Sinds de aanvang van ʽde speciale operatieʼ in Oekraïne is de Russische Federatie verworden tot een pariastaat en wordt zodoende door de ganse wereld geboycot. Althans, dat is hetgeen de msm het publiek tracht wijs te maken. Als men puur eurocentrisch naar de situatie kijkt, dan is dat beeld inderdaad correct, want de gehele Westerse wereld (plus enkele Aziatische extensies) haalt alles uit de kast om Rusland economisch, politiek en cultureel het ravijn in te duwen. Wat echter over het hoofd wordt gezien is dat de landen buiten de Westerse wereld niet noodzakelijkerwijs meedoen aan die ongekend straffe sancties. In de landen die Rusland niet boycotten wonen zes miljard mensen. Wat met name opviel is dat in de Algemene Vergadering van de VN op 3 maart jongstleden aangaande de vraag of Rusland veroordeeld diende te worden, maar liefst zeventien Afrikaanse landen zich onthielden van stemmen en Eritrea zelfs tegen stemde. Dit zal als compleet onbegrijpelijk overkomen bij de trouwe volgers van de Westerse msm, want wat heeft Afrika precies met die boeven in Moskou? Is dat de dank die wij krijgen voor al die ontwikkelingshulp die wij ze hebben toegestopt?
Het is interessant dat het Russische Ministerie van BuZa op 28 maart een tweet verstuurde waarin ze aangaven dat de Nederlanders in 1658 grote groepen slaafgemaakten naar zuidelijk Afrika begonnen te verschepen (een mijlpaal in de tragische geschiedenis van de slavenhandel), om er meteen aan toe te voegen dat Rusland nimmer deelnam aan de verdeling van Afrika noch betrokken is geweest bij de slavenhandel. Dit is in principe waar, al waren er wel individuen afkomstig uit Rusland die aandelen hadden in de trans-Atlantische slavernij. Maar Rusland heeft zover wij weten geen slavenschepen naar Afrika gestuurd of kolonies gehad in Afrika. Dat kan geen enkel West-Europees land Rusland nazeggen.
Rusland heeft verder een belangrijke rol gespeeld in de afschaffing van de slavernij in Noord-Amerika. Op een kwaad moment wilden Groot-Brittannië en Frankrijk militair ingrijpen in de Amerikaanse burgeroorlog zodat de zuidelijke, slavenhoudende staten alsnog zouden winnen. Groot-Brittannië had al troepen verzameld in Canada en Frankrijk in Mexico. Mochten de zuidelijke staten de burgeroorlog hebben gewonnen dan zou de slavernij in Noord-Amerika tot in der eeuwigheid hebben geduurd aangezien zij het recht van het bedrijven van slavernij hadden verankerd in hun grondwet. Echter, de tsaar dreigde de Britten India (de parel van het Britse koloniale imperium) vanuit het noorden aan te vallen mochten de Britten gaan interveniëren in de burgeroorlog. Om zijn woorden kracht bij te zetten stuurde hij in 1863 oorlogsvloten naar zowel New York als San Francisco. Hierdoor beseften de Britten dat het menes was, kozen eieren voor hun geld en intervenieerden toch maar niet in de Amerikaanse burgeroorlog. Uiteindelijk werd de slavernij in geheel Noord-Amerika afgeschaft en verloren de zuidelijke staten de oorlog. Let wel, Rusland intervenieerde natuurlijk niet om de slavernij af te schaffen, maar zonder hun interventie was de slavernij waarschijnlijk niet afgeschaft.
Ook in de strijd tegen het Westerse kolonialisme heeft Rusland een belangrijke rol gespeeld. In 1891 verbijsterde Ethiopië de Westerse wereld door het Italiaanse invasieleger in de pan te hakken in de slag bij Adwa. Dr. Gerald Horne wees er onlangs op dat dat mede kon geschieden omdat Rusland Ethiopië van wapens had voorzien en Russen tevens op het slagveld meevochten.
Verder is het de vraag of Afrika had kunnen dekoloniseren zonder helpende hand van de Sovjet-Unie. Tijdens de koude oorlog zette de Sovjet-Unie de West-Europese landen onder politieke druk om hun koloniale imperia op te geven. Daarnaast konden Afrikanen, Aziaten en mensen uit Latijns-Amerika in de Sovjet-Unie een opleiding genieten op de speciaal voor hen opgezette Patrice Lumumba universiteit.
Met name in zuidelijk Afrika was de strijd tegen het kolonialisme een gewapende strijd en de wapens om die strijd te kunnen voeren werden in belangrijke mate verschaft door de Sovjet-Unie. De culminatie van die strijd in zuidelijk Afrika was natuurlijk de slag bij Cuito Cuanavale op 23 maart 1988, toen Cuba en Angola het leger van apartheid Zuid-Afrika in de pan hakten en hetgeen wij eerder getypeerd hebben als het Stalingrad van de apartheid. Cuba en Angola konden het apartheidsleger mede in de pan hakken omdat ze bewapend werden door de Sovjet-Unie.
Voor de argeloze Nederlandse tv-kijker is het verbazingwekkend dat zoveel Afrikaanse landen verzuimden om Rusland te veroordelen in de VN, want ze zijn geïndoctrineerd met het beeld dat Afrika overleeft bij de gratie van Westerse ontwikkelingshulp. Dus waarom toont Afrika niet wat meer solidariteit? Daarbij compleet voorbijgaand aan het kolonialisme dat Rusland met woord en daad heeft helpen bestrijden (los daarvan lijdt Afrika tot aan de dag van vandaag onder neokolonialisme, hetgeen wij VOC-kolonialisme noemen). Heeft Rusland een vlekkeloze geschiedenis? Neen, verre van. De Russische geschiedenis kent vele problematische hoofdstukken. Is er racisme in Rusland? Ja natuurlijk, net zoals er racisme is in alle Westerse landen. Daar is geen discussie over mogelijk. Rusland heeft in de loop der eeuwen van alles en nog wat uitgevreten. Maar dat neemt niet weg dat Afrika haar dekolonisatie in belangrijke mate te danken heeft aan het door het Westen zo vervloekte Rusland. De leiders van achttien Afrikaanse landen zijn dat niet vergeten en onthielden zich daarom op zijn minst van stemmen over de veroordeling van Rusland. De ontmanteling van hun koloniale imperia zal de West-Europese haat jegens Rusland hebben opgelaaid.
DJEHUTI-ANKH-KHERU