hoofdrol.
President Erdogan praat met gespleten tong. Voor de bűhne bekritiseert hij het handelen van Israël met regelmaat, omdat de Turkse kiezer zich doorgaans met het lot van de Palestijnen identificeert. Doch ondertussen verzuimt Erdogan de daad bij het woord te voegen. Zo wijzen satellietbeelden uit dat Turkije stiekem olie uit Azerbaijan blijft leveren aan Israël, wat Israël in staat stelt de genocide tegen de Palestijnen voort te zetten. Sterker nog, de door Turkije gefaciliteerde olie-import is sinds het begin van het jaar verviervoudigd. Dit alles plaatst Erdogan´s eerdere berichtgeving dat Turkije alle banden met Israël heeft verbroken in een ander licht.
Hetzelfde geldt voor alle djihadistische groepen in Syrië, inclusief HTS: die zijn slechts levensvatbaar bij de aanvoerlijnen die Turkije faciliteert. Als Turkije de grens goed had afgesloten, had HTS niet van wapens en buitenlandse strijders kunnen worden voorzien. Omgekeerd wordt Hezbollah weer door Iran bewapend via Syrië. Want in tegenstelling tot de meeste andere Arabische leiders in de regio zit de president van Syrië niet in de zak van de zionisten. Israël tracht de bevoorrading van Hezbollah via Syrië al langere tijd te frustreren. Het zal daarom evenzo voor Iran een zware dobber zijn mocht Syrië vallen.
Het staakt-het-vuren wordt dus aangegrepen door Israël om middels proxy HTS de aanvoerlijnen van Hezbollah af te snijden. Gezien de Russische belangen in Syrië (de militaire basis) komt een aanval op het grondgebied van de regering Assad ook Rusland erg slecht uit. NAVO juicht de opmars van HTS daarom ook toe. Dat houdt in dat ook wanna be NAVO-land Oekraīne betrokken is. Zo zouden Oekraïense special forces de HTS hebben getraind en zouden Oekraïense specialisten hen geleerd hebben hoe ze hun eigen drones kunnen vervaardigen.
De vraag werpt zich natuurlijk op hoe het kan dat het Syrische leger momenteel zo in de pan gehakt wordt, terwijl het eerder (ism de Russen) IS had verslagen, wat volgens de Westerse media een schier onverslaanbare opponent was. Syrië kampt na jaren van oorlogvoeren met ernstige economische problemen. O.a. door de Westerse sancties en omdat de Amerikanen nog altijd het olierijke gedeelte van het land bezetten en de daar aanwezige olie ongegeneerd stelen. Door die economische crisis is de Syrische regering niet altijd in staat om de slarissen van de soldaten te betalen, waardoor ze ongemotiveerd zijn. Verder schijnen er grote problemen te zijn met de organisatie van het leger. Het leger zou zwichten onder een groot waterhoofd. Oftewel, het zou veel te veel hoge officieren bevatten. Daarbij is het leger de afgelopen jaren flink verkleind en blijken tot overmaat van ramp hele eenheden helemaal niet te bestaan en zijn veel van de militairen die wel onder de wapenen zijn corrupt. Het Syrische leger is dus een verzameling onwillige honden waarmee men hazen tracht te vangen. Rusland en Iran zullen daarom snel en kordaat in moeten grijpen.
DJEHUTI-ANKH-KHERU