Mali heeft maling aan Frankrijk

De voormalige Franse kolonie Mali heeft de officiële banden met Frankrijk verbroken. De Franse ambassadeur werd op maandag 31 januari 2022 verzocht om binnen 72 uur het West-Afrikaanse land te verlaten. Het wegsturen van de Franse ambassadeur volgde amper een week na het verbreken van de diplomatieke banden met Frankrijk. Waarbij tevens werd aangekondigd dat Frans niet meer de officiële taal van Mali is maar Bambara en Franse troepen bevolen werden van het grondgebied van Mali te vertrekken. Waarom is Mali zo boos op Frankrijk? Mali is de afgelopen 17 maanden liefst tweemaal ten prooi gevallen aan een staatsgreep. In Afrika zijn staatsgrepen meer dan eens in opdracht van Westerse mogendheden uitgevoerd. Met name Frankrijk heeft daar een handje van. Maar deze maal was dat blijkbaar niet het geval aangezien de Franse minister van Buitenlandse Zaken zich recentelijk niet al te vriendelijk uitsprak over de huidige regering van Mali, geleid door couppleger Assimi Goita. Minister Le Drian strooide daarbij met woorden als “uit de hand gelopen” en “onwettig”. Welke retoriek dus bij Goita totaal in het verkeerde keelgat schoot en hem deed besluiten dat de Franse ambassadeur zijn biezen mocht gaan pakken.

In een grijs verleden had ook buurland Guinee al eens de banden met Frankrijk afgesneden. Tot grote woede van toenmalig president van Frankrijk de Gaulle weigerde Guinee toe te treden tot de CFA. Een gemenebest van Afrikaanse landen gerelateerd aan een munteenheid die weer aan de Franse franc was verbonden. Waarbij de Franse koloniën in naam onafhankelijk werden, maar in de praktijk stevig onder het koloniale juk van Parijs bleven zwichten. Behalve Guinee dus. Met vallen en opstaan overleeft Guinee tot aan de dag van vandaag.

Behalve door de CFA worden grote delen van West-Afrika reeds jaren geteisterd door jihadisten. Een probleem dat dramatisch toenam na de val van het Libië van Khadafi. Frankrijk bleek zo barmhartig om haar troepen in te zetten ter bestrijding van dit bewapende geteisem. Doch merkwaardig genoeg blijkt zelfs het machtige Franse leger niet af te kunnen rekenen met die jihadisten. Maar wacht eens eventjes, laten we niet vergeten dat het Franse leger nooit en te nimmer weg is geweest uit Afrika. Tussen 1960 en 2012 heeft Frankrijk meer dan honderd militaire interventies ondernomen op het continent. Frankrijk heeft altijd veel belangen in Afrika gehad en houdt gaarne haar leger paraat om haar belangen te vuur en te zwaard te verdedigen. In die context zijn die jihadisten een uitstekend excuus om het Franse leger ter plaatse onder de wapenen te houden en kan de vraag opgeworpen worden of Frankrijk die jihadisten daadwerkelijk bestrijdt.

Ondertussen is het algemeen bekend dat het Westen dezelfde jihadisten steunt die het demoniseert. Met name Frankrijk speelt Frankrijk een hoofdrol in dit proces. Op 8 oktober 2021 verkondigde Choguel Kokalla Maïga, de premier van Mali, dit zelfs openlijk bij het Russische persbureau RIA-Novosti: “We hebben hier bewijs voor. In onze taal is er een gezegde dat als je naar een naald zoekt in je kamer en de persoon die verondersteld wordt te helpen met zoeken er bovenop zit, je het nooit zult vinden. Dit is de huidige stand van zaken in Mali, en het is niet onze bedoeling om het nog langer te verdragen.” Verder wees Maïga erop dat het Malinese leger van Frankrijk niet in bepaalde delen van het eigen land mag komen en dat aldaar de Fransen de jihadisten trainen waar ze zgn. tegen vechten.

Het Franse leger, dat dus stiekem jihadisten trainde, heeft zich dus inmiddels officieel teruggetrokken uit de Sahel. Er bleek echter een alternatief voor handen. Het Westen schok zich een ongeluk toen Mali vervolgens in zee ging met de Wagner Group, een private Russische militaire onderneming. De komst van de Wagner Group is vanuit de ganse Westerse wereld hard veroordeeld. De Wagner Group zal het Malinese leger trainen en hoogstaande Malinese officieren beschermen. De aanwezigheid van de Wagner Group verklaart wellicht ook waarom de regering van Mali zich ineens zo moedig op durfde te stellen tegenover Frankrijk, aangezien Frankrijk reeds eindeloos veel Afrikaanse leiders ten val heeft gebracht.

Aan de diensten van De Wagner Group hangt wel een stevig prijskaartje. Mali zal aanzienlijke mijnbouwconcessies moeten afstaan aan de Russen. Aangezien Mali tot de armste landen ter wereld wordt gerekend moet daar niet licht over gedacht worden. Bovendien heeft de Wagner Group van het ene op het andere moment wel erg veel macht verworven in Mali. Als er een conflict uitbreekt tussen de regering van Mali en de Wagner Group lijkt het erop dat de regering van Mali aan handen en voeten is gebonden. Daarbij moet evenzo meegenomen worden dat de Wagner Group zich in het verleden schuldig heeft gemaakt aan mensenrechtenschendingen zoals marteling en verkrachting. Bovendien, de Wagner Group is niet altijd even succesvol gebleken. In Mozambique bijvoorbeeld leed het verliezen toen ze de islamisten in de noordelijke provincie Cabo Delgado bestreden in 2019. Aan de andere kant, als het Franse leger in de oorlog tegen de jihadisten in werkelijkheid de pyromaan is die het bos in de brand steekt dan heeft een waarachtige Malinese regering geen andere keus dan de samenwerking met Fankrijk te annuleren en te kijken naar alternatieven. Voor het Westen heeft het stiekem op de been helpen van islamisten gebackfired, want nu zitten naast de Chinezen ook de Russen vuistdiep in Afrika.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Dit bericht is geplaatst in The Grapevine Publications met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.