Suzanna du Plessis op het Binnenhof

De Nederlandse antiracismebeweging kan niet noodzakelijkerwijs omschreven worden als een geoliede machine. Desondanks heeft het de laatste tien jaar een aantal opmerkelijke successen geboekt. Zo was het tien jaar geleden volstrekt ondenkbaar dat het minstreel element in het Sinterklaasfeest ooit zou verdwijnen. Aanvankelijk werden de anti-zwarte piet activisten door pers, publiek en politiek verguisd, maar op een goed moment begon het tij te keren en heden ten dage is zwarte piet, de Nederlandse variant van de minstreelshow, een karikatuur die hetzelfde lot dreigt te ondergaan als de dodo. Althans, in de stad. Op bepaalde delen van het platteland is men blijven steken in de 19e eeuw, Volendam bijvoorbeeld. Een ander succes van de beweging betreft de representatie in de media. Met name wat de commerciële zijde aangaat: we zien momenteel meer Zwarte mensen in reclames acte de présence geven in Nederland dan ooit tevoren. Wellicht wel het grootste succes van de beweging is de verkiezing van een Zwarte vrouw in de Tweede Kamer. Dat is wel vaker gebeurd, maar niet in de hoedanigheid van fractievoorzitter van haar eigen partij. Een unieke gebeurtenis in de parlementaire geschiedenis van Europa en ver daarbuiten…

In de jaren ´60 trokken Amerikaanse burgerrechtenactivisten verschillende malen naar Selma om van daaruit naar Montgomery te lopen, de hoofdstad van Alabama. Daarbij werden ze echter op gewelddadige wijze dwars gezeten door de politie en de KKK. Uiteindelijk lachten de activisten zowel het laatst als het best, aangezien deze acties de directe aanleiding vormden tot het aannemen van de Voting Rights Acts van 1965.

Op een vergelijkbare manier hebben de Nederlandse anti-zwarte piet activisten hun morele gelijk gehaald. Bij protesten werden ze keer op keer belaagd door hardcore tokkie racisten, waaronder meer dan eens de politie te rekenen viel. Met dat soort tuig van de richel wilde de gemiddelde godvrezende Nederlandse burgerman-en vrouw zichzelf liever niet associëren. Waarmee het tuig met hun ondoordachte acties zwarte piet dus juist vernietigden i.p.v. verdedigden. Ondertussen bleven de voorstanders nationaal en internationaal scanderen dat het Sinterklaasfeest een onschuldig kinderfeest is dat niets van doen heeft met racisme. Echter, die retoriek viel compleet in duigen toen in november 2019 een Zwarte voetballer van Excelsior het emotioneel niet meer aan kon toen hooligans van FC Den Bosch hem non-stop racistisch bejegenden en hem o.a. voor zwarte piet uitscholden. Dit werd wereldnieuws, omdat hiermee het narratief dat zwarte piet een neutraal karakter is dat niet aan racisme gelinkt kan worden compleet in duigen viel. Uiteindelijk zou zelfs premier Rutte een half jaar later draaien en zich publiekelijk uitspreken tegen zwarte piet. Desalniettemin bleek onlangs wederom dat er in Nederland anno 2021 nog immer Selma´s zijn waar de mentaliteit is blijven steken in het jaar 1850: Volendam bleek op 4 december jongstleden eens te meer in meerdere opzichten een traditioneel Hollands dorp te zijn.

Volendam is wellicht een Selma aan het IJsselmeer, maar de week volgend op Volendam bleek de citadel van de Nederlandse democratie een Selma achter de duinen te zijn. Gans Nederland kon er getuige van zijn dat mevrouw Simons zelfs tijdens haar werk als parlementariër niet verschoond is van onvervalst racisme. Het was een soort van racisme dat velen van haar stemmers herkenden omdat zij ermee te maken krijgen in het dagelijks leven. Mevrouw Simons werd tijdens een commissievergadering geïntimideerd door een collega van de xenofobe partij PVV, die haar buiten de microfoon om iets toebeet dat de strekking had van “waarom heb je zo´n hekel aan blanken? Pas maar op, want we gaan je nog pakken!”, en wat gebeurde er toen zij daar een punt van orde van wilde maken? I.p.v. die intimidatie serieus te nemen ging voorzitter Ockje Tellegen verbaal los op mevrouw Simons. Tellegen metamorfoseerde van een deftige Haagse parlementariër in een harde kern hooligan van ADO Daag. De achterliggende boodschap was: uppity &`±`^|%& accepteer ik niet! Zo zal Suzanna du Plessis in haar tijd geraasd en getierd hebben. Helaas was dit niet de eerste maal dat politiek Den Haag raar en naar reageerde op mevrouw Simons.

De successen van de antiracismebeweging inspireren dus evenzo de racismebeweging, want die wordt als reactie steeds fanatieker. Van de tokkies in straten en pleinen tot aan ʽdeftigeʼ parlementariërs op het Binnenhof. Dat zorgt helaas voor veel verwarring. Enerzijds kan niet ontkend worden dat mevrouw Simons inderdaad als een leeuwin racisme en racisten bestrijdt in Den Haag, zoals we nog nooit eerder een Nederlandse parlementariër hebben zien doen. Tegelijkertijd heeft ze helaas het stellen van relevante lastige vragen gerelateerd aan de coronacrisis laten kapen door de fascistische elementen in het parlement. We hadden heel graag gezien dat mevrouw Simons bijvoorbeeld Kamervragen ging stellen over hoe de oversterfte van 900 personen per week is te verklaren (slechts 300 daarvan kunnen verklaard worden door corona), of hoe het komt dat tegenwoordig zoveel geïnjecteerde sporters levenloos neervallen op het sportveld, waarom er de laatste tijd zoveel eenzijdige ongelukken plaatsvinden, hoe het kan dat landen als Portugal met een vaccinatiegraad van 98% (!) toch geteisterd blijven worden door de coronacrisis, waarom de inhoud van de contracten die met de leveranciers van de zgn. coronavaccins geheim moet blijven, waarom medicijnen waarvan bewezen is dat ze goed werken tegen corona niet op de markt mogen komen in Nederland etc., door te verzuimen dat te doen dient mevrouw Simons uiteindelijk toch de status quo.

DJEHUTI-ANKH-KHERU

Share and Enjoy !

Shares
Dit bericht is geplaatst in The Grapevine Publications met de tags , , , , , , , , . Bookmark de permalink.