Op maandag 20 januari wordt de 45e president van de VS geïnaugureerd als de 47e persoon die betreffend ambt mag bekleden. Volgens vele progressieven slecht nieuws vanwege de man´s xenofobe uitstraling. Volgens anderen goed nieuws omdat er aanwijzingen zijn dat de nieuwe oude president zijn beleid bevorderlijk zal zijn voor de wereldvrede. Al was het maar omdat hij tijdens zijn vorige termijn geen nieuwe oorlogen is begonnen.
Ondertussen heeft president Joe Biden reeds zijn afscheidsspeech gehouden waarin hij waarschuwde voor het tech-industrieel-complex. Daarmee in de voeten tredend van Eisenhower die bij diens afscheidstoespraak op 17 januari 1961 zijn bezorgdheid uitte over het militair-industrieel-complex op. Waarmee Eisenhower doelde op een machtig netwerk van instituties en individuen die baat hebben bij de verkoop van zoveel mogelijk wapens. Waarmee hij refereerde aan de drie-eenheid van de wapenindustrie, het Pentagon en (voor het karretje gespannen) politici.
Het tech-industrieel-complex van Biden gaat vooral over de macht van tech-oligarchen als Elon Musk en Mark Zuckerberg in de regering Trump. De waarheid is dat oligarchen al meer dan honderd jaar achter de schermen aan de touwtjes trekken. Alleen traden ze in de regel wijselijk zo min mogelijk in de publiciteit, om het beeld in takt te houden dat gekozen politici zelfstandig handelden. Niet dus, al wisten de mensen die erop doorgeleerd hadden dat je moest kijken naar wie de verkiezingscampagnes financierde om te weten wie daadwerkelijk de lakens uitdeelde. Het verschil met vroeger is dat mensen als Elon Musk zich niet meer schuil houden achter een donatie, maar gewoon naar buiten treden. De vraag is dus niet of oligarchen de macht grijpen, de vraag is of de tech-oligarchen gevaarlijker zijn dan bijvoorbeeld Wall Street, de petrochemische industrie, de zionistische lobby, etc. Wat dat betreft zou in de toekomst best wel eens kunnen gaan blijken dat Biden geen ongelijk had, waarmee we dus refereren aan de razendsnelle ontwikkeling van A.I.
Zo is het bekend dat Joe Biden zelf o.a. onder plak zat bij BlackRock en de zionistische lobby, hetgeen zijn buitenlandse beleid verklaart. Zo waren er verschillende BlackRock zwaargewichten gelieerd aan de regering Biden. BlackRock heeft zwaar geïnvesteerd in Oekraïne. Een belangrijke reden waarom Biden zich uitgesloofd heeft om Oekraïne te steunen. De zionistische lobby zorgde er weer voor dat Biden de genocide van de staat Israël te Gaza onvoorwaardelijk bleef steunen.
Op zijn beurt geeft Trump al tijden aan dat hij de oorlog in Oekraïne spoedig wil eindigen. In tegenstelling tot senator Lindsey Graham aast Trump dus niet op de grondstoffen en mineralen van het grensland. Als alternatief voor de bodemschatten van Oekraïne lijkt de man met de blonde pruik zijn zinnen te hebben gezet op Groenland, Canada en het Panamakanaal. Het dunbevolkte Groenland is momenteel onderdeel van het koninkrijk Denemarken en kost de Denen veel geld. Wat niet voorkomt dat Groenland met veel sociale problemen kampt, zoals het hoogste zelfmoordcijfer ter wereld, hoge moord-en huiselijk geweldcijfers, meeste alcoholisme op aarde en een grote huizencrisis. Het koninkrijk Denemarken is dus niet in staat gebleken om de bodemschatten van Groenland te exploiteren. Denemarken draagt jaarlijks $600 miljoen over aan Groenland, dat een BNP heeft van $3 miljard. Mocht de koek van de te exploiteren grondstoffen en mineralen eerlijk verdeeld worden, dan zou een overdracht van Groenland aan de VS voor de geplaagde plaatselijke bevolking best wel eens goed uit kunnen pakken. Anderzijds, voor Canada en Panama is soevereiniteitsoverdracht aan de VS waarschijnlijk minder gunstig.
Eensgelijk Ronald Reagan lijkt de Donald voor zijn aantreden reeds een groots succes te hebben geboekt. Ronald Reagan kwam indertijd na geheime onderhandelingen met Iran overeen om de Amerikaanse gegijzelden pas vrij te laten na de Amerikaanse presidentsverkiezingen, zodat zittend president Jimmy Carter dat niet als wapenfeit kon gaan benoemen tijdens de verkiezingsstrijd. Opmerkelijk genoeg lijkt Donald Trump iets vergelijkbaars te hebben geflikt gerelateerd aan Gaza.
Ogenschijnlijk heeft Trump zijn zionistische veren afgeschud en Netanyahu gedwongen om een deal te sluiten met Hamas. Zo zette Trump Netanyahu zelfs voor schut door op zijn eigen sociale medium een filmpje te delen waarop de Joodse professor Jeffrey Sachs hard uithaalt naar Netanyahu. Sachs zegt o.a. dat Netanyahu de VS verstrikt heeft laten raken in een eindeloze reeks oorlogen. Zo zou de VS in 2003 in opdracht van Netanyahu zelfs Irak zijn binnengevallen. Niet lang daarna kwam dus het gerucht los dat een deal tussen Hamas en Israël op handen was. Hetgeen inderdaad doet suggereren dat Netanyahu voor de druk van Trump is bezweken om toch maar een deal te sluiten. Ondanks dat dit een grote nederlaag voor de IDF zou inhouden, omdat Israël geen van haar doelstellingen heeft gerealiseerd: Hamas mag dan verzwakt zijn, maar het is beslist niet vernietigd.
Doch wat er achter gesloten deuren is afgesproken weten we natuurlijk niet. Gezien het vele geld dat de zionistische lobby in zijn campagne heeft gepompt en de zionistische zwaargewichten die gelieerd zijn aan zijn regering, wijst het er juist niet op dat Donald J. Trump het zionisme heeft afgezworen. Gedacht wordt daarom dat Trump in ruil voor het diplomatieke succes te Gaza—waardoor zijn nieuwe presidentschap meteen op een vliegende start prat kan gaan—met Netanyahu overeen is gekomen om bijvoorbeeld voor eens en altijd met Iran af te rekenen (waarmee indirect eveneens met Hamas en Hezbollah wordt afgerekend). Of in ieder geval iets waar Netanyahu en zijn aanhang blij van worden.
DJEHUTI-ANKH-KHERU