In 2014 veroverde Duitsland de wereldtitel voetbal door in de finale af te rekenen met het Argentinië van Leo Messi. Maar nadat de Duitse selectie los was gegaan op de Brandenburger Tor, ging evenzo Argentinië los, maar dan van woede. Duitse spelers deden ten aanschouwen van duizenden supporters een dansje waarbij ze zongen: “Zo lopen de Gaucho’s”, hetgeen in Argentinië als racistisch werd beschouwd jegens Argentijnen.
De opschudding in Argentinië over vermeend racistisch gedrag van Duitse broodvoetballers jegens Argentijnen was opmerkelijk. Aangezien de Argentijnen in Latijns-Amerika zelf juist berucht zijn om hun etnisch hautaine gedrag. Volgens de Argentijnen is de rest van Latijns-Amerika jaloers op ze omdat ze van puur Europese afkomst zijn, terwijl er in de rest van Latijns-Amerika slechts mulatten en mestiezen zouden wonen. In die geest beweren de Argentijnen dat Zuid-Amerika begint ten noorden van de stad Cordova. Deze houding zorgt van oudsher voor veel frictie op politiek en economisch niveau tussen Argentinië en de rest van Latijns-Amerika, in het bijzonder met buurland Brazilië.
In zekere zin heeft Argentinië niet eens ongelijk als het beweert dat de rest van Latijns-Amerika jaloers op ze is. In ieder geval wat de elites betreft. Want in praktisch geheel Latijns-Amerika hebben de elites getracht de bevolking van Afrikaanse oorsprong en de inheemse bevolking te elimineren, o.a., middels gemengde huwelijken. De Braziliaanse geleerde en activist Abdias Nascimento heeft over dit proces in zijn land een boek geschreven genaamd Mixture or Massacre? Argentinië is echter het enige Latijns-Amerikaanse land waar het vernietigen van de Afrikaanse en inheemse bevolking in vergaande mate gelukt is. Zeker in vergelijking met Brazilië, alwaar de Afrikaanse cultuur nog zeer aanwezig is, is de Argentijnse elite zeer succesvol geweest in het elimineren van niet-Europese elementen in de bevolking. Vaak wordt gedacht dat de slavernij in Brazilië mild was, omdat zoveel Afrikaanse cultuur de Braziliaanse slavernij overleeft heeft. Maar volgens Do Nascimento is dat een mythe. Hij stelt dat de Braziliaanse elite net zo goed hun uiterste best heeft gedaan om Afrikaanse cultuur te vernietigen als elders op het continent, maar dat het ze ondanks alle inspanningen simpelweg niet gelukt is.
Omdat het de Braziliaanse elite in veel mindere mate gelukt is om de Afrikaanse elementen in hun samenleving te elimineren is met name Brazilië het mikpunt van Argentijnse spot. Zo zorgde niemand minder dan de president van Argentinië voor een rel door op 21 juni 2021 op een persconferentie het volgende te debiteren: “De Mexicanen kwamen van de indianen, de Brazilianen kwamen uit de jungle, maar wij Argentijnen kwamen van de schepen. En het waren schepen die uit Europa kwamen.” Waarmee hij in de voetsporen trad van voorgangers als Menem, die in 1996 tijdens een staatsbezoek het volgende statement maakte: “In Argentinië zijn er geen Zwarte mensen, dat is het probleem van Brazilië.” Als zelfs de officiële staatshoofden van het land meer dan eens publiekelijk dergelijke merkwaardige opmerkingen hebben gemaakt, dan mag genoegzaam aangenomen worden dat het etnocentrisme weelderig tiert in Argentinië.
In het licht van het voorgaande is het verklaarbaar waarom de Argentijnse selectie in het algemeen en doelman Martinez voorop zo raar deed na het winnen van de WK-finale ten koste van Frankrijk. Met al die Zwarte spelers in de selectie is wat Argentinië betreft Frankrijk gedegradeerd tot een surrogaat Brazilië. Hetgeen o.a. valt af te leiden uit het liedje dat ze na afloop in de kleedkamer zongen, waarin ze zich beklagen over de Zwarte voetballers van Frankrijk die in werkelijkheid allemaal uit Angola zouden komen (refererende dus aan Zwarte Brazilianen, wiens voorouders grotendeels uit Angola komen) en specifiek spelers als Mbappé en Camavinga worden beledigd. In Buenos Aires gaf Martinez weer acte de presence met een pop met het hoofd van Mbappé erop (diens ploeggenoot Messi van PSG stond ernaast, maar zei er niets van), en dan hebben we het niet eens over het obscene gebaar dat Martinez maakte na de uitreiking van een persoonlijke trofee.
Messi zou na het behalen van de wereldtitel de beste voetballer ooit zijn, maar dat blijft discutabel, en wel door de prestatie van Mbappé, die dit WK topscorer werd en maar liefst achtmaal scoorde. Met zijn 23 jaar kan Mbappé veel betere statistieken overleggen dan Messi op dezelfde leeftijd. Dus mocht Mbappé dit ongekende niveau een decennium vol kunnen houden, dan gaat de man alle records van Messi breken. Hetgeen van Mbappé een dondersbui maakt die boven de vermeende GOAT-titel van Messi hangt. Bovendien, men is het al bijna vergeten, maar in de laatste paar seconden van de verlenging scoorde Mbappé op een haar na een wereldgoal. Daarna floot de scheidsrechter af en vingen de penalty’s aan. Maar mocht die bal erin zijn gegaan dan zou het de meest legendarische goal ooit geweest zijn en zou nu reeds de discussie losgebarsten zijn of Mbappé wellicht de GOAT is i.p.v. Messi. Wellicht zou Mbappé daarom tot de Lothar Mattheus (een door Nederlanders gehate Duitse voetballer) van Argentinië zijn gepromoveerd. Doch in werkelijkheid blijft ʽde Angoleesʼ Pelé vooralsnog the GOAT, omdat hij simpelweg de meest complete voetballer was die de wereld ooit heeft mogen aanschouwen.
Al met al ironisch dat de Duitsers van Zuid-Amerika zich na de WK-finale van 2014 zich racistisch bejegend voelden door de echte Duitsers, terwijl ze in wezen slechts een koekje van eigen degen kregen. Maar er is klaarblijkelijk altijd baas boven baas.
DJEHUTI-ANKH-KHERU