Wat vele mensen die ervoor doorgeleerd hebben nadrukkelijk hebben omschreven als de doemsdag voor de oudedagsvoorziening is dus toch geschied: 30 mei jongstleden om 22:23. De Eerste Kamer gaf toen adhesie aan een wet die het Nederlandse pensioenstelsel compleet gaat omgooien. Drie hoogleraren staatsrecht trachtten te elfder ure middels een brandbrief aan de Eerste Kamer er nog een stokje voor te steken door erop te wijzen dat de stemming ongrondwettelijk zou zijn. Minister Schouten had de wet weer in moeten trekken. Het geval wil namelijk dat als er over het inkomen van Kamerleden wordt gestemd, dat dan een meerderheid van tweederde noodzakelijk is. Aangezien de Wet toekomst pensioenen eveneens over het inkomen van Kamerleden en oud-Kamerleden gaat, is betreffende bepaling in de grondwet zodoende van toepassing. Maar zelfs de noodkreet van de gerenommeerde juristen bleek aan dovemansoren gericht. Er werd gewoon gestemd, en de nieuwe pensioenwet is er nu definitief door.
Binnen Nederland zal menigeen de mening delen dat het Nederlandse pensioenstelsel niet volmaakt is. Buiten Nederland denkt men daar echter anders over. Feit blijft bijvoorbeeld dat er in de Nederlandse pensioenpot het astronomische bedrag van €1.500 miljard zit. Daarmee heeft Nederland één van de grootste pensioenpotten ter wereld ten opzichte van het BNP. Als er op een verstandige manier met die bodemloze put wordt omgegaan, dan zou er voor iedere gepensioneerde te lande in principe een redelijk pensioen in het vooruitzicht moeten liggen na bewezen diensten. Volgens Mercer CFA Institute Global Pension Index, is het Nederlandse pensioenstelsel zelfs het op één na beste pensioenstelsel ter wereld. Dat wetende werpt de vraag zich op waarom het pensioenstelsel zo radicaal op de schop moet.
Komt deze hervorming de consument wel ten goede? Te meer omdat het nieuwe pensioenstelsel geen vast inkomen meer garandeert. Dit terwijl mensen juist voor hun pensioen centjes opzijzetten voor de zekerheid van een toekomstig vast inkomen. Je zou daarom denken dat je stelsels hervormt om meer zekerheid te bieden aan de mens met zilveren haren die zijn gouden jaren tegemoet gaat. Het tegenovergestelde is echter waar. In het nieuwe pensioenstelsel is een vast inkomen niet meer gegarandeerd. Het gaat gekoppeld worden aan de grillen van de beurs en de beleggers, hetgeen inhoudt dat men bij fout ingeschatte beleggingen of een beurskrach op een houtje gaat moeten bijten. Anders gezegd, de pensioengerechtigde krijgt dus zelf helemaal niets te zeggen over hoe, waar en waarom zijn geld wordt geïnvesteerd. Maar als die investeringen waar hij 0,0 invloed op heeft slecht uitpakken dan zit hij wel met de gebakken peren. Bovendien is die nieuwe pensioenwet zo ingewikkeld dat niemand hem begrijpt.
Hoe kon dat gedrocht er dan door komen? Het lijkt evenzo helder dat veel (oud) politici hun eigen oudedagsvoorziening hebben verzekerd door lekkere appeltjes voor de dorst in ontvangst te nemen in achterafkamertjes in ruil voor hun steun aan de Wet toekomst pensioenen. Zo wees professor Paul Bovend’Eert in een artikel in het NRC (28 mei 2023) op de dubbele petten die verschillende Eerste Kamerleden op hebben, hetgeen de vraag opwerpt of de Eerste Kamer niet de integriteitsregels schendt die het zelf opgesteld heeft. Anderen hebben weer gewezen op het chronische gebrek aan kennis van pensioenen bij de meerderheid van de Kamerleden. Daarom is het de vraag of al die onwetende Kamerleden wel beseffen dat ze gebruikt zijn om dood en verderf te zaaien.
Natuurlijk is er een gelikte PR-campagne rond het nieuwe pensioenstelsel gecreëerd, met slogans als “het sluit beter aan op de arbeidsmarkt” en “betere bescherming tegen inflatie”, of “het oude stelsel was niet langer houdbaar”. Dit is echter niet de eerste maal dat het volk schaamteloos voorgejokt is.
De gouden bergen van het land zonder bergen trokken natuurlijk de aandacht van ongenodigde gasten. Zoals mieren toestromen als je een pot stroop opent op een picknick. Oftewel, zowel uitlandig als inlandig werd er watertandend naar dat gigantische spaarvarken geloerd door geldwolven die zichzelf eufemistisch speculanten noemen. Zo wees ook Omtzigt erop dat de 1.500 miljard meer is dan een appeltje voor de dorst, maar ook een geopolitiek bezit waar iedere marktpartij op aast. Reden te meer dus om voorzichtig om te gaan met zoveel macht, en het niet zomaar te verkwanselen. In dat licht is er dan ook keihard gelobbyd door de financiële sector bij de politiek. Het heeft even geduurd, maar dan heb je als speculant zijnde natuurlijk wel wat. Nu kan je eindeloos gokken met andermans geld, terwijl niet jij maar die ander moet boeten als je wel waagt maar niet wint.
Herster Bais heeft jarenlang als advocaat gewerkt in de financiële wereld en heeft in het onthullende boek Worst Bank Scenario uit de doeken gedaan hoe ernstig de Nederlandse bankwereld (gefaciliteerd door de politiek) gefraudeerd heeft om de kredietcrisis van 2008 te overleven. Desondanks zijn de problemen nog steeds niet opgelost en is volgens haar het nieuwe pensioenstelsel ingevoerd om de banken alsnog te redden van de ondergang.
De angst van deskundigen is niet slechts dat er geen vast inkomen meer is gegarandeerd, maar eveneens dat de pensioenen van de jongere generaties door wild gokken gaan verdampen. De verwachting is dat talloze mensen in de ellende gestort gaan worden. Op een schaal die het toeslagenschandaal gaat doen verbleken en vergeten. Hetgeen gouden tijden op gaat leveren voor advocaten aangezien er dan een eindeloze reeks van rechtszaken aangespannen gaat worden.
DJEHUTI-ANKH-KHERU