Kemet (1)

Ondanks dat er reeds 200 jaar onophoudelijk gepropageerd wordt door de mainstream eurocentrische wetenschap en media is het idee dat Kemet een Zwart Afrikaans land was toch relatief wijd verspreid. Tot groot chagrijn van vele eurocentrische egyptologen en andere oudheidkundigen. Men is zich gaan afvragen wie daar verantwoordelijk voor is en heeft ontdekt dat o.a. Zwarte muzikanten voor een belangrijk deel blaam treft. Talloze Zwarte artiesten hebben door de jaren heen muziek gemaakt waarin een beeld wordt geschapen van het oude Egypte dat haaks staat op het beeld dat eurocentrische oudheidkundigen van Egypte de wereld in hebben geholpen. Een beroemd bijvoorbeeld is natuurlijk de videoclip Remember the Time van Michael Jackson.

Momenteel is er een tentoonstelling genaamd Kemet in het RMO te Leiden. Hierin wordt het werk van talloze Zwarte artiesten belicht die zich met het oude Egypte identificeerden. Of beter gezegd Kemet, zoals de Egyptenaren hun land zelf noemden. Enerzijds is het mooi om al die Zwarte artiesten en hun muziek belicht te zien worden, maar let op, de eurocentrische geleerden achter deze tentoonstelling nemen de boodschap van de artiesten die zij in de spotlights zetten absoluut niet serieus.

Zoals gezegd ergeren ze zich er dood aan dat verkondigd wordt dat Kemet een Zwart Afrikaans land was. Want, zo schrijft Daniël Soliman, curator van de tentoonstelling in de onlangs uitgebrachte verzamelbundel De Huid van Cleopatra: “…Toch wordt de opvatting dat de oude Egyptenaren ‘zwart’ waren vandaag de dag nog steeds verdedigd, ook in Nederland. Djehuti-Ankh-Kheru…trad over onder meer deze kwestie in debat met de oudheidkundigen Jan-Jaap Flinterman en Gerard Boter…De methode brengt ons echter geen realistischer beeld van het uiterlijk van de oude Egyptenaren.” Eveneens in RMO magazine van voorjaar 2023 geeft Soliman met zoveel woorden aan dat hij het grote onzin vindt dat Kemet een Zwart Afrikaans land was. Sterker nog, na hevige kritiek van moderne Egyptenaren (die zich totaal niet met Zwart Afrika identificeren) en eurocentrisch ingestelde Nederlanders heeft het RMO zich op haar website nadrukkelijk gedistantieerd van de gedachte dat Kemet een Zwart Afrikaans land was.

De Senegalese vorser Cheikh Anta Diop heeft aangetoond dat Kemet “Land van de Zwarte mensen” betekent. Maar op de tentoonstelling wordt compleet verzuimd om aan dat wederwoord aandacht te schenken. Op de tentoonstelling leren we dat Kemet “het Zwarte” betekent, doch in de context waarin de Egyptenaren het gebruikten zou het betekenen “land van de Zwarte aarde”. Maar wat is daarvoor het bewijs? Als Kemet (het Zwarte) voor Egypte stond, en de Egyptenaren zichzelf de Kemmioe noemden, dan moemden de Egyptenaren zichzelf dus letterlijk de Zwarten.

Eveneens in de tentoonstelling wordt het gedachtegoed van de Zwarte artiesten op meer en minder subtiele manier belachelijk gemaakt. Zo wordt er in een donker hoekje aandacht besteed aan het werk van Cheikh Anta Diop. Echter, precies daarnaast staat er een reconstructie van een ‘wit’ Egyptisch meisje uit de Romeinse tijd. Waarmee de organisatoren luid en duidelijk uitdragen dat ze vinden dat al die Afrikaansgecentreerde artiesten gebakken lucht verkopen.

Soliman komt ook met de welbekende stropop dat ras niet bestaat, en we daarom niet kunnen zeggen dat de Egyptenaren Zwart waren. Dit is een dooddoener die Soliman gecopieerd heeft uit het boek Black Athena Revisited, met als redacteuren Mary Lefkowitz en Guy Rogers. Let op, wij zeggen niet dat de Kemmioe tot een bepaald ras behoorden. Dat kan ook niet, want er bestaat in wetenschappelijk opzicht niet zoiets als ras wat de mensheid betreft. Maar het feit dat ras niet bestaat wil natuurlijk niet zeggen dat mensen geen verschillende huidskleuren hebben. Zelfs Stevie Wonder weet dat. We zeggen dus wel dat de Kemmioe een bepaalde huidskleur hadden, een huidskleur die overeenkomt met die van Zwarte Afrikanen. Zo heeft Diop de zogenaamde melanine-dosage-test ontwikkeld, waarmee exact het % melanine in de huid van mummies gemeten kan worden. Diop heeft op een aantal koninklijke mummies de melanine-dosage-test toegepast en alle gesteste mummies hadden een % melanine in de huid dat alleen voorkomt bij Zwarte Afrikanen. En zo zou er nog heel veel meer bewijs naar voren gebracht kunnen worden waaruit blijkt dat de oude Egyptenaren een huidskleur hadden die overeenkomt met die van Zwarte Afrikanen, zoals we ook doen in het boek De Andere Kant van het Verhaal: De Gouden Tijden van Afrika. Dat het RMO verzuimt dit soort bewijs naar voren te brengen wil natuurlijk niet zeggen dat het er niet is.

Het RMO gaat niet in discussie met Afrikaansgecentreerde geleerden als Theophile Obenga, Robin Walker, Molefi Asante, Manu Ampim, Tony Browder, etc., neen ze nemen doelbewust Afrikaansgecentreerde artiesten onder vuur vanuit het idee dat ze slecht onderlegd zijn en te dom om te kunnen doorzien dat ze in werkelijkheid op een subtiele (en minder subtiele) manier te kijk worden gezet als fantasten. Het publiek heeft ook recht op een legitiem weerwoord. Dus op basis van welk bewijs meenden die artiesten dat Kemet een Zwart Afrikaans land was? Eerlijk zou zijn geweest als de geleerden waar die Afrikaansgecentreerde artiesten hun kennis vandaan hebben serieus aan het woord waren gekomen, en niet weggestopt ergens in een nis waar je makkelijk voorbij loopt. Het RMO presenteert het alsof die Afrikaansgecentreerde artiesten respectvol in een context zijn geplaatst, maar in werkelijkheid zijn ze respectloos uit hun context gerukt. Want hoe die artiesten aan hun informatie zijn gekomen blijft compleet onduidelijk voor de goegemeente.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Dit bericht is geplaatst in The Grapevine Publications met de tags , , , , , , , , , , , , , . Bookmark de permalink.